De Europese commissie riep 2008 uit tot het jaar van de intraculturele dialoog. Met een budget van 10 miljoen Euro. Wie warmt zich op om uit de pot een en ander te kunnen finacieren ? Europese lobbymannen kunnen aan het werk. Maar de gewone man : zal die daar iets van zien ? Het probleem is natuurlijk simpel: hoe meer landen er bij Europa aansluiten: hoe meer culturele verschillen er zijn en hoe maar talen de communicatie tussen de burgers bemoeilijken. De vertalingen kosten niet alleen handenvol geld, er is steeds meer nodig. Want naast de bestaande talen is er ook de waarborg dat iedere burger in zijn eigen taal een brief aan de Europese instellingen mag schrijven. Hoe financieert de Commissie dit allemaal. Je kunt het bijna niet geloven: door besparingen. Om het eigen personneel op te leiden was er een legertje lesgevers in dienst van de Europese commissie.Die werden afgedankt wegens onvoldoende flexibel. De taalcursussen die Europa voor zijn ambtenaren organiseert werden uitbesteed aan de grote taalinstituten. Op hun beurt werken die taalinstituten met zelfstandigen die per opdracht werken en volgens offerte. Uiteraard aan de laagst mogelijke prijs.Twee maal kassa op de rug van de lesgevers. Maar er is meer: die taalcursussen worden natuurlijk afgesloten met examen. Zo controleer je lesgevers, instituten en lesvolgers op de te bereiken resultaten Maar die "examens" zijn ook verdoken testen om een promotie te kunnen krijgen. Haalt men een bepaald nivo niet, dan grijp je gegarandeerd naast de promotie. Wat Europa doet met zijn ambtenaren, wil ze best met ons allemaal. Kil Europa, het belooft voor het jaar van de interculturele dialoog voor de bourgondiers onder ons...