Van Jeruzalem naar Tel Aviv om Irma, een Armeense facilitator op te pikken aan de luchthaven. Onderweg naar Nablus vallen de vele joodse kolonies op: helverlicht, terwijl de Palestijnse dorpen in de nacht verdwijnen. Aan het Al Huwara checkpoint staat Atef met dochter Lena ons op te wachten.We krijgen eerst een sightseeing Nablus by night voor we in het All Yasmeen Hotel inchecken. Vandaag is het 41 jaar geleden dat Israel Palestina bezette. Toen was Atef 17. Hij was in het verzet, en vloog voor 10 jaar de gevangenis in. Daarna studeerde hij vier jaar en werd verkozen als studentenleider in Nablus.In die periode belandde hij 17 keer,voor korte of lange tijd opnieuw in de gevangenis. Maar Atef zegt er bij: iedereen maakte wel al eens kennis met aanhouding en de gevangenis. We moeten het niet over het verleden,maar over de toekomst hebben en hoop bieden aan de bevolking. Want ondanks de situatie gebruiken de Palestijnen hun culturele identiteit als wapen tegen de bezetting. Zo spreken de Palestijnen allemaal een dialect en zijn er niet minder dan 67 verschillende dialecten.Maar het sterkst zijn de Palestijnen in het ambacht, de beroepsfierheid.Zo was ik bij de kapper vandaag. Het ambacht kapper werd alle eer aangedaan en ik werd door een krak onder handen genomen,een meester... hier noemt men dat een malem...