Op de luchthaven El Dorado wissel ik 100 euro.Ik ben meteen millionnair want ik krijg 275.000.00 pesos terug. Wel even eerst handtkekening en duim op een officieel papiertje drukken. De Colombianen laten de twee laatste nulletjes weg: hun geld werd gerevalueerd denken ze. Alleen amper een jaar geleden kreeg ik wel nog 300.000 pesos voor die 100 euro. Van inflatie gesproken. Maar wat koop ik nu voor die pesos ? De lijst op mijn kamer in het hotel zet me aan het rekenen. In oude belgische franken en in euro. En watertje of een agua mineral 1500 peso of 20 frank/=0,5 euro Een biertje of een cervesa 2500 peso of 40 frank of 1 euro Een pakje sigaretten 4500 peso of 60 frank of 1,5 euro Ik zie op tv een reportage over de marktprijzen van de groenten een krop sla kost 1500 pesos of 20 frank en het ziet er wel een kleintje uit. Dit is de eerste oefening. de uitgaven. Maar wat verdienen de mensen hier ? Een poetsvrouw verdient 25.000 pesos of 10 euro voor acht uur werk per dag. Een buschauffeur heeft 600.000 pesos of 250 euro per maand met ritten van 10 uur per dag. Een petroleumarbeider verdient 850.000 pesos of 370 euro per maand, maar hij heeft wel sociale zekerheid. Daar kunnen de verkoopsters die niet eens het minimumloon van 440.000 pesos per maand krijgen alleen van dromen. Ik vraag naar de grote posten in de gezinsuitgaven: huishuur 300.000 pesos per maand, voeding 300.000 pesos voor een gemiddeld gezin van vijf personen, gas electriciteit water 100.000 euro per maand. Het is duidelijk dat de meest families hier geen geld meer over hebben voor kledij, de tweedehandskledij wordt gretig verkocht. om maar te zwijgen over gezondheidskosten, vervoer, een kadootje voor de kinderen... Maar de mensen helpen elkaar: bij een verjaardig koopt een vriend of een kennis wel een kadootje voor de kinderen....