Ik moest het even nakijken, maar blijkbaar schreef ik de laatste maanden nog geen letter over de economische situatie waarin wij, Europa, de wereld in verkeren.Het is crisis. De oorzaak ? De steeds weerkerende verleiding om fictief geld te scheppen.Eerst was er de ruilhandel, dan werden goederen vervangen door een standaard die men goud of koper noemde. Daarna werd de goudwaarde vervangen door papier, daarna door plastiekgeld. Nu is de waarde vervangen door een fictieve waarde (efqu) van een goed of een bedrijf dat zou kunnen verkocht worden. Het systeem waarin we leven slaagt er steeds in om een meerwaarde te scheppen, die niet bestaat en nergens aan beantwoordt. Op basis van deze theorie wordt een beperkte groep rijk en een grote groep arm. Wij zijn dus niet goed bezig. De mannen die in Fortis werken weten het reeds maanden: je leeft in grote onzekerheid en je kunt er eigenlijk niks aan doen.Dit was zowat de conclusie van het regeringsoverleg over de crisis vandaag. We kunnen niks doen. Aangezien we de meest geglobaliseerde economie zijn van de wereld en vooral leven van de export kunnen we in ons land weinig doen om de export veilig te stellen. De werkgevers zien het natuurlijk even anders en willen dat we onze loonhandicap t.ov Duitsland ( volgens hen 8%) recht trekken via inleveringen en besparingen. Voor zover ik er iets over weet is dit het probleem niet: Duitsland zet reeds jarenlang alle Europese regelgeving naar zijn hand om een concurrentievoordeel te verwerven. Ik moet zeggen : het lukt hen aardig.Zij hebben zo wat alle voorzitters van de Europese vakbonden en de Europese werkgeversfederaties binnen. So what ? Ons Belgische Opel zal eventueel dank zij de Angela Merkel overleven ? Kijken we nog even bij de Franse buren. Blijkt dat 75% van de winsten in 2006 naar de aandeelhouders werden uitgekeerd,16 % naar de loontrekkenden ging en 9% gebruikt werd voor nieuwe investeringen. De boodschap is duidelijk: aan het "schof trekken" iedere dag en morgen zien we wel. Dat er crisis is heeft dus ondermeer te maken met de graaicultuur en het beleid op korte termijn...