Gisterenavond goede filosofieavond met Rob Devos, filosoof van dienst. Rob Devos schetst de huidige samenleving als een maatschappij waar steeds meer flexibiliteit gevraagd wordt van iedereen. In die maatschappij is alleen maar plaats voor supermensen. Die steeds van job kunnen wisselen, steeds in staat zijn nieuwe uitdagingen aan te gaan, levenslang willen en kunnen leren. In plaats van duurzame relaties en vriendschappen onderhouden zij nu vluchtige functionele netwerken. Het resultaat is het wegvallen van sociale bescherming, werkzekerheid en veel eenzaamheid. Maar het systeem waarin wij leven is grondig van structuur veranderd. Duidelijke functies en structuren worden vervangen door netwerken met knooppunten. De kritiek van 68 op de hierarchische samenleving en het gebrek aan creativiteit ( l'imagination au pouvoir) is in het systeem geintegreerd. Je moet nu wel creatief zijn, maar in functie van de winst, in functie van de firma. De huidige politieke partijen drijven mee op de hype en durven geen kleur meer bekennen. De S van SPa staat niet meer voor socialistisch maar voor sociaal en progressief. Links durft zich niet meer links noemen. De agenda van toenemende onzekerheid wordt door links niet meer opgenomen. Links functioneert politiek het best als het op twee benen loopt: denkers en doeners bevruchten elkaar. Denkers formuleren de Utopie, doeners verdedigen de dagelijkse levens en arbeidsomstandigheden van de werknemers. Wanneer dit niet gebeurt, dan komt er een kloof, een gat in de haag. Extreem-rechts neemt de vertaling van de onzekerheid hoog op zijn politieke agenda en slaagt er zelfs in die onzekerheid vast te koppelen aan het onveiligheidsgevoel. De weg naar een oplossing ? Links moet in de eerste plaats conservatief durven zijn: verdedigen wat we hebben. Maar links moet ook werken aan zijn dromen en perspectief bieden op een maatschappij waar we met zijn allen simpelweg gelukkig kunnen zijn...