In het statige paleis van de rubliek in Havanna is het museo de la revolution. Drie verdiepingen met foto,s, opschriften en documenten moeten mij de geschiedenis van Cuba uitleggen.Wat leerde ik er, wat viel me op. We kunnen ons nog moeilijk voorsdtellen hoe de colonisatie, met een borstbeeld van Colombus, de inboorlingen ketende en hoe de eerste suikerindustrie slaven als arbeidskrachten uit Afrika invoerde. De Amerikanen vielen voor de eerste keer binnen in Cuba, omwille van het strategisch belang in de oorlog tegen Spanje Het blijft een constante in de Cubaanse geschiedenis. Of is de Cubaanse crisis omwille van wat raketten enkel een schaalvergroting na de koude oorlog ? Na wat oorlogen wordt de Cubaanse handelsbuit netjes verdeeld tussen Amerika en Europa. De onvermijdelijke golf van decolonisatie en de installatie van de republiek zorgt voor een USA-marionettenregering .Dictator Batista is jaren later gewoon een vervolg. Daartegen zijn de Cubanen in opstand gekomen. Eerst via een orthodoxe partij die de corruptie van het regime wou aanvallen. Toen Eduardo Chibas zijn bewijzen van corruptie voor de rechtbank niet kon bewijzen pleegde hij zelfmoord. Fidel was studentenleider en advocaat. Hij pleegde verschillende aanslagen en belandde daarvoor in de gevangenis. Hij werd hierdoor, net als Mandela, onsterfelijk populair bij het volk.Het regime zal de vrijlating Van Fidel en zijn verbanning uiteindelijk wel duur bekopen. Uiteindelijk scheepten ze in en voerden een guerillastrijd die eindigde met de verovering van Havana. Wat opviel: de moderne communicatiemiddelen (pers, redio, internationale contacten) speelden een grote rol tijdens de guerillastrijd. In de veroverde gebieden organiseerden ze onderwijs, ziekenzorg en drukten ze nieuw geld. Na de overwinning was er nog een meerpartijen-regime in Cuba. Fidel schreef een politiek 10 puntenprogramma dat zeer logisch was: landbouwhervorming, onderwijs,verhoging van de lonen, organisatie van de gezondheidszorg, een alfabetiseringscampagne, uitbouw internationale contacten. Niets echt revoluttionnairs voor ons, wel voor Zuid en Midden Amerika. Toen president Manuel Ureto LLeo weigerde de voorstellen van de eerste minister Fidel Castro uit te voeren nam Fidel fijntjes ontslag. Uiteraad wilde de bevolking Fidel terug en Manuel weg. Meteen werd Fidel president. De bestaande partijen fusioneren en er blijft slechts een partij over: de communistische partij met als voorzitter, jawel Fidel. Fidel krijgt na de eerste nationaliseringen nog een verwittiging vanuit Washington. Omdat hij niet wil luisteren volgen pesterijen, invallen boycot en aanslagen. Het museum stopt in de jaren 90.Toen begon hier de" speciale periode" met de val van de muur van Berlijn. Grote broer stopte zijn investeringen, de economische blokkade van de USA liet zich voelen. Er waren andere prioriteiten van allernoodzakelijkste goederen, er was geen geld meer om een museum van de revolutie te omderhouden....