De huidige economische zorgen doen me denken aan Diego Riviera, een Mexicaanse muralist. We bezochten het huis van zijn eeuwige liefde Frida Kahlo in 2004. Diego Riviera reisde veel: hij verbleef in Europa en Amerika.Hij inspireerde ondermeer Roosenvelt in zijn aanpak van de economische crisis in de jaren dertig. Zo werden schilders betaalt om schilderijen te maken, het werd een redplank naar wereldwijde bekendheid en succes.De eerste vormen van staatstussenkomst en subsidies om uit de miserie te geraken. Na jaren van neo-liberalisme is er blijkbaar wereldwijd wat meer plaats om de grote clash te vermijden door een staatstussenkomst op de financiele markten. Wanneer de risico's te groot worden blijven de prive-investeerders afwezig en mag de staat opnieuw een rol spelen. Diego Riviera ging nog een stapje verder: " Alle kunst is propaganda, zowel de mooie landschappen, de stillevens, de schilderijen over de kanalen van Venetie als het licht van de maan..." In zijn schilderijen probeerde Riviera de geschiedenis van zijn volk te vertellen en op te waarderen, schetste hij de moed van zijn volk om zijn kop boven water te houden, klaagde hij de uitbuiting en de slavernij aan, wees hij op het belang van onderwijs en gezondheidszorg, de herverdeling van het land onder de boeren... . Dat was inderdaad propaganda. Hij droomde luidop van een betere wereld waar het volk de toekomst zou uitmaken.Als alternatief voor de wereldwijde economische crisis, het fascisme en de wereldoorlog die zou uitbreken. De huidige situatie doet me sterk terugdenken aan die onzalige periode van de jaren dertig. Alleen waar blijven die kunstenaars, tv-makers,schrijvers en journalisten die een alternatief gestalte geven ?