Glen van de Num bezoekt ons.We maken een analyse van het solidariteitsproject tussen Num en AC. Blijkbaar wilden we te veel ineens: zowel de bouw versterken als peer-educators opleiden in de sector. Twee dingen die niet meteen samen te realiseren zijn.Het project opnieuw focussen op de essentie is de oplossing.Nu nog implementeren in de beleidsstructuren. Glen is op woensdagmorgen opeens opnieuw met zijn hoofd en zijn hart in Zuid-Afrika. Een telefoontje : je broer is doodgeschoten.Hij blijft cool: shit happens. This is South-Africa. If you can survive in South africa, you will survive every where. Hoe kon het gebeuren ? De juiste toedracht blijkt vaag. Zijn 36-jarige broer kwam van zijn werk. Een paar huizen verder stond een wagen, twee mannen waren blijkbaar van plan de wagen te stelen. De broer keek blijkbaar de verkeerde richting op. De mannen dachten herkend te zijn. Onmiddelijk werd zijn broer vermoord.Handen in de lucht, maar het kon niet baten. Glen zucht: criminalitetsbestrijding is een prioriteit van de ANC beweging. Maar als je zelf slachtoffer bent is dit ver weg die prioriteiten. Hij moet met het eerste vliegtuig terug, want er is veel werk.Er komen veel, veel mensen naar de begrafenis op zaterdag: buren, familieleden,collega's uit de vakbond. Hij moet op vrijdag een koe kopen en slachten, iedereen blijft eten. Zaterdagmorgen. De begrafenis stoet vertrekt naar de dienst. Na de plechtigheid wordt er gegeten. Daarna neemt iedereen afscheid. S'avonds zegt Glen, ben ik mijn broer kwijt.
Reacties op bericht (1)
28-08-2009
Met neus op feiten
Lieven, u confronteert ons hier met het echte leven en drukt ons met de neus op alledaagse feiten in Zuid-Afrika en elders in de wereld. Deze dagen kon u ook genieten van Waregem Koerse in eigen stad. Dergelijk inleven in wereldse toestanden is momenteel erg ver bij veel feestende stadsgenoten...
