Morgen 10 juni organiseren de bazen van de Interim de dag van de uitzendkracht. De kantoren krijgen een affiche, de interims een badge met bravo. Goedkoop . Zo worden zij een sandwichman van de Interim. Niet dat die werknemers er om vragen. Meestal hebben zij geen andere keuze. De uitzendkantoren stellen het voor als de nieuwe vrijheid: werken als je zelf wil. De realiteit is anders : gevaarlijke jobs, onvaste uren en werken als het de baas past. In het bedrijf ben je meestal de invaller, niet echt een collega. Personeelsfeestjes,geboortes, cadeautjes van de collega's zijn er dan echt ook niet bij. Maar ja, de keuze is vandaag tussen niks of iets. Voor jou inspanning rekenen uitzendkantoren er 2,86% bovenop het bruto. Denk ik. Mooie madammen, net naast een missverkiezing gegrepen, zitten in middelgrote en grote stadscentra voor ramen te lokken. Het speciale licht is er net niet bij. Zij moeten gespecialiseerde werknemers vinden, die voor een prijsje de moeilijkste jobs opknappen. In de gevaarlijkste situaties; vraag het eens aan de werknemers van kerncentrales;de shutdowns in scheikundebedrijven. De cijfers van de arbeidsongevallen liegen niet.Maar dit is pas flexibiliteit, de natte droom van de werkgevers: geen risico's, geen personeelskosten, alleen 'andere kosten'. Fictief, maar prachtig in een bedrijfsbalans. Mag wel iets kosten, maar niet te veel. Bravo !