Ooit kampeerden we in Spanje en ontmoette ik iedere avond aan het zwembad Ramon. Hij deed juist hetzelfde als ikzelf: rond zes uur s'avonds met de kinderen zwemmen zo dat ze daarna moe in bed konden en er nog wat tijd overbleef voor een rustige avond. We werden vrienden en hij vertelde vurig over de politieke uitdagingen in Catalonië. Een linkse en groene nationalist. Jaren erna was hij door de nederlaag van de socialisten bij de gemeenteraadsverkiezingen op de wip komen te zitten met zijn ene zetel. Hij verkocht zijn huid duur, werd schepen en vormde een coalitie met de communisten en de katholieken en de groene/ nationalisten. Amper twee jaar later kon hij als schepen van cultuur reeds indrukwekkende realisaties in Los Franqueses voorleggen. Zo was er een nieuwe en moderne biblitheek gebouwd en een opleidingscentrum voor werklozen. Nochtans was de erfenis van het voormalige stadsbestuur zeer negatief zoals: een beperkte en corrupte gemeenteadminstratie met amper 48 ambtenaren... De nieuwe coalitie bleef niet bij de pakken zitten en zorgde voor zeer veel ( zij het tijdelijke) aanwervingen, trok naar Madrid om het oude militaire vliegveld tegen een spotprijsje aan te kopen, en bereikte een extra stopplaats voor de trein. Zij dreven handel als geen ander en verruimden daarmee de investeringsmogelijkheden van de stadskas. Een gedeelte van het militair vliegveld verkochten zij aan bedrijven, met de opbrengst werd het opleidingscentrum voor werklozen gefinancieerd. De naam van de stopplaats voor het station verkochten zij in ruil voor een petanqueplein aan het naburige Granollers. De officiële ontvangst die ons te beurt viel in Los franqueses blijft een mooie herinnering..