Tropisch weer brengt tropische herinneringen. Cuba waar we salsa dansten in de internationale camping El Abra ,waar we voor het eerst gingen duiken,waar we Frans Wuytack voor het eerst ontmoetten. Waar we de varkensbaai bezochten en krokodil aten.Waar we zwetend in onze cabanas tot s'morgens muziek uit de nabijlegen cubaanse campings konden horen. Cuba waar de George ons mojito leerde drinken en maken. Het Mojito-recept Men neme een glas, 1/3 witte rum ( geen bacardi= miamese maffia, liever wereldwinkelrum) 2 koffielepels vloeibare rietsuiker, frisse muntblaadjes (pletten), een halve limoen ( of limon-pulco)2 druppels angosta, aanvullen met bruisend water en ijsblokken.
De friste coctail ter wereld,waarvan Ernest Hemmingway er sloten van dronk in de Bodegito del Medio in Havanna. Cuba is het land waar toerisme en muziek( Omara Portuando komt naar het blue-note Festival in Gent op 24 juli) een mix van aantrekkingskracht en overleving aan de bevolking geven. Iedereen weze gewaarschuwd: zoals overal waar armoede heerst ben je een wandelende dollar in de straat.Ook in Cuba, waar Fidel zelfs de zwarte markt controleert om zijn munt te vrijwaren van speculatie en om de binnenlandse markt te stimuleren. Maar er is geen of weinig analfabetisme, goede en goedkope medische zorg. In de trova's( muziekclub waar ouderen komen spelen) vind je gelukkige oude mensen. Het land waar de officials willen tonen dat hun systeem werkt, beter werkt dan in de rest van de wereld.Stilaan begint men met mondjesmaat toe te geven dat er toch hier en daar problemen zijn. Een Cubaanse delegatie vorige week in ons land gaf toe dat de arbeiders die in de gemeentes aan de sociale woningbouw werkten niet meteen de best geschoolde en de best betaalde waren. Voor het eerst hoorde ik iets anders dan dat iedereen gelijker was dan iedereen en er geen discriminatie bestond.Misschien het begin van de maatschappelijke vernieuwing daar op Cuba ?