We huurden een wagen en toeren rond in het landelijke Gaspesie. Walvissen kijken, wandelen in de bossen, veel kunst. Allemaal een beetje Frans. Franser dan in Frankrijk, katholieker dan de Paus.Zij hebben in St Anne de Beaupre zelfs een heus Lourdes opgericht, een bedevaartsoord waar ganse horden bedevaarders een laatste stukje hoop op genezing komen zoeken. Het regent. We rijden verder de St Laurens rivier af, maar veel is er niet te zien. Mist. Een klein museum herbergt landschapschilders die van het leven in de bossen en de Indianen verheven schilderijen maken. Opdat er een onderscheid met fotos zou zijn, gebruiken ze schreewlelijke kleuren. S'avonds regent het nog steeds.maar het belet ons niet pret te maken en een glas te drinken met vier Quebecse vrouwen in de wirlpool in open lucht. Want de inwoners van Quebec zijn zeer open en gastvrij. Kom je een winkel binnen, dan krijg je steevast de vraag : ok, alles goed is met je. Toch zijn Quebecquois zeer direct en zeggen ze meteen wat ze denken en waar het op staat. Zij schuwen de controverse niet, maar iedereen heeft recht op zijn mening. In tegenstelling tot Vlamingen heeft de taalproblematiek hen niet introvert gemaakt of op zichzelf teruggeworpen. Zij spreken ons graag aan en heten ons welkom, van het contact met de inwoners van Quebec en hun belangstelling kunnen we zeker niet klagen..