Op de grens met Oekraine ligt een klein dorpje Sapanta in Roemenie waar een "vrolijk kerkhof" staat.Wij bezochten ooit dit dorpje en werden vriendelijk ontvangen door de orthodokse geestelijke. Hij sprak Duits,zo dat hij ons uitleg kon geven over dit speciale kerkhof. In de streek zie je prachtige poorten aan de ingang van de huizen, daar komt de traditie van de kleurrijke houten kruisen vandaan. Stan Patras begon met de kruisen meer dan 50 jaar geleden. In het kruis werd een typische karikatuur van de dode gemaakt, samen met een versje dat op een plezante manier aan de overledene herinnerde.Ondertussen is dit kerkhof de levende geschiedenis van het dorp geworden, want alle belangrijke figuren van het dorp vind je er terug. De pope vertaalde verschillende versjes voor ons en nodigde ons daarna uit om hem te vergezellen naar een bruiloftsfeest. Maar eerst moesten we nog de kerk binnen. Mijn madam moest achteraan blijven staan, ik moest een kaars vooraan ontsteken. Zonder verpinken deden we mee. Daarna vertrokken we naar bruiloft.Het volledige dorp was volop aan het feesten.Na een tijdje zetten we onze reis verder: er werd nogal wat gedronken en we werden lichtjes ongerust in die dronken massa. Maar de herinnering blijft onuitwisbaar.