Hier ontbreekt alles: voedsel water en energie. Hoe kan je kinderen met een hongerbuik onderwijs geven? Hoe kan je zieken verzorgen zonder aangepaste bewaarmogelijkheden voor medicijnen in dertig graden ? Bij ons noemen ze zoiets een frigo.Hoe kan je voedsel produceren als het maar drie maanden regent in een jaar en voor de rest alles eruit ziet als een grote zandbak ? Hoe kan je grote problemen aanpakken als er geen kleine en concrete projecten voor vooruitgang zorgen ? Fos en de Algemene Centrale ABVV geven een antwoord met kleine projecten om de voedselonzekerheid te bestrijden. Voedselonzekerheid ? Dat is gewoon geen eten hebben tijdens droge periodes. Nu is het september, misschien nog tot oktober of eind oktober om opnieuw voldoende water te hebben. Tenzij je over een pomp beschikt. Of naar het dunne waterstraaltje twee uur verder wandelt met een jerrycan. Hoe kunnen we nu zo snel iets veranderen ? Met eigen ogen staarde ik naar een primitief geheel: een paar zonnepanelen,een transfo en een paar batterijen. Deze installatie zorgt voor de waterpomp, het licht in de school en de frigo in de medische post. Natuurlijk moet dat hier door plaatselijke mensen geinstalleerd en begeleid worden. Natuurlijk komt heel die santeboetiek uit Zuid-Afrika. Natuurlijk kost dit evenveel als bij ons. Maar het effect zet een ganse gemeenschap in beweging, het resultaat verandert o zo veel in dit straatarme land. Want de electriciteits-water-centrale zorgt voor electriciteit voor Zuid-Afrika. Deze dam werd door de portuguezen naar 25 jaar terug gegeven aan Mozambique. Alleen kochten de Zuid-Afrikaanse banken deze centrale over. Mozambique is dus een wingewest voor de grote en rijke buur, Zuid-Afrika. Is er dan geen enkele electriciteit die in Mozambique blijft. Ja, maar die gaat naar de grote steden en de grote bedrijven. De kleine dorpen nemen onvoldoende electriciteit af opdat dit voor de electriciteitsmaatschappij rendabel zou zijn. Voor de kleine dorpen is zonnenergie een kosteloos en duurzaam alternatief...