Op het vliegveld in Tete zitten we nog even na te genieten van de warme ontvangst in Catana. We werden met zang en roffelende trommels, dansende vrouwen en grote kinderogen in de plaatselijke gemeenschap ontvangen. Ze danken de AC en Fos voor de zonnepanelen, de hulp en hopen op meer de komende jaren. Wij luisteren,knikken kijken ons ogen uit over hoe vrolijke mensen ons uitwuiven. Op de luchthaven zeggen ze ons voorzichtig dat er in Maputo een en ander aan de hand is. Wellicht een staking. Wij besluiten meteen de eerste solidariteitsmoties te schrijven tot ons informatie bereikt dat er meer aan de hand is. Er is in een deel van Maputo een echte volksopstand uitgebroken met doden en veel gewonden.Tegen de stijgende voedselprijzen, tegen de stijgende energieprijzen. Een bank,een grootwarenhuis en de zetel van de energiemaatschappij vliegen de fik in.De rellen werden georganiseerd via GSM. Veel mensen kregen een oproep om op 1 september, de dag waarop de prijzen voor energie de hoogte in gingen op straat te komen en te betogen. De reactie van het overheidsapparaat is op zijn zachtst gezegd eigenaardig. Politie, leger en pers zetten een debat in wie wat had moeten doen. Volgens de politie moet de pers informeren,volgens het leger is de politie verantwoordelijke voor de openbare orde en volgens de politie is de betoging niet aangevraagd en dus illegaal. De regering komt pas de volgende dag in spoedberaad bijeen en de bevolking wil de president horen. Zo lang de regering niet beslist zie of hoor je de president niet. Mijn indruk wordt alleen maar bevestigd: politici die mijlenver van de realiteit staan, de realiteit ontkennen,en een overheidsburocratie die niet werkt. Al moet ik toegeven: de politie-escorte die ons s'nachts naar het hotel begeleidde was er... nu zijn alle winkels dicht; voor wie twijfelt: vandaag was er in Mozambique meer aan de hand dan enkele rellen door een zootje ongeregeld...