De rellen zijn aan het uitsterven wanneer we de drie Mozambikuaanse vakbonden op de hoofdzetel van OTM ontmoeten. OTM is de vakbond die door Frelimo werd opgericht en een typische "klassistische" vakbond is: hij verdedigt de leden bij de regering en verdedigt de regering bij de leden.Zij organiseren vooral ambtenaren en zijn overal in de belangrijkste sectoren aanwezig. Consilmo is de koepel van de zogenaamde vrije vakbonden, indertijd als tegenhanger van OTM opgericht. Kleiner,maar misschien anders ? Sintaf is de boerenvereniging. Een eenmansbedrijf, maar wel dicht bij de leden de boeren. In Mozambique zijn er 10 miljoen actieve werknemers, slechts 800.000 werken in de formele sector. De rest heeft geen contract en moet zich beredderen met informele of illegale arbeid. Zonder sociale zekerheid, onder het minimuminkomen. Het gesprek draait al snel over de lonen.De beste lonen worden in de banksector betaald: 65 euro per maand. In de energiesector krijgen ze 63 euro per maand, in de bouw een 60 euro per maand. De overheidsambtenaren moeten het stellen met 55 euro per maand. Meteen begrijp ik waarom iedereen wegvlucht om 15u30 : op naar de tweede of derde job. Een gemiddeld gezin heeft immers 350 euro per maand nodig om in de stad te kunnen overleven. Denk nog iets verder: er zijn geen arbeidsrechtbanken, de sociale wetgeving en het minimumloon worden niet gerespecteerd, de sociale inspectie is corrupt, bij een conflict komt de vakbond zonder resultaten uit het overleg. Er is dus nog werk om de vakbonden op het juiste spoor te krijgen. Maar de recente rellen tonen aan dat ze de basics: luisteren naar de mensen in de straat vergeten zijn. Zij zijn al zeer tevreden dat ze door de regering uitgenodigd werden om na de rellen overleg te plegen over de oorzaken van de voedselrellen en de stijgende energieprijzen. Alleen ze zullen dringend hun huiswerk moeten doen want in hun mappen steken momenteel zeer weinig alternatieven voor het neoliberale beleid of voorstellen om de bevolking op een andere manier te helpen.