Tweeduizendvijfhonderd jaar geleden was er de eerste maraton. In concreto: de Perzen kwamen met zo'n 20.000 soldaten naar de stad Marathon om Griekenland zo maar eventjes te veroveren. De Atheners hadden de inwoners beloofd hen te beschermen en moesten er iets aan doen. Zij zonden een tegenleger van 10.000 man, normaal een vogel voor de kat. De Perzen konden er zo door. De legeraanvoerder Mytriades bedacht echter een nieuwe oorlogstaktiek en versterkte de flanken van de aanvallende troepen. In onze dagen zou men zeggen: iets meer flexibiliteit, waardoor één soldaat er twee waard wordt, zonder dat je er meer moet voor betalen.De Perzen werden de zee ingedreven met grote verliezen, de Atheners konden het verlies beperken en wonnen de slag. Een Hopliet liep na de slag naar Athene om de wachtende vrouwen de overwinning te melden.Na 41,5 km viel hij meteen dood na zijn mededeling. De maraton en het heldendom was geboren. In Athene liepen duizenden athleten zondag deze historische maraton. De eerste drie waren Kenianen, de commercialisatie van een maratoncircuit waar wereldwijd 5 miljoen atleten aan deel nemen. Maar ook de politiek en het internationale Olympische circuit waren present.De Olympische gedachte van vrede werd sterk benadrukt. Maar de Olympische gedachte is meestal een kind van zijn tijd. Het duurde tot 2000 voor vrouwen aan de marathon volwaardig aan de Olympische discipline konden deelnemen. Vandaag zijn immigranten wereldwijd een probleem in de samenleving. De boodschap van verdraagzaamheid en anti-nationalisme is soms tegenstrijdig. Of dacht je dat de heroiek en de ophemeling van de Guldensporenslag helemaal niks met de Atheense maraton te maken had ? Het zijn fenomenen van eenzelfde taktiek : ook de maraton had een rol in de strijd voor een eigen Griekse staat en nationaliteit.