Het Wereld Sociaal Forum is een ontmoeting van duizenden wereldverbeteraars en sociale bewegingen waarbij gezocht wordt hoe we het neoliberalisme kunnen een halt toe roepen. Of hoe we de globalisering rechtvaardiger en socialer kunnen doen verlopen. Dit jaar gaat deze ontmoeting door in Dakar, Senegal.

Senegal is zo wat een symbool van de vroegere illegale slavenhandel met het eiland Goree waar 12 miljoen slaven naar Amerika verscheept werden. Een belangrijk thema is de migratie en de mensen zonder papieren, net zoals de financiële speculatie, gender, en uiteraard de vredesproblematiek zoals Palestina. De actualiteit en de recente gebeurtenissen in Tunesie en Egypte zijn belangrijk.
Tenslotte is het WSF ook de tegenhanger van het economisch forum in Davos,een grote jaarlijkse bijeenkomst van de grote bedrijven.

Het huis van de slaven

Juist voor Dakar ligt een eiland Goree. Beroemd en berucht omdat er vanuit dit eiland tussen 11 en 12 miljoen slaven verscheept werden naar Amerika, om er als goedkope werkkrachten in de mijnen en de katoenplantages te werken. Vandaag onthulden de Italiaanse, de Braziliaanse, de Franse en jawel de Belgische vakbond ABVV een gedenkplaat in het museum waar de slaven vertrokken met als tekst de eerste zinnen uit de Universele verklaring van de mensenrechten. Deze symbolische actie was een eerste gebeurtenis in een reeks van geëngageerde tussenkomsten van de ABVV-delegatie waarvan ook de partners van de solidariteitsprojecten uit Afrika deel uitmaakten.

De traditionele openingsmars met 70.000 deelnemers werd afgesloten met een zeer grote en militante vakbondsdelegatie,waar het ABVV en de rode kleur zeker opvielen. De honderden ABVV-petjes die we net voor de betoging uitdeelden hadden hun effect zoals eveneens de beelden uit de tentoonstelling die we meedroegen over de onmenselijke situatie van de vrouwen in Kivu.

Boycott door de rector en de overheid

De organisatie van het Wereld sociaal forum brengt enorme problemen mee: meer dan 50.000 deelnemers dwalen op een universitaire campus rond tussen tenten en allerhande informatiestandjes. De debatten vinden plaats in oude tenten zomaar in het zand neergepoot, met amper plastiek stoelen. De nieuwe rector van de universiteit vond het WSF maar niks en liet de lessen en examens gewoon doorgaan. Oorspronkelijk zou er een week zonder lessen en examens plaats grijpen, waardoor accommodatie en lokalen ter beschikking zouden staan. Niet dus.
Het gevolgis dat het programma opnieuw moest gedrukt worden om tenten aan te geven waar de debatten door gaan. Het ABVV team trekt goed zijn plan: hebben we geen tent dan wordt er eentje bezet, stoelen gezocht, flyers uitgedeeld om de plaats kenbaar te maken, fluistervertaling georganiseerd tussen kweddelende madams die kleren verkopen en bonke, bonke muziek op de achtergrond. De Kivu tentoonstelling wordt gewoon aan de buitenkant van een tent opgehangen en deze gedrevenheid zorgt voor enorm veel belangstelling.
Met onze seminaries zitten we dicht bij de Afrikaanse vertelkunst om de inhoud zonder powerpoint over te brengen. Toch is het nivo behoorlijk. Een Argentijnse, een Sengalees en Belg en een Duits parlementair van de Linke de schuldencrisis horen analyseren brengt inzicht en is confronterend: het kapitalisme is overal eender, enkel de context verschilt

Tunesië en Egypte zinderen in Senegal na. Het WSF is voor de huidige (liberale) president Wade een bedreiging, hij vreest dat ook in Senegal het regime wel eens in vraag zou kunnen gesteld worden. Op een persconferentie met Lula van Brazilie verklaarde hij, tot grote verbazing van de aanwezige Journalisten, dat er in Senegal geen problemen zijn, dat armoede niet bestaat en dat Senegal een van de rijkste landen van het Afrikaanse continent is.
Je moet hier gewoon alleen rondkijken op de universiteit om te merken hoe groot de leugen is of hoe ver de afstand is tussen het regime en het volk. Professoren en leraars worden sinds maanden niet betaald, de gebouwen staan te verkommeren of zijn niet afgewerkt, veel studenten kunnen geen les volgens wegens gebrek aan plaats...

Geslaagd Wereld Sociaal Forum ?

De ABVV-activiteiten en tussenkomsten waren sterk. Toen een Afrikaanse IAO-vertegenwoordiger de delegatie met een neoliberale versie van decent work confronteerde, volgde snel het antwoord van de ABVV-delegatieleider Daniel Van Daele: “ Dit is onze visie niet”. Flexecurity is geen waarborg voor economische groei. Wij willen dat de werknemers vooruitgaan door waardig werk.

Het Wereld Sociaal Forum was opnieuw een chaos. Wat erger is dat blijkbaar een deel van de kosten betaald werden door de Marokkaanse regering, wat een verklaring geeft voor de incidenten met de bevrijdingsbeweging voor de Sahara. Blijkbaar willen regeringen zich moeien met de inhoud van het WSF en controle uitoefenen. De organisatoren zullen daar een antwoord moeten op vinden.