De koninklijke Gaanderijen in Oostende vormden een zonovergoten lokatie voor een tentoonstelling, pal tegenover het strand.Curator Sevie Tsampalla (moeilijke naam!).Tekeningen van Inge Nederkoorn, de walvis in het zand met Jonas Locht en Filip Berte met Eutopia. Eutopia is nog een project, maar het idee om de gaten op te vullen van ons collectieve vergeten met een huis heeft wel iets.De verschillende kaarten met de grenswijzigingen van de Balkan tonen duidelijk aan wat het probleem is. Maar Filip Berte heeft nog veel veel werk voor zijn huis meer dan een krant wordt. In dit decor kwam Sascha Bru ons uitleggen wat de Avant-garde juist was en of er vandaag opnieuw een vernieuwde avantgarde kan groeien. Zijn uitgangspunt is dat we leven in een maatschappij, waar wij voorbereid zijn op een mogelijke ramp en dat binnen deze context een vernieuwde Avant-garde mogelijk is. Het debat over actief zijn in de privé-ruimte of de publieke ruimte deed mij aan mijn blog denken. Kunstenaars wilden soms alleen kunst maken voor zichzelf en hun eigen kleine kringetje: kunst in de private ruimte. Daarmee werd hun invloed om maatschappelijk relevant uiteraard alleen duidelijk als ze de publieke ruimte gebruikten. Kunst in de publieke ruimte. Maar een blog is nu juist gemaakt vanuit de private ruimte en wordt gepubliceerd in cyberspace : de publieke ruimte. De relevantie van de blog toont ook meteen zijn beperkingen. Wanneer je man en paard noemt verschijnt je tekst: gewild of ongewild op alle zoekmachines. Soms is de publieke ruimte te groot en werkt als zelfcensuur....
