|
Campbelli dwerghamster |
Ned. naam: | Campbelli dwerghamster |
---|---|
Latijnse naam: | Phodopus campbelli |
Levensverwachting: | 1,5 - 2 jaar |
Lengte (kop-romp): | 68-103 mm |
Het verschil tussen Russen en Campbelli's:
Het is voor het ongeoefende oog vrij moeilijk het verschil te zien tussen een Russische en een Campbelli dwerghamster. Er zijn echter een paar kenmerken die vrij makkelijk te zien zijn.
Ten eerste komt de Russische dwerghamster maar in een beperkt aantal kleuren voor en heeft altijd een witte buik, "bogen" in zijn zij (behalve een pearl natuurlijk), en is bijvoorbeeld nooit gevlekt. Als je een hamster hebt die hier niet aan voldoet, is het in ieder geval geen Russische dwerghamster. Sommigen Campbelli-kleuren hebben ook bogen in de zij, maar deze zijn minder scherp afgetekend dan bij de Russische dwerghamster. Bij de wildkleur Campbelli zit er bijvoorbeeld een gelige tint tussen de zijbogen en de witte buik, terwijl de overgang bij de Rus wat abrupter is.
Een relatief makkelijk kenmerk om de Russische dwerghamster van de Campbelli te onderscheiden is de aalstreep. Russische dwerghamsters hebben een brede, dikke aalstreep, Campbelli's hebben een dunne aalstreep (bij bepaalde kleuren zelfs niet goed zichtbaar)
Verder loopt bij een Russische dwerghamster de neus vloeiend over in de rest van de kop, bij een Campbelli ligt de neus er bij wijze van spreken als een bolletje op.
Een Campbelli dwerghamster heeft van bovenaf gezien een 8-vorm, een Russische dwerghamster een ei-vorm (smal bij de schouders, breed van achteren).
Tot slot heeft de Campbelli een wat meer plukkerige vacht dan de Russische dwerghamster.
Russische dwerghamsters en Campbelli's zijn de enige hamstersoorten die onderling gekruist kunnen worden, je krijgt dan zogeheten "hybride" hamsters. Dit is echter absoluut af te raden omdat dit ernstige gevaren voor de gezondheid op kan leveren en het is desastreus voor het zuiver houden van de beide subsoorten.
Aangezien Russische en Campbelli dwerghamsters onderling gekruist kunnen worden, zul je als je je hamster uit de dierenwinkel hebt gehaald waarschijnlijk nooit helemaal zeker weten of je een raszuivere Russische of Campbelli dwerghamster hebt. Op de onderstaande foto is een voorbeeld van kruising Rus/Campbelli te zien. Hij is gevlekt, dus geen raszuivere Rus, maar heeft een te brede aalstreep om een Campbelli te kunnen zijn.
Roborovski dwerghamsters zijn de kleinste dwerghamsters. Ze hebben een kort en breed kopje met ronde, grote ogen. Hun vacht bevat een bruingele tint met een grijze onderlaag. Er is geen streep over de rug (aalstreep) en een witte buik.
Oorspronkelijk komen ze uit het Westen en het Oosten van Mongolië en Noord China. Ze zijn erg levendig en snel en ze worden ongeveer 2 tot 3 jaar oud. Over het algemeen zijn Roborovski's vooral "kijkhamsters". Ze zijn te snel om vast te kunnen houden.
Ze zijn niet solitair en kunnen dus meestal in groepjes worden gehouden. Het houden van groepjes mannen lijkt echter toch wel regelmatig voor problemen te zorgen. Neem ook nooit meer dieren dan je eventueel apart zou kunnen huisvesten. Een gemengde groep zal altijd betekenen dat ze op een bepaald moment jonkies gaan krijgen en dit kan behoorlijk snel oplopen! In alle gevallen is het raadzaam om één of meerdere reservekooien achter de hand te houden voor het geval het fout gaat.
Er is tegenwoordig een kleurmutatie van de Roborovski verkrijgbaar. Het oorspronkelijke uiterlijk (wildkleur) ziet er zo uit:
De nieuwe variant wordt "white face" of "white mask" genoemd:
Ned. naam: | Roborovski dwerghamster |
---|---|
Latijnse naam: | Phodopus roborovskii |
Levensverwachting: | 2 - 3 jaar |
Lengte (kop-romp): | 86-92 mm |
De Chinese dwerghamster komt oorspronkelijk uit Noord-China en Mongolië. Ze zijn erg levendig en houden van klimmen. Ze zijn wreed tegen soortgenoten, dus ze moeten net als de Syrische hamster solitair worden gehouden. Ze worden ongeveer 2,5 tot 4 jaar oud. De Chinese dwerghamster heeft een duidelijk waarneembaar staartje van ongeveer 1 centimeter lang, wat voor een groot deel verklaart waarom ze zo goed kunnen klimmen. Ze gebruiken hun staartje voor houvast en om hun evenwicht te bewaren. Verder is geslachtsonderscheid bij de Chinese dwerghamster erg makkelijk, bij mannetjes kunnen de ballen tot wel 1/3 van de lichaamslengte beslaan!
Chinese dwerghamster worden relatief niet zo vaak als huisdier gehouden in Nederland. Lees over ervaringen van mensen met Chinese dwerghamsters of deel je eigen ervaringen in het onderwerp over Chinese dwerghamsters op het Hamsterforum .
Hieronder staan weer de kleuren.
Ned. naam: | Chinese dwerghamster |
---|---|
Latijnse naam: | Cricetulus griseus |
Levensverwachting: | 2,5 - 4 jaar |
Lengte (kop-romp): | 82-126 mm |
De Syrische hamster wordt ook wel de goudhamster genoemd. Vroeger werd vooral deze naam gebruikt, maar tegenwoordig heten ze Syrische hamsters. Deze naam is ook beter, omdat er verschillende kleuren zijn naast de oorspronkelijke kleur goud. In 1839 werd de Syrische hamster ontdekt, maar daarna dachten ze dat hij was uitgestorven. In 1930 vonden ze in de Syrische woestijn een nest met een vrouwtje en haar jongen. Met dat nest is verder gefokt en de meeste mensen denken daarom dat alle Syrische hamsters die worden gehouden, afstammen van dat nest. De Syrische hamster is solitair, dat betekent dat hij agressief is tegen soortgenoten (behalve als ze geslachtsrijp zijn). Ze worden ongeveer 1,5 tot 2 jaar oud.
De Syrische hamster komt in verschillende vachtsoorten en kleuren voor:
Ned. naam: | Syrische hamster |
---|---|
Latijnse naam: | Mesocricetus auratus |
Levensverwachting: | 1,5 - 2 jaar |
Lengte (kop-romp): | 17-18 cm |
Eind 2005 is er een poll geweest op de voorpagina. De uitslag vind je hieronder. De Russische dwerghamster blijkt het populairst te zijn, daarna komt de Syrische hamster.
Favoriete hamstersoort? (1427 stemmen) | |
---|---|
Campbelli dwerghamster | 111 (7%) |
Chinese dwerghamster | 79 (5%) |
Korenwolf | 43 (3%) |
Roborovski dwerghamster | 78 (5%) |
Russische dwerghamster | 676 (47%) |
Syrische hamster | 440 |
>> Reageer (0) |
Eenden (Ereli) | |||||||||||||||||||||
EendenVan Wikipedia
Eend is de algemene naam voor een aantal soorten vogels uit de familie van eendachtigen (Anatidae). Alle soorten uit de Anatidae worden "eenden" genoemd, behalve de soorten uit de onderfamilie Anserinae , de ganzen en zwanen . Eenden zijn hoofdzakelijk aquatische vogels, meestal kleiner dan hun verwanten, de zwanen en de ganzen, met een kortere nek, en kunnen in zowel zoet als zout water worden gevonden. De Tadorninae , waartoe onder andere de bergeend behoort, houden het midden tussen de ganzen en zwanen. Eenden worden soms verward met verscheidene soorten niet verwante vogels met gelijkaardige vormen, zoals duikers , futen en rallen als meerkoet en waterhoen . Soms wordt met "eend" alleen vrouwtjeseenden bedoeld. Een mannetjeseend heet een "woerd". Een jonge eend wordt een "pulletje" genoemd. Een woerd is naast de kleur ook te herkennen aan een krulletje in de staart (dit is niet altijd zichtbaar).
[ bewerken ] EigenschappenEenden zijn watervogels. Ze hebben zwemvliezen en waterafstotende veren. De vrouwtjes bekleden het nest meestal met dons dat ze uit hun borst plukken. De jongen zijn nestvlieders . Ze verlaten het nest spoedig na het uitkomen. Eenden ruien hun slag- en staartpennen tegelijkertijd. Ze kunnen daardoor ongeveer 1 maand niet vliegen. Deze rui vindt plaats meteen na het broedseizoen. Bij de meeste soorten hebben de mannetjes een kleurig broedkleed, de vrouwtjes daarentegen schutkleuren. Alleen tijdens die korte ruiperiode hebben de mannetjes ook een camouflerend verenkleed ( eclipskleed ). Eenden eten verschillende soorten voedsel, waaronder grassen, waterplanten, vissen, insecten, enz. Het geluid dat door eenden wordt gemaakt wordt "kwaken" genoemd. Mannetjes van noordelijke soorten hebben vaak opvallend gevederte. Sommige soorten eenden, hoofdzakelijk die in de gematigde en noordpoolgebieden, migreren ; andere soorten doen dit niet en blijven het hele jaar in hetzelfde gebied. Weer andere soorten, in het bijzonder in Australië waar de regenval fragmentarisch en onregelmatig is, zijn nomadisch en zoeken tijdelijke meren en poeltjes op die zich na zware regen vormen. [ bewerken ] GebruikIn vele gebieden wordt op wilde eenden gejaagd voor het vlees of voor het vermaak. Meestal gebeurt dit door de dieren te schieten; vroeger werden daarnaast ( eendenkooien ) gebruikt. Eendenvlees en -eieren worden in veel landen geconsumeerd. Donzen dekbedden bestaan uit de onderveren van de eidereend . Het wordt bijeengezocht uit hun nesten in voortplantingsgebieden waar de eenden de veren gebruiken om hun nesten te bedekken. Naast de mens zijn ratten de grootste vijanden van eenden. Tegenwoordig leven eenden vaak juist dicht in de buurt van mensen, zoals bij water in de bebouwdekom van dorpen en steden en worden de eenden niet meer gejaagd maar gezien als leuke aanvulling op de leefomgeving. Zo wordt het bijvoorbeeld door sommigen als aardig tijdverdrijf gezien om "de eendjes te voeren" met overgebleven oud brood. [ bewerken ] Fictieve eendenDe eend is al lang een dier dat veel gebruikt wordt in verhalen, in het bijzonder voor kinderen. Enkele voorbeelden:
[ bewerken ] TaxonomieDe eenden zijn ingedeeld in verschillende onderfamilies van de eendachtigen en vertegenwoordigen dus niet een vaste taxonomische groep. Hier volgt de indeling van de vogels die als eenden bekendstaan: Familie Eendachtigen (Anatidae)
[ bewerken ] SoortenEnkele bekende eendensoorten zijn:
Ereli en Knudde 28-09-2007 om 23:37 geschreven door mailgroep |
|||||||||||||||||||||
|
Torenval (Ereli) | |
Ereli en Knudde
28-09-2007 om 23:34 geschreven door mailgroep |
|
|
Wielewaal (Martina1) | |
Wielewaal
In populieren roept hij ongezien zijn luide naam in een herhalend ritme dat tureluurs maakt maar ook vreugde schept.
De schuwheid is hem blijvend aangeboren, hij zoekt de schaduw van de dichte kruin en zelden vangt een oog zijn geel en zwart.
Van boom tot boom gaat hij in snelle vlucht, een vallend glijden door het rijdend licht, alsof hij zich verlustigt in het niets.
Het nest wuift als een luchtig wiegelied en vangt de trilling van de minste wind: een verend deinen, eindeloos herhaald.
Het kenmerk van zijn mensenschuwe staat herneemt hij in zijn schallende muziek die in Dutmala klank en weerklank vindt.
Een vreemde is hij in dit schamel land van ruime verten en gehaagde bomen en dat besef bestempelt hem tot vroom:
een pelgrim die op bedevaart zal gaan, de kringloop volgend van zijn litanie die na de zomer in het niets verstomt.
28-09-2007 om 19:53 geschreven door mailgroep |
|
|
27-09-2007 | ||||||||||||||||||||
Torenvalk (Ereli) | ||||||||||||||||||||
TorenvalkVan Wikipedia
De torenvalk (Falco tinnunculus ) is een vogel uit de familie van valken (Falconidae ). Een volwassen exemplaar is 30 tot 35 centimeter groot. Ze komen voor op allerlei soorten plaatsen, ook in steden. De dieren zijn vaak te zien langs autowegen. Ze kijken vanuit de lucht naar beneden op zoek naar een prooi. Als ze deze hebben gevonden, duiken ze erop af. Het voedsel bestaat voornamelijk uit kleine zoogdieren en insecten , bijvoorbeeld muizen en kevers . Hierom bouwen ze hun nest dan ook op een plaats waar ze zicht hebben op een open ruimte waar ze kunnen speuren naar voedsel. Het mannetje heeft een grijsblauwe kop en nek, een roodbruine rug en vleugels met donkere vlekken. De staart is blauwachtig grijs en heeft een zwarte eindband. Het vrouwtje is identiek aan het mannetje, maar heeft een bruine kop en nek, dwarsbandjes op de rug en vleugels en een bruine staart. Het gehele jaar komen torenvalken in een groot deel van Europa voor, waaronder Nederland en België . In Scandinavië en Noord-Rusland zijn de dieren alleen in de zomer aan te treffen. Ereli en Knudde 27-09-2007 om 19:31 geschreven door mailgroep |
||||||||||||||||||||
|
Fragiele diertjes (Yradja) | |||||
27-09-2007 om 19:30 geschreven door mailgroep |
|||||
|
Vaccinatie van een kat: zijn er nevenwerkingen te vrezen? (Ereli) | |||||||||||
Ereli en Knudde
27-09-2007 om 00:54 geschreven door mailgroep |
|||||||||||
|
Haar puppy liefde kent geen grenzen (Ereli) | ||||
Een Chinese hond zwemt dagelijks meer dan 4 km om haar pasgeboren puppies te verzorgen die gestrand zijn op een eiland. De hond is ondertussen al een bekendheid geworden in Chongqing stad en ze werd Huahua gedoopt door de lokale bevolking. Ze bevoel van 4 puppies in Shanhuba dat een eiland werd door het feit dat de Changjiang rivier buiten haar oevers trad, door de felle regens.
Huahua zwemt elke dag 1,2km naar het eiland om haar 4 baby's te verzorgen en te voeden. Dan keert ze terug naar de Changjiang rivier, volgt de stroom van het water en zwemt nog eens 1.1 km terug naar een ander deel van de stad om zichzelf te voeden. Iedere dag herhaalt Huahua dit scenario tweemaal. Een keer in de morgen rond 7 uur en nog eens een keertje rond 7 uur 's avonds. Op dat tijdstip blijft ze bij haar kindjes op het eiland tot de volgende morgen, want dan keert ze terug naar de stad.
Huang Pingren, een gepensioneerde man die elke dag naar het eiland zwemt, vertelde dat hij dit wonderlijke gebeuren enkele weken geleden opmerkte. Dierenleed Azie DA Ereli en Knudde
27-09-2007 om 00:53 geschreven door mailgroep |
||||
|
Cartoons (Ereli) | |
Ereli en Knudde
27-09-2007 om 00:46 geschreven door mailgroep |
|
|
25-09-2007 | |
verzorgen van Kittens | |
Filmpje over verzorgen van kittens komt van Kanaal5025-09-2007 om 16:37 geschreven door mailgroep |
|
|
24-09-2007 | |||||||
Hamsters zijn slaapkoppen (Martina1) | |||||||
Hamsters zijn slaapkoppen Hamsters zijn leuke diertjes om in huis te halen als je geen zin hebt in de rompslomp van een écht huisdier. Een hok plaatsen, hamster erin en klaar is Kees, denken we. Voor alle zekerheid trokken we eens bij dierendokter Rob Lückerath aan de bel om hem te vragen of het wel zo eenvoudig is. W aar moeten we allemaal op letten wanneer we overwegen een hamster te kopen?Dierendokter Rob Lückerath: 'De aanschaf van een hamster moet goed worden voorbereid, dat geldt trouwens voor ieder dier. Een dier is in alle opzichten afhankelijk van de mens en dat schept verantwoordelijkheden (verzorging, voedsel, onderhoud kooi...).' 'Als je een beestje gaat kopen moet je er op letten dat het gezond is. Het beste is om aan het einde van de middag naar de winkel te gaan. De hamster is dan tenminste wakker en kan onderzocht worden. Een gezonde hamster heeft glinsterende kraaloogjes en een droge neus. Je moet ook testen of het diertje niet agressief is. Strijk eens met je vinger over de rug, een normale hamster staat dit toe. Wanneer dit allemaal gedaan is, til je haar op en controleer je de 'poep'. Een hamster heeft droge keutels (net als een muizenkeutel). Dit betekent dat het achterste vrij moet zijn van kleverige ontlasting. Als het diertje nog slaapt, maak het dan voorzichtig wakker. Een gezonde hamster zal actief gaan bewegen.' Kopen we het best een jong of een oud diertje? 'Je moet weten dat een hamster niet zo oud wordt, gemiddeld zo'n 2 tot 3 jaar. Als je een diertje koopt, moet je dat goed beseffen. Als je voor de eerste keer een hamster koopt, is een diertje van zes weken prima. Koop je ze jonger dan zijn ze uiterst speels, gevoeliger aan manipulatie en is het lastiger om ze te tam te maken. Diertjes ouder dan een half jaar wennen moeilijker aan mensen. Ze hebben er dan ook al een kwart van hun leven op zitten.' Hoe gaat dat in zijn werk, het tam maken van een hamster? 'Het doel is om de hamster te laten wennen aan de mensen in huis. We gaan dat in een paar stappen doen. Zoals bij de meeste dieren kunnen we voedsel als hulpmiddel gebruiken. Je pakt een stukje voer dat ze heel erg lekker vinden. Hou in de gaten wat ze het eerst uit haar bakje neemt en serveer haar dat dan. Hou haar de lekkernij voor en babbel tegen haar. Na verloop van tijd neemt ze het uit je hand. Vervolgens gaan we ze ook zachtjes over de rug strelen. Neem de tijd! Kunnen we de hamster voeren, dan gaan we een stapje verder. We gaan proberen het diertje van op de hand te voeren. Dit vraagt heel veel geduld. Zorg dat het diertje niet uit de handen valt.' Hoe dienen we ons thuis verder te organiseren? 'In de winkel staan allerlei kooien, van groot tot klein. Bij de keuze van een kooi moet je rekening houden met het feit dat hamster graag wil klimmen, graven en zich verstoppen. Neem dus een kooi met horizontale tralies en vergeet niet dat er een deksel op moet liggen, anders is ze zo haar kooi uit. Het beste is om vooraf een kooi te kopen en die volledig in te richten. Vooral met kinderen is dat voorbereiden een belangrijke eerste stap, om uit te leggen wat het inhoudt om een diertje te hebben.' 'Komen we dan na de aanschaf van onze nieuwe kameraad thuis, laat haar dan rustig de nieuwe woonst verkennen. Meestal verdwijnen ze direct in hun slaaphuis om vanuit deze beveiligde omgeving de boel te overzien. Kinderen moeten goed beseffen dat het diertje nog schuw is en de eerste tijd rust vraagt. Laat ze dus niet met al hun vriendjes om de kooi heen gaan staan en opgewonden staan doen.' Wat zetten we op het menu? 'In de natuur voeden hamsters zich met zaden en granen. Ook fruit en groenten vinden zij een lekkernij.Een hamster eet keurig met 2 pootjes en werkt dat voedsel keurig naar binnen.' Het dier heeft ook niet voor niks zijn naam geleend aan het werkwoord hamsteren. 'Een hamster eet niet al het voer op dat ze vindt. Ze stopt een groot gedeelte in haar wangzakken. Iedere wangholte is een soort van opslagplaats. Dat opgeslagen voer neemt ze mee naar haar woning, waar ze alles weer uit de zakken haalt, en in de voorraadkast stopt.' Wat leg je op de bodem van de kooi? 'Het beste zijn houtkrullen, geen krantenknipsels of fijne gemalen spulletjes, want die kunnen voor een hoop ellende zorgen.' Nog een laatste tip? 'Hamsters zijn schemerdieren. Zij slapen dus overdag en zijn 's nachts actief. Hou daar bij de aanschaf rekening mee.' (NBL) 24-09-2007 om 17:22 geschreven door mailgroep |
|||||||
|
Grappige hondenfoto's (Ereli) | |
Ereli en Knudde
24-09-2007 om 17:11 geschreven door mailgroep |
|
|
Schorpioenen | ||||||||||||||
even een klik op de woorden in het blauw en je krijgt nog meer informatie. Veel leesplezier !
Van Wikipedia
Schorpioenen (Scorpiones) zijn een orde van geleedpotigen , behorend tot de klasse der spinachtigen . Zweepstaartschorpioenen en bastaardschorpioenen zijn overigens geen echte schorpioenen en missen ook de staart met gifstekel. Schorpioenen zijn verwant aan spinnen , mijten , teken en hooiwagens . Toch zijn ze eenvoudig van de andere groepen te onderscheiden door het langgerekte lichaam, de grijpscharen en de dikke staart met een gifstekel. Alle soorten zijn giftig, maar veruit de meeste zijn niet gevaarlijk voor de mens. Schorpioenen komen voor in subtropische en tropische landen, maar ook in Europa. Ze komen op alle continenten voor, maar niet op Antarctica . Ook in Nieuw-Zeeland komen van nature geen soorten voor. Schorpioenen leven in spleten en holen, soms graven ze zelf een ondergrondse gang of hol en er zijn zelfs soorten die in bomen leven. Omdat schorpioenen kannibalistisch zijn, leven ze solitair. De oudst bekende fossielen van schorpioenen zijn ruim 400 miljoen jaar oud; pas 200 miljoen jaar later verschenen de dinosauriërs . Ze zijn hiermee tevens de oudst bekende spinachtigen. Sommige soorten werden bijna een meter lang. Schorpioenen zijn allemaal carnivoor , en ruimen veel insecten en spinnen op. Het zijn zonder uitzondering bestendige dieren, die in extreme omstandigheden kunnen overleven. In totaal zijn er meer dan 1000 soorten schorpioenen, die bijna allemaal leven in de tropen, veel soorten leven ook in woestijnen. Kleinere soorten leven vaak maar een jaar, maar grotere soorten zijn pas na meer dan 5 jaar volwassen.
AnatomieHet lichaam van een schorpioen bestaat uit een kopborststuk (1, ook wel cephalothorax of prosoma) en een achterlijf (2 en 3, ook wel abdomen of opisthosma). Het voorste deel van het achterlijf is opgebouwd uit zeven segmenten en is dikker, bevat de organen en wordt mesosoma genoemd (2). De staart van de schorpioen (3), is dus onderdeel van het achterlijf. De staart bestaat uit 5 segmenten en wordt metasoma genoemd. Aan het einde zit de telson (11) met de gifstekel (10). Aan de voorzijde zitten de monddelen, die cheliceren worden genoemd (6). VervellingSchorpioenen moeten bij hun groei naar volwassenheid, net als kreeftachtigen en spinnen en een aantal insecten, geregeld vervellen; het harde pantser groeit niet mee. Tijdens de vervelling is de schorpioen volkomen weerloos, zeer zacht en erg kwetsbaar voor vijanden. Jonge schorpioenen vervellen een aantal maal (4 tot 6 keer), het jaar daarop meestal maar drie keer en in het derde jaar zijn veel soorten pas volwassen en vervellen niet meer. Het vervellen geschiedt door de huid van de kop open te klappen, waarna de schorpioen uit zijn oude huid kruipt. Het komt voor dat deze wordt opgegeten. Het vervellen gebeurt gewoonlijk 's nachts en op een verborgen plaats, zoals onder een steen. Voedsel en vijandenSchorpioenen zijn nachtactief en leven van insecten en spinnen . Grotere soorten pakken wel eens kleine gewervelden. De prooi wordt opgemerkt met haren die trillingen opvangen die op de grijpscharen zitten. Schorpioenen grijpen de prooien beet met de scharen en rijten deze aan stukken met de chelicerae (dat zijn grote kaken aan de zijkant van de mond), of vermorzelen deze met de scharen. Daarna wordt de prooi met de scharen ontleed en met de monddelen opgegeten, waar het dier uren mee bezig kan zijn. Alleen als de prooi zich verzet, gebruikt de schorpioen zijn gifstekel. Pas 14 dagen na een steek is het gif namelijk weer volledig aangevuld. Bij een steek buigt de schorpioen zijn staart naar voren over het lichaam heen en doorboort de prooi met de punt. Als een schorpioen wakker is, staat zijn staart overigens altijd omhoog gericht; alleen als hij slaapt ligt de staart plat. Met de tastharen, die ook geluidstrillingen kunnen waarnemen, merkt het dier ook zijn vijanden op. De belangrijkste zijn spinnen, vogels , slangen , bavianen , stokstaartjes en hagedissen . Sommige dieren zijn immuun voor het gif, maar bavianen en stokstaartjes niet; deze verwijderen altijd eerst de staart van de schorpioen voor deze wordt opgepeuzeld. Schorpioenen zijn gevreesd door de giftige steek, die bij de meeste soorten in de regel alleen zeer pijnlijk is: slechts een klein aantal soorten heeft een potentieel levensgevaarlijk gif, en meestal alleen in het geval van kleine kinderen en bejaarden. Alleen tropische soorten zijn soms gevaarlijk, de Europese schorpioenen niet. Als algemene regel kan gesteld worden: hoe kleiner de scharen, hoe groter de gifstaart en de giftigheid, en omgekeerd. Dit is ook logisch: een soort met grote scharen kan zijn prooi met de scharen verpletteren en heeft geen gif nodig. Het gaat echter niet altijd op; soorten uit het geslacht Androctonus hebben een zeer dikke staart, maar zijn juist heel gevaarlijk. Sommige schorpioenen maken een tsjilpend geluid door de onderkant van de grijpschaar tegen de onderkant van zijn voorste looppoot te wrijven ( stridulatie ). Dit geluid gaat vooraf aan een aanval en geldt als waarschuwing. Door de tastharen op de poten voelt hij trillingen van vijanden, een schorpioen heeft geen goed zichtvermogen. Bij een aanval houdt de schorpioen zijn scharen wijd open en schuin omhoog gericht. Bij een verdediging houdt het dier de scharen omlaag en vlak voor de kop. VoortplantingAls het mannetje wil paren, gaat hij voorzichtig bij het vrouwtje in de buurt staan en maakt hij een soort liefdesdans . De liefdesdans gaat als volgt: het mannetje komt klapperend met zijn grijpscharen naar het vrouwtje toe. Als het vrouwtje beweegt, blijft het mannetje stil staan. Als het vrouwtje hem dan goedgekeurd heeft, komt het mannetje naar haar toe en gaan ze met de koppen tegen elkaar aan staan en houden ze elkaars scharen vast. Het mannetje pakt haar dan vast met zijn grijpscharen en drukt haar op zijn spermafotoor , waarin het sperma zit. Het sperma komt dan in haar geslachtsopening, en de bevruchting is voltooid. Het vrouwtje kan het sperma ook opslaan en kan dan verscheidene keren jongen ontwikkelen. Als de bevruchting achter de rug is, gaat het mannetje er snel vandoor: het kan voorkomen dat hij anders door het vrouwtje wordt opgegeten. Dit is echter zeldzaam. Dit gebeurt ook bij bidsprinkhanen en spinnen, hoewel deze vrijwel altijd worden opgegeten en de schorpioen meestal wegkomt. Dit kannibalisme heeft als voordeel dat het vrouwtje een voedzame maaltijd heeft voor de ontwikkeling van de eitjes. Een zwanger vrouwtje stopt namelijk met eten bij schorpioenen. Ze krijgt acht tot meer dan 30 jongen. Als de schorpioen hoogzwanger is, lijkt het of ze gaat ontploffen; de rug en buikschilden staan dan ver van elkaar af. Dit komt omdat de nimfen zich bij de schorpioenen, in tegenstelling tot veel andere spinachtigen, volledig in de moeder ontwikkelen. Als ze geboren worden, rijden de schorpioentjes de eerste tijd van hun bestaan op de rug van hun moeder mee; ze worden als ze op de rug zitten niet verzorgd en dus ook niet gevoed. Als de kleintjes voor het eerst vervellen, gaan ze kort erna meer en meer van de rug van de moeder af, maar keren in het begin steeds terug naar haar. Circa 2 a 3 weken na geboorte verlaten de kleintjes de moeder voorgoed. Fabels over schorpioenenOver schorpioenen doen diverse fabeltjes de ronde; zo zouden ze zelfmoord kunnen plegen, als uitzondering radioactiviteit kunnen overleven etcetera. Het bekendste fabeltje is de vermeende giftigheid van schorpioenen: in sommige streken denkt men dat iedere steek van elke soort dodelijk is, wat geen enkele relatie heeft met de werkelijkheid. Van de vele honderden soorten schorpioenen zijn er maar enkele tientallen dodelijk voor de mens, en zeker niet bij elke steek. Geschat wordt dat één procent van alle gestoken volwassenen sterft, en alleen bij de gevaarlijke soorten. Bij kleine kinderen liggen de percentages wel hoger. Een andere misvatting is dat een schorpioen zichzelf zou doodsteken bij gevaar, bosbranden of onder invloed van alcohol. Van geen enkel dier is bekend dat zelfmoord gepleegd kan worden en bovendien is de schorpioen immuun voor zijn eigen gif en dat van soortgenoten. Wel maakt de schorpioen nogal spastische bewegingen als de temperatuur te hoog wordt, maar dat geldt voor bijna alle dieren, en zeker alle geleedpotigen omdat ze koudbloedig zijn. Het feit dat tweestaartige schorpioenen voorkomen is waar, dit is echter geen soort schorpioen maar een zeer zeldzame genetische mutatie . Tweekoppige dieren, zoals sommige slangen en schildpadden, zijn nog zeldzamer, met name levende exemplaren. Dat een schorpioen radioactiviteit in grote hoeveelheden zou kunnen overleven is wel beschreven, maar bijzonder is het niet: van ongewervelden als kakkerlakken en kevers is ook bekend dat ze radioactieve straling overleven. Een bijzonderheidje is dat sommige soorten schorpioenen oplichten als ze in het donker met blacklight worden beschenen. Schorpioenen in de cultuurSchorpioenen zijn in veel landen algemeen, zoals het Midden-Oosten ; ook in de bijbel komen ze voor. Het gif van sommige soorten wordt gebruikt in de medische industrie om medicijnen van te maken. In sommige culturen worden ze zelfs gegeten. In de Egyptische mythologie staat de schorpioen symbool voor Seth , de broer van Osiris , die hij later zou vermoorden. TriviaLeiurus quinquestriatus , ook wel bekend als de 'death stalker", is een van de gifstigste soorten schorpioenen. Deze soort leeft in Noord-Afrika en het Midden-Oosten
24-09-2007 om 17:02 geschreven door mailgroep |
||||||||||||||
|
Groene leguaan (Ereli) | ||||||||||||||||||||||
Groene leguaanVan Wikipedia
De groene leguaan (Iguana iguana ) is een reptiel en de bekendste vertegenwoordiger van de leguanen . De hagedis wordt in Midden-Amerika ook wel boomkip genoemd vanwege het smakelijke vlees.
[ bewerken ] AlgemeenDeze tot 2 meter lange dieren inclusief staart zijn groen tot bruin van kleur. Verder zijn de dieren herkenbaar aan hun halskwab ook wel wam genoemd. Ook de typische sublabiale schub op de wang is kenmerkend voor de soort. Pasgeborenen voeden zich met jong groen blad wat samen in de geboortetijd van de jongen opkomt. Deze periode is net na het regenseizoen. Jong bladgroen heeft een hoog proteïnegehalte en dit is precies wat de dieren nodig hebben om op te groeien. Langzaam gaan de dieren over naar een eetpatroon van blad en fruit. Ook zijn er waarnemingen dat leguanen soms dode dieren en eieren als voedselbron gebruiken. Naarmate het dier ouder wordt neigt het steeds meer naar een folifoor eetgedrag. De groene leguaan komt voor in Midden - en Zuid-Amerika , ook op de Antillen en in Suriname . Leguanen maken geen geluid maar kopknikken als vorm van communicatie . Wateragamen als baardagamen vertonen eenzelfde gedrag. Communicatie wordt biologisch / evolutionair gezien als een verhoogde vorm van intelligentie . Er is discussie over een ondersoort (Iguana iguana rhinolopha ) die soms kleine hoorntjes ontwikkelt, maar deze wordt niet algemeen als zodanig erkend. [ bewerken ] Groene leguanen in gevangenschapGroene leguanen kunnen ook tam gemaakt worden en vanaf jonge leeftijd in gevangenschap gehouden dieren kunnen zelfs zindelijk worden. Het in gevangenschap houden van deze dieren is niet eenvoudig. Er is gedetailleerde informatie over de levenswijze bekend, omdat groene leguanen veel in gevangenschap worden gehouden. Het in terraria houden van (bijvoorbeeld) groene leguanen heet terrariumkunde . Niet te verwarren met herpetologie wat de studie van wilde reptielen en amfibieën inhoudt. Met een volwassen lengte van 140 tot 200 cm heeft hij een vervaarlijk voorkomen, dit wordt door de vale stekels op de rug en bij de volwassen man de vergrote kam op de nek nog eens extra versterkt. Groene leguanen kunnen bijten, maar de bacteriën in de bek zijn gevaarlijker dan de beet ( tetanus ). Hoewel een flinke Iguana de huid kan beschadigen, is er van afgerukte vingers geen sprake. De staart wordt gebruikt als zweep, en kan bij grote exemplaren een flinke striem veroorzaken, bij voorkeur in het gelaat. Een goede leguanen salade dient qua verhouding uit het volgende te bestaan. De calcium/fosforverhouding van 2:1 per salade dient te worden gehaald.
Om deze dieren in huis een goede leefruimte te geven is een ruim terrarium nodig. Hoewel reptielen taaie dieren zijn en er lange tijd over doen om dood te gaan, is de stress van een klein terrarium snel fataal. Zo heeft een volwassen koppel een minimale leefruimte nodig van 250 x 250 x 200 (LxHxB). Jongere dieren (maximaal 3) tot 50 cm kunnen in een bak van ongeveer 1 m³, bij voorkeur met een wat grotere hoogte, worden gehouden. Er dient een temperatuur gehandhaafd te worden van ongeveer 28 graden op de bodem van het terrarium en tot 50 graden direct onder de lampen . De belichting voor een volwassen koppel vraagt al snel 200 Watt . Ook is het belangrijk dat de luchtvochtigheid in het terrarium continu is. Dit omdat groene leguanen tropische regenwouden als natuurlijk habitat hebben. Een RV ( relatieve vochtigheid ) van 70% is de norm; 's nachts mag de temperatuur dalen tot rond de 20 graden en moet de RV oplopen tot wel 95%. Indien de RV te lang veel afwijkt zullen huid- of vervellingsproblemen ontstaan. [ bewerken ] ZiektenGroene leguanen zijn door hun grootte en intelligentere gedrag t.o.v. de meeste hagedissen, een wat complexere soort. Zoals eerder vermeld hebben ze een bijzonder menu, maar ook een grotere gevoeligheid voor stress . De meeste ziektes ontstaan of verergeren door stress die de dieren ondervinden. Met name in terraria speelt dit een grote rol.
Ereli en Knudde 24-09-2007 om 16:56 geschreven door mailgroep |
||||||||||||||||||||||
|
21-09-2007 | |
'Kerkuilen zie je niet vaak' (Ereli) | |
'Kerkuilen zie je niet vaak' Vrijdag 21 september 2007 - In deze aflevering vertelt Martin Schuurmans (48) uit Oud Gastel over zijn kerkuilen. Hoe is het allemaal begonnen? "Ik heb altijd al een zwak gehad voor roofvogels; ik vind het ontzettend mooie beesten. Toen ik 18 jaar was, had ik thuis een torenvalk, die ik heb grootgebracht. Ik heb nu ook een aantal valken zitten en ook mijn zoon was altijd al gek van roofvogels. Hij wilde graag uilen en via internet zijn wij bij onze kerkuilen terechtgekomen. Een man in Limburg had er zes uilen en we hebben ze allemaal gekocht. Uit een DNA-test, want zo gaat dat bij kerkuilen, bleken het twee vrouwtjes (wijfjes) en vier mannetjes (tarzels) te zijn. Er zijn twee koppeltjes ontstaan en de twee mannetjes die overbleven, heb ik verkocht. De wijfjes legden eieren en zodoende hebben we nu drie jonge uiltjes zitten." Zijn het gevaarlijke dieren? "Nee, absoluut niet. Je kunt ze alleen beter niet zonder handschoenen pakken, want dan liggen je handen open. Ze hebben erg scherpe nagels, die behoorlijke krassen kunnen achterlaten." Wat krijgen ze te eten? "Ze krijgen kippenkuikens, muizen en vitaminepreparaten, omdat er in diepvrieskuikens weinig vitamines zitten. Iedere vogel eet per dag zo'n twee kuikens." Bent u veel bezig met het onderhoud? "In principe is het niet veel werk. De ruimte is dan wel dertig vierkante meter groot, maar over de hele vloer ligt papier. Dat wordt één keer in de twee weken opgeruimd. Als het buitenverblijf klaar is, gaan ze net als de valken naar buiten. Regelmatig vinden we tijdens het schoonmaken braakballen. Die verkopen we aan scholen, want zij gebruiken die graag voor de biologielessen. Mijn zoon zorgt overigens voor het grootste deel voor de voeding van de beesten en ook is hij verantwoordelijk voor het schoonmaken." Wat vinden andere mensen van de dieren? "Mensen reageren altijd heel positief en leuk. Ze vinden het ontzettend mooie dieren. Ik denk dat het komt, omdat je kerkuilen niet vaak ziet." Ereli en Knudde 21-09-2007 om 19:44 geschreven door mailgroep |
|
|
Hoe communiceer jij met je hond? (Martina1) | |
Hoe communiceer jij met je hond?
Wij als mens kunnen op een paar manieren communiceren met onze hond.
1. Simpelweg door 'mijn wil is wet en je doet wat ik wil, anders...'
Vaak krijg je dan wel een hond die naar je luistert en heel onderdanig doet wat jij van hem vraagt maar de kans op problemen vergroot aanzienlijk. 2. Je laat de hond zijn gang gaan. Zolang je hem niet onder druk zet, heb je geen last van hem. De hond is dan de baas is huis. Wat als er echt iets gebeurd wat hem niet zint?
2. Je kan ook door te leren wat de taal van de honden is gehoorzaamheid bereiken, je hond begrijpt wat je van hem vraagt en doet dit met plezier. Hierdoor voorkom je heel wat misverstanden en problemen. Je hebt echt een relatie met je hond.
Nee, dit is geen wijzend vingertje naar iedereen die het beste voor heeft met zijn hond maar het net anders doet. Wat het doel ook is van jou met je hond, je kan daar nog steeds naar streven. Alleen kan het in veel gevallen vaak een stuk makkelijker. Je hond begrijpt je gewoon beter...
(Hondentips.com) 21-09-2007 om 19:43 geschreven door mailgroep |
|
|
Voorkom misverstanden en problemen door de lichaamstaal van je hond te begrijpen! (Martina1) | |
Voorkom misverstanden en problemen door de lichaamstaal van je hond te begrijpen!
'Mijn eigen hond is een van de beste leermeesters die ik ooit heb gehad...via het gedrag en activiteiten ga je beter begrijpen wat hij zegt tegen andere honden en dus ook tegen ons'.
(uitspraak: Dr. Bruce Fogle bekend om zijn onderzoek naar de gezondheid en het gedrag van dieren)
De hond is uitgevonden door de mens, de eerste honden waren wolven die zich bij de mens voegden. Deze 'honden' pasten zich aan in elke wisselende omstandigheid waarin zij de mens volgden. De hond paste zich zo goed aan dat je allerlei variaties kreeg. Met hulp van de mens werd op eigenschappen, karakter en uiterlijk geselecteerd bij het fokken waardoor er uiteindelijk ruim vierhonderd erkende rassen bestaan!
Dat dit geen fabeltje is bewijst het genetische materiaal van onze moderne hond, oftewel hun mitochondriaal DNA dat ze delen met wolven. Dit terwijl dat van andere hondachtigen, zoals jakhalzen en coyotes, heel anders is.
Sommige mensen noemen dit de evolutie van de hond maar ik zie het persoonlijk als een variatie van de wolf. Want als iets evolueert dan wil dat toch zeggen dat het vooruit gaat of verbetert, ontwikkelt en dat het eerste dan 'minderwaardig' zou zijn. Dat durf je van een wolf toch niet te beweren. Toch?
Maar wat we eigenlijk duidelijk willen maken is dat het gedrag van deze wolfachtige erg beïnvloed werd door de mens. De hond paste zich aan de mens aan en onderwierp zich. De mens kreeg er een hele trouwe huisgenoot bij.
Maar dat jouw hond zo goed kan denken en communiceren met mensen heeft ook veel te maken met de eigenschappen die hij van deze wolf meekreeg!
Want als je, zoals Dr. Bruce in het begin van dit verslag schreef, gaat letten op het gedrag en de lichaamstaal bij honden onderling ga je merken dat er hier veel meer aan de hand is dan wat kwispelen met de staart of wat speels gedrag. Honden communiceren met elkaar.( Hondentips.com)
21-09-2007 om 19:42 geschreven door mailgroep |
|
|
Honingbijen en wesp (Martina1) | |||||
(foto Belga)
ma 17/09/07 - Cypriotische honingbijen worden aangevallen door een roofzuchtige wesp, maar ze gaan onversaagd in de tegenaanval. 21-09-2007 om 19:40 geschreven door mailgroep |
|||||
|
Gastenboek | ||||||||||
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek |
||||||||||
Blog als favoriet ! |
|
Zoeken in blog |
|
Mijn favorieten | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
Archief per maand | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inhoud blog | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Willekeurig SeniorenNet Blogs |
gazette blog.seniorennet.be/gazette |
Mijn favorieten | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
Zoeken met Google |
|
Mijn favorieten | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
Nieuws GVA | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
Zoeken in blog |
Mijn favorieten | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
Laatste commentaren |
op Het Franse hangoor konijn op Het Franse hangoor konijn op 8 tips om je huisdier kalm te houden tijdens het vuurwerk op Behandel je hond nooit als mens. op Hondennagels knippen is geen gevecht. |