Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
26-11-2008
Wat is FIP voor een ziekte?
Virus ziekte bij de kat FIP: Feline Infectieuze Peritonitis
Wat is FIP voor een ziekte?
FIP is een virusziekte die wordt veroorzaakt door een (gemuteerd) coronavirus. Dit feline coronavirus (FcoV) is in eerste instantie onschuldig en veroorzaakt alleen wat lichte diarree, echter als het muteert kan de ziekte FIP ontstaan. De meeste katten maken in hun leven wel eens een infectie door met het coronavirus. Binnen sommige kattenpopulaties zijn zelfs 80-90% van de katten met antilichamen tegen het coronavirus gemeten (=seropositief voor het FcoV), deze katten zijn dus ooit in aanraking geweest met het coronavirus. 1 - 5 % van de seropositieve katten zal FIP kunnen ontwikkelen. 100 % van de katten die FIP krijgen gaan dood.
Een deel van de katten, die ooit een infectie met corona hebben doorgemaakt kan drager blijven, het virus blijft dan aanwezig in het lichaam. Deze katten zijn hier niet ziek van maar ze kunnen het virus wel verspreiden. De huidige theorie is dat onder bepaalde omstandigheden het coronavirus, dat nog in het lichaam aanwezig is, gaat muteren (= van DNA samenstelling veranderen) tot een kwaadaardige variant. We spreken dan van FIP.
Dit "FIP" virus kan macrofagen (= bepaald type ontstekingscel) binnendringen en zich hierin vermeerderen. Op deze manier verspreidt het virus zich door de bloedbaan. Het ziektebeeld van FIP wordt veroorzaakt door een afweerreactie van het lichaam tegen deze geïnfecteerde macrofagen. Er worden zogenaamde immuuncomplexen gevormd die gaan vastlopen in kleine bloedvaatjes waardoor op die plaatsen ontstekingen ontstaan in en rond deze bloedvaatjes en organen.
Wanneer muteert het? Of het onschuldige coronavirus in het lichaam van de kat muteert tot FIP hangt af van een aantal factoren. O.a. de virusstam, genetisch bepaalde afweer van de kat, andere virusinfecties ( FIV , FeLV ) en het doormaken van stress ( zoals teveel katten in een groep, dracht en geboorte, verhuizing, naar nieuwe eigenaar, andere kat in de groep) spelen een belangrijke rol. Katten die jonger zijn dan 2 jaar of ouder dan 10 jaar kunnen eerder FIP ontwikkelen. Wij zien in onze kattendierenkliniek de laatste jaren opvallend veel jonge katten (5-8 maanden oud) met FIP.
Hoe kan een kat besmet raken met het coronavirus? Katten die besmet zijn met het coronavirus kunnen het virus uitscheiden via de ontlasting, speeksel en de urine. Andere katten kunnen het virus via de neus en/of bek opnemen. Iedere kat kan in contact komen met dit onschuldige coronavirus en daar wat diarree van hebben maar dus niet iedere kat ontwikkelt ook FIP, zoals hierboven beschreven staat.
Is FIP wel of niet besmettelijk? Wanneer in een groep katten FIP optreedt beperkt de ziekte zich vaak tot een enkele kat. Het "FIP"-virus lijkt zich niet gemakkelijk te verspreiden. Het is mogelijk dat het "FIP"-virus, dat door deze kat wordt uitgescheiden, niet meer besmettelijk is voor andere katten. Een andere theorie is dat andere katten wel besmet worden door het "FIP"-virus maar dat zij voldoende bescherming hebben doordat zij antilichamen hebben tegen het onschuldige coronavirus. Er zal in de komende jaren meer onderzoek gedaan moeten worden om meer te weten te komen over FIP.
Wat zijn de symptomen van een kat met FIP?
Er zijn 2 vormen van FIP:
Een natte vorm. Dit is de acute vorm waarbij kleine bloedvaten vocht gaan lekken en er vrij vocht in de buikholte en/of borstholte ontstaat. Dit vocht is vaak geel en dradentrekkend (ten gevolge van een hoog eiwitgehalte en fibrine). Katten met deze vorm van FIP zijn erg ziek. Ze hebben vaak hoge koorts en een dikke buik. Ze kunnen benauwd zijn als er vocht in de borstholte aanwezig is.
De droge vorm. Dit is de chronische vorm waarbij er in verschillende organen door het hele lichaam kleine ontstekingshaarden ontstaan. Veel voorkomende organen zijn de lever, de nieren, de ogen en de hersenen.
De symptomen van FIP zijn divers. NB: niet elk symptoom hoeft voor te komen.
Symptomen kunnen zijn:
Slecht eten
Koorts
Slechte vacht
Lusteloosheid/sloomheid
Slechte groei
Vermageren
Oogontstekingen: uveitis -> zie de foto hier rechtsboven, let op: uveitis kun je ook bij FeLV en FIV zien.
Dikke volle buik door vocht in de buik (ascites)
Benauwdheid door vocht in borstholte (hydrothorax)
Gele slijmvliezen en huid (icterus of geelzucht) als de lever is aangetast
Braken en diarree
Epileptische aanvallen, als er ontstekingen in de hersenen zijn. Soms valt de eigenaar alleen een gedragsverandering op.
Nystagmus Zie het filmpje (klik op de link) let op de ogen die gaan heen en weer. Vooral aan het rechteroog (voor u links) is dit goed te zien.
Neurologische verschijnselen (verlammingen)
Bij jonge katten zie je vaak een groeiachterstand We krijgen als dierenartsen voor katten vaak katten op het spreekuur aangeboden voor een vaccinatie. Ze zijn dan rond de 1 of 1,5 kilogram zwaar. Echter de leeftijd past niet bij het uiterlijk van de kat. Ze lijken 3 maanden oud maar zijn in werkelijkheid dan al 6-7 maanden oud. Dit kun je met zekerheid zeggen omdat ze een volwassen gebit hebben. Het melkgebit is op een leeftijd van 6-7 maanden gewisseld voor het blijvende gebit. Een goede maat voor de groei van een kitten is rond de 100 gram per week. Een kitten van 6 maanden zou rond de 2-2,5 kilogram zwaar moeten zijn !
We krijgen soms jonge katten op ons spreekuur aangeboden voor een vaccinatie. Het zijn dan vaak katjes uit een asiel of van een boerderij. Ze wegen maar 1-1,5 kg en lijken of ze 12-14 weken oud zijn. Als je dan naar het gebit kijkt blijkt er een volwassen gebit aanwezig te zijn! Ze moeten dan dus al 6-7 maanden oud zijn! Het gewicht van een kat moet zo'n 2-2,5 kg zijn. De kittens hebben dus een duidelijke groeiachterstand.
Ook krijgen we vaak kleine zieke katjes die ook veel jonger lijken dan ze in werkelijkheid zijn (zie hierboven). Vaak is er dan al van alles gegeven om hun koorts en ontstekingen af te remmen. Iedere keer met medicijnen leek het goed te gaan, echter daarna ging het weer slecht. De kittens groeiden eerst goed maar beginnen steeds meer van hun gewicht kwijt te raken, ze kwijnen als het ware weg. Er is verminderde weerstand bij deze kittens en ziektes als Giardia kunnen hun kop op steken.
Het lijkt wel of we steeds meer van dit soort kittens in onze kattendierenkliniek aangeboden krijgen.
Hoe is FIP te diagnosticeren? FIP rechtstreeks aantonen in het bloed Via bloedonderzoek zijn antilichamen tegen het coronavirus te bepalen. De zogenaamde "titer". Echter deze bloedonderzoeken kunnen geen onderscheid maken tussen antilichamen tegen het onschuldige coronavirus en antilichamen tegen het "FIP"-virus. De aanwezigheid van antilichamen in het bloed zegt dus niets over het wel of niet hebben van FIP. Het betekent alleen dat de kat een keer in zijn leven in aanraking is geweest met het onschuldige coronavirus.
We hebben de laatste jaren veel bloed afgenomen bij katten van cattery's en bij katten die van FIP verdacht werden voor de Virologie afdeling van de faculteit Diergeneeskunde voor een experimentele FIP test die door middel van PCR techniek de FIP titer kon bepalen. Helaas is deze nog niet betrouwbaar genoeg om in de praktijk te gebruiken.
Overige bloedonderzoeken:
Door middel van ander bloedonderzoek kun je aanwijzingen krijgen dat er FIP is, echter geen van deze onderzoeken is specifiek voor een FIP besmetting. Gamma globulines Door middel van bloedonderzoek is wel vast te stellen of er sprake is van een chronische ontsteking in het lichaam. Een bepaald deel van de ontstekingseiwitten (met name gamma-globulines) in het bloed zal gaan stijgen. Helaas is dit niet specifiek voor FIP omdat ook bij andere chronische ontstekingen deze fractie verhoogd kan zijn. Hieronder een bloeduitslag van een hele hoge gammafractie bij een kat die van FIP verdacht werd.
Anemie (bloedarmoede)
Lymfopenie (laag aantal lymfocyten)
Hypo albuminemie (laag gehalte aan albumine)
Verhoogde Bilirubine, ALAT en Galzuren (leverwaardes)
Verhoogde ureum en kreatinine (nierwaardes)
Helaas is er op dit moment geen bloedtest om FIP met zekerheid vast te stellen. Het blijft bij een waarschijnlijkheidsdiagnose
Lieve vrienden, ik weet het... een diertje plaatsen is niet gemakkelijk. Maar ik zit met een dringende oproep. Ik zoek een nieuwe thuis en goede baasjes voor een Shiba Inu, van 6 maanden oud. Als er vandaag geen baasje gevonden wordt voor 't diertje, dan laat de eigenaar hem inslapen, omdat het beestje nog niet zindelijk is en af en toe een plasje in huis doet!!! VERSCHRIKKELIJK is dit!! Ik stuur je straks een fotoke door van een shiba inu. De eigenaar is een buur van een kennis van mij en woont in St-Katelijne-Waver; Ik ben bereid het diertje te gaan ophalen en het naar zijn nieuwe thuis te brengen. Ik weet het nu pas, vandaar mijn véél te late oproep, maar ja.... ik doe nog wat ik kan om het diertje te redden.
Lieve vrienden, dit is het Shiba Inu-ras
Beschrijving van de Shiba Inu
De Shiba is een kleine, compacte, behendige hond. De Shiba heeft een gericht gezicht, een breed voorhoofd en driehoekige prikoren. De ogen zijn klein en donker. De tanden zouden in een schaarbeet moeten samenkomen. De neus is donker. De staart ligt in dikke en sterke krullen over de rug wordt gedragen in een ring of in een sikkelkromme. Hoewel alle kleuren aanvaardbaar zijn, komt de rode vacht vaakst in rood, of rood met een weinig zwart, of zwarte met tan noteringen. De hond zou witte of room-gekleurde noteringen aan de wangen en de kanten van de snuit, de keel, de onderkant en de borst moeten hebben. Het wit wordt ook toegelaten op de benen, staartuiteinde en boven de ogen.
Karakter en temperament van de Shiba Inu
De Shiba is een waakzame, levendige hond. Onafhankelijke, maar hartelijk en liefhebbend, moedig en proper. Een grote hond in het lichaam van een kleine hond. De Shiba Inu is behendig, snel en speels. Hij charmeerd en heeft een open karakter. Shiba's blaffen weinig en hebben een dichte band met hun eigenaars, alshoewel ze onafhankelijk wensen te blijven. Het kan zijn dan ze gereserveerd zijn naar vreemdelingen toe, maar de omgang met kinderen veroorzaken gewoonlijk geen problemen, wat Shiba's goede metgezellen voor kinderen maakt. Socialiseer dit ras goed reeds als puppy. Zij doen het goed met andere honden en katten als zij van pup af met hen vertrouwd geraken. Vertrouw deze hond niet rond andere kleine huisdieren zoals knaagdieren en kleine vogels. De grote vogels zoals papegaaien vormen geen probleem. De Shiba Inu is een gemakkelijke hond om mee te reizen. Zorgvuldig zijn tijdens het jachtseizoen, aangezien de hond op een vos lijkt en aldus kan aanzien worden als wild.
Hoogte en gewicht van de Shiba Inu
Hoogte: Reu: 36-41 cm cm, Teef: 33-38 cm Gewicht: Reu: 8-11 kg, Teef: 6.8-9 kg
Levensomstandighedenvan de Shiba Inu
De Shiba zal het goed doen in een flat doen als hij voldoende wordt uitgelaten. Het is matig actief binnen en een gemiddelde tuin zal hem goed doen. De waterdichte vacht van Shiba beschermt met in zowel koude als warme omstandigheden, zodat de Shiba Inu perfect buiten in openlucht kan leven, als u hok van redelijke grootte hebt. Nochtans, beschouwt hij zich als deel van de familie en houden ze er niet van alleen buiten te worden gelaten. Dit ras is veel gelukkiger bij zijn familie binnen. De Shiba Inu is een gemakkelijke hond die zal aanpassen aan uw omstandigheden, mits het een dagelijkse wandelijk krijgt. Het is een zeer actieve hond en zal gezonder en gelukkiger zijn met een regelmatige oefening. Dit hondenras kan uren lopen aangezien het een enorme uithouding heeft.
Levensverwachtingvan de Shiba Inu
12-15 jaar
Verzorging van de Shiba Inu
Shiba heeft een schone, ruwe, stijve, kortharige vacht die gemakkelijk te verzorgen is. Borstel met een vaste varkenshaarborstel om het dode haar te verwijderen en geen hem een bad alleen wanneer absoluut noodzakelijk, om de waterdichtheid van de vacht niet aan te tasten.
Oorsprong van de Shiba Inu
De Shiba Inu is een oud Aziatisch ras, waarschijnlijk verwant met Chow Chow en Kyushu. Het werd naar Japan gebracht vanuit China zo'n 2000 jaar geleden. Zes verschillende rassen ontwikkelden zich van deze originele honden, met inbegrip van Akita en Shiba Inu. De Shiba is de kleinste van de zes Japanse spitz-type honden. Enkele van de andere zes rassen zijn reeds uitgestorven. Shiba's werden oorspronkelijk gekweekt om op vogels te jagen. Het ras perfect in het kreupelhout op de loer liggen. De kleur van z'n vachtis als de heldere rode kleur van de herfstbladeren. Het woord "shiba" betekent "kreupelhout" en het woord "Inu" betekent "hond." De Tweede Wereldoorlog was een moeilijke tijd voor vele hondrassen, en dit was voor de Shiba geen uitzondering. Hoewel het ras bijna uitgestorven was, werden er kweekprogramma's opgestart onmiddellijk na deze oorlog, met individuele honden van het platteland in Japan. De Shiba is nu veruit het populairste ras in Japan en de laatste jaren winnen zij aan populariteit in de Verenigde Staten, waar ze hoofdzakelijk als metgezelhond genomen worden. De talenten van de Shiba omvatten: de jacht, het volgen, waakhond, het bewaken, behendigheid en het uitvoeren van oefeningen.
Onderbeet een erfelijke afwijking... Er komt een genetische afwijking voor bij het konijn waarbij de bovenkaak te kort is. Hierdoor lijkt het alsof de onderkaak te lang is een zogenaamde onderbeet. Op de leeftijd van 8-10 weken zien we meestal de eerste problemen ontstaan. Al bij deze jonge konijnen zie je dat deze afwijking problemen gaat geven. De snijtanden slijten dan niet op elkaar en de tanden zullen doorgroeien. De tanden gaan wonden veroorzaken in het slijmvlies van de bek en het konijn zal uiteindelijk niet meer kunnen eten.
De behandeling... De behandeling bestaat uit het trekken (extractie) van de snijtanden. Dit kan gelukkig al op jonge leeftijd. We krijgen bijna iedere week wel een ouder konijn aangeboden waarbij dit probleem al die tijd al bestaat. Bij deze konijnen zijn de snijtanden iedere paar weken geknipt. Ons advies is om bij een dergelijke grote standafwijking van de snijtanden geen snijtanden bij het konijn te knippen maar om de snijtanden te trekken door middel van een operatie. Het konijntje kan, ondanks dat het niet kan knagen, zich hierna goed redden en je kan het eten, zoals hooi, in kleine stukjes aanbieden. Een konijn met een scheve kaakstand... Af en toe zie je een konijn met kaken die scheef ten opzichte van elkaar staan. De snijtanden kunnen door deze scheve stand niet goed op elkaar afslijten met als gevolg dat ze door zullen blijven groeien. Door dat ze doorgroeien zullen er wonden in het slijmvlies van de bek ontstaan. Klik op het plaatje om een toelichting te zien op hoe scheef de onder en de bovenkaak ten opzichte van elkaar zijn.
De behandeling... De behandeling bestaat uit het trekken van de snijtanden van een konijn die een scheve kaakstand heeft.
Afwijkingen van de snijtanden:
Door een van hiervoor genoemde oorzaken kan de stand van de snijtanden zodanig verstoord raken dat deze niet meer op elkaar afslijten. Doordat de tanden van het konijn hun hele leven lang doorgroeien levert dit al snel problemen op. De snijtanden worden te lang en er ontstaan zogemnaamde olifantstanden. Om problemen te voorkomen en om evt de stand te corrigeren is een behandeling dan noodzakelijk.
Therapieën... Er zijn drie mogelijkheden om doorgroeiende snijtanden te behandelen:
Deze mogelijkheden zullen hierna elk afzonderlijk besproken worden.
Knippen van de snijtanden:
Helaas worden nog vaak te lange snijtanden, of olifantstanden, bij konijnen geknipt. De te lange snijtanden ontstaan door een afwijkende stand van de snijtanden. Om een aantal redenen wordt het knippen gezien als een niet-diervriendelijke behandeling:
Risico van het splijten of afbreken van de tanden in de lengterichting Zie foto hiernaast.
Het grote risico van het splijten of het afbreken van de tanden is dat er een abces kan ontstaan zie foto onderaan de pagina.
Het knippen is pijnlijk voor het konijn. Er kan een stilliggende darm ontstaan!
De afgeknipte tanden houden scherpe randen over die de tong en de lip kunnen beschadigen.
Knippen is een tijdelijke oplossing waarbij er niets gedaan wordt aan de achterliggende oorzaak.
Ons advies... Wij adviseren dan ook om de snijtanden van een konijn niet te knippen maar om voor een andere, liefst blijvende, oplossing te kiezen. Te denken valt dan aan de extractie of het trekken van de snijtanden onder verdoving.
Foto hieronder: Een abces aan de onderkaak doordat de tand is afgebroken na het knippen:
Konijnen hebben een ongewone calciumstofwisseling. Wanneer een konijn voeding met te weinig calcium krijgt ontstaat er een tekort aan calcium in het bloed. Een konijn dat bijvoorbeeld gemengd voer krijgt eet vaak alleen de lekkere dingen op. Het zal vaak de bikskorrels die er tussen zitten laten liggen. Deze bikskorrels zijn juist belangrijk voor de calcumopname van het het konijn en het krijgt dus te weinig calcium binnen. Dit zal er toe leiden dat het konijn calcium uit zijn kaakbot gaat halen. Hierdoor ontstaat botontkalking. Dit heet osteodystrofie, of medisch niet helemaal correct, "osteoporose".
Te weinig calcium... Door calciumtekort kunnen een aantal problemen ontstaan zoals:
Afwijkende stand (malocclusie) van de kiezen doordat de kiezen losser in het kaakbot komen te staan. Hierdoor ontstaan, door afwijkende slijtage, haken op de kiezen welke de tong en de wang kunnen beschadigen.
Afwijkende stand (malocclusie) van de snijtanden waardoor deze niet goed op elkaar afslijten. Ze kunnen in een verkeerde richting groeien en worden daardoor te lang. Ook kunnen de boven snijtanden scheef gaan groeien zodat ze naar buiten gaan wijken en niet meer op de onder tanden afslijten.
Emaille-defecten van de snijtanden waardoor horizontale richels ontstaan in de snijtanden.
Wortels kunnen in de verkeerde richting gaan groeien. Ze kunnen richting het bot groeien als door botontkalking de tegendruk van het bot wegvalt (zie plaatuw). Hierdoor kunnen botontstekingen en/of abcessen ontstaan. Ook kunnen er door naar boven doorgroeiende wortels ontstekingen in de traanbuizen ontstaan. Het konijn krijgt dan ontstoken ogen met veel ooguitvloeiing.
Teveel calcium... Een te hoog calciumgehalte in de voeding zal juist leiden tot een stijging van het calciumgehalte in het bloed. Hierdoor ontstaat, in tegenstelling tot bij andere diersoorten, een verhoging van het calcium in de urine waardoor blaaszand of blaasstenen kunnen optreden. Geef dus nooit knaagstenen aan een konijn want deze bevatten teveel calcium! Houd 20 gram per kilogram lichaamsgewicht voor uw konijn aan. Let op dat uw konijn niet teveel konijnenvoer eet . Dan wordt het namelijk te dik en ook krijgt het teveel calcium binnen.
De juiste hoeveelheid konijnenvoer is van levensbelang voor je konijn!
Een diëet voor het konijn moet aan de volgende voorwaarden voldoen.
onbeperkt hooi
20 gram konijnenvoer (biks) per kilogram lichaamsgewicht
groenvoer
Goed voer... Het is dus belangrijk om een konijn een goed uitgebalanceerd dieet te geven. Dit bestaat uit veel hooi van goede kwaliteit, groenvoer en bikskorrels. Als uw konijn selectief eet (alleen de lekkere dingen uit het voer opeet) geef het dan een bikskorrel. Goed voer in een goede verhouding is ook heel belangrijk voor een goede darmwerking. Het is ook van belang dat een konijn de juiste hoeveelheid voer krijgt. Houd 20 gram per kilogram lichaamsgewicht voor uw konijn aan. Let op dat uw konijn niet teveel konijnenvoer eet.
Overige oorzaken voor gebitsproblemen:
Naast de eerder genoemde voedingsfouten ijn er nog een aantal andere oorzaken voor gebitsproblemen bij het konijn. We zullen de voornaamste hier voor u op een rijtje zetten:
Trauma; wanneer een tand door ongeluk oftewel een trauma (bijv. een klap of val) verloren gaat kan de tand na verloop van tijd weer teruggroeien. Deze tand kan dan verkeerd groeien waardoor een afwijkende stand ontstaat. Soms groeit de tand helemaal niet meer terug. De tegenoverliggende snijtand slijt dan niet af en zal door blijven groeien.
Fracturen (breuk) van de kaak waardoor de positie van de snijtanden veranderd is.
Afwijkend knaaggedrag.
Genetisch. Er komt een genetische afwijking voor bij het konijn waarbij de bovenkaak te kort is. Hierdoor lijkt het alsof de onderkaak te lang is. Op de leeftijd van 8-10 weken zien we meestal de eerste problemen ontstaan.
Gevolgen... Bij een afwijkende stand van de snijtanden zullen meestal de bovensnijtanden naar binnen gaan groeien tot in de mondholte. Lippen, tong en gehemelte kunnen beschadigd raken en gaan ontsteken. De ondersnijtanden gaan meestal uit de bek groeien of kunnen de bovenlip raken. Doordat de bek niet goed kan sluiten zullen ook de kiezen niet goed afslijten op elkaar waardoor hier haken kunnen ontstaan. Deze haken kunnen de wang en de tong beschadigen.
Het gebit van een konijn is door de lange kop en kleine mondopening voor het grootste deel verborgen. Afwijkingen aan het gebit kunnen dan ook ongemerkt ontstaan. Het is daarom van belang op tekenen te letten die kunnen wijzen op een gebitsprobleem.
Het meest opvallende symptoom is het niet kunnen eten terwijl er wel interesse is in voer.
Spelen met eten en proppen maken van het eten. Je vindt uitgespuugde proppen hooi terug in het hok.
Speekselen, waardoor de huid rond de bek ontstoken kan raken.
Oog- en neusuitvloeiing door ontsteking van de traanbuizen (= dacryocystitis).
Verhoogde traanproductie.
Zwellingen aan de kop door abcessen.
Slechte conditie en slechte vacht.
Problemen met het maagdarmkanaal, omdat de darmen niet goed werken als het konijn niet eet. Zoals diarree of verstopping.
Vermageren.
Diagnose... Wanneer u vermoedt dat uw konijn problemen heeft met het gebit is het belangrijk om gelijk naar de dierenarts te gaan. Deze zal het gebit en de kop controleren. Omdat de mondholte van het konijn in verhouding erg nauw is en de tong groot kan er met een visuele inspectie met een oorkijker niet alitjd een juiste diagnose worden gesteld. Omdat er een verkeerd opzetstuk gebruikt wordt of dat het konijn het niet goed toelaat zonder verdoving.
Een onjuiste bekinspectie ....
Indien er gebruik gemaakt wordt gemaakt van een plastic opzetstuk op de oorkijker dan kan er geen goede inspectie uitgevoerd worden van de kiezen van het konijn. Er wordt namelijk door een kleine opening gekeken, we noemen dit tunnelvisie. En een konijn bijt vaak het plastic opzetstukje kapot.
Een bekinspectie op de juiste wijze ....
Als konijnen dierenartsen gebruiken wij een speciaal opzetstuk op de oorkijker. Een zogenaamde metalen spreider wordt op de oorkijker gezet. Daarbij is het belangrijk dat de spreider zo in de mond ingebracht wordt, dat als de spreider geopend wordt deze om de kiezen heen naar achteren geschoven worden. Op die manier worden de wang en de tong opzij gedrukt en zijn de kiezen van voor naar achteren goed te inspecteren.
Zie hieronder
Stille darm of niet meer willen eten en geen of weinig ontlasting ....
Indien een konijn niet eet en poept en daarbij speekselt + een natte kin dan is er eigenlijk altijd een gebitsprobleem als oorzaak van de stille darm aanwezig. Deze moet dan onder verdoving behandeld worden. Indien er door een andere oorzaak dan een gebitsprobleem een stille darm is ontstaan dan is het beter voor het konijn om met een bekinspectie zonder verdoving het gebit te inspecteren. Indien er geen gebitsprobleem aanwezig is dan kan er een juiste behandeling ingesteld worden zonder dat een verdoving het konijn nog meer belast.
Lange tijd geleden woonde er eens in een of ander bergdorp in Japan een goedhartig oud vrouwtje. Op een dag kwam er een mus in haar tuin die een poot gebroken had en zich bitter beklaagde.
Toen de oude vrouw dat bemerkte, kreeg ze medelijden; ze pakte de mus op, zette hem in een mand van bamboe, gaf hem het voer dat mussen graag lusten en verzorgde hem met grote liefde.
In korte tijd heelde ook de wond aan de poot van de mus en kon hij weer vrij in de mand rondfladderen. De oude vrouw verheugde zich daarover en steeds meer begon de mus haar na aan het hart te liggen. Op een dag hupte de mus uit de mand en vloog weg. Omdat hij niet meer terugkeerde, maakte het vrouwtje zich zorgen en probeerde erachter te komen waarheen hij gevlogen was. De volgende dag kwam er een mus onder het afdak zitten en zijn vrolijke stem verheffend begon hij te tjilpen. Het vrouwtje vond dat iets heel bijzonders en opende de deur en zag dat hij pompoenpitten op het erf strooide.
De vrouw raapte alle pitten op en zaaide ze uit op het achterveld. Er kwamen wonderbaarlijke scheuten uit de grond, waaraan bloesems kwamen. Er groeiden vruchten uit en ze kon ten slotte een groot aantal flinke pompoenen oogsten. De oude was daar erg blij om en op een zonnige plek onder het afdak hing ze ongeveer tien dagen lang al deze grote pompoenen op.
Na deze tijd kwam er uit de eerste pompoen, korreltje voor korreltje een soort glanzende rijst stromen. Ze raapte een korreltje op en proefde het; het bleek kostelijke glanzende rijst te zijn. Toen ze daarna alle pompoenen eraf haalde en erin keek, zat elk ervan vol rijst. Vol vreugde kookte het moedertje meteen een maaltijd van deze rijst en at ervan; het smaakte goed! Ze deed een deel van de rijst in dozen en deelde die ook rond in de buurt. Ze verheugde er zich over dat dit gerecht iedereen goed smaakte. Hoeveel ze ook van de rijst nam, de voorraad verminderde in het geheel niet en daardoor werd het oude vrouwtje bijzonder welgesteld.
In de buurt woonde echter een hebzuchtige oude vrouw. Toen zij van deze geschiedenis hoorde, werd ze door grote afgunst gegrepen en ze nam zichzelf voor om ook een mus te vangen. Nadat ze er eindelijk een gevangen had, brak ze zijn poot en zette hem in een mand. Omdat ze hem echter in het geheel geen voedsel gaf, leed de mus honger en fladderde moeizaam in de mand rond. Al spoedig haalde de hebzuchtige oude het deksel eraf. Het musje stootte een smartelijke kreet uit en vloog weg. De oude stelde zich al voor hoe de mus haar de volgende dag een of ander geschenk zou brengen.
De volgende dag kwam de mus op de vensterbank zitten tjilpen. Toen ze haastig de luiken opende, zag ze dat hij pompoenpitten had meegebracht en uitgestrooid. Vol blijdschap daarover zaaide de hebzuchtige oude vrouw, zonder iets over te laten, ze op haar veld uit. Er kwamen wonderbaarlijke scheuten te voorschijn, er kwamen bloesems aan en vruchten en er rijpten een groot aantal pompoenen aan. Ze plukte ze en hing ze allemaal onder het afdak. "Als er nu maar gauw rijst uitkomt! Als er nu maar gauw rijst uitkomt!" riep ze en keek er elke dag naar, maar het liet zich niet aanzien dat er ooit rijst uit zou komen.
De hebzuchtige oude vrouw werd heel woedend; ze rukte alle pompoenen omlaag en brak de ene na de andere open. Toen kwamen er uit de pompoenen grote slangen, duizendpoten, horzels en hagedissen in grote scharen te voorschijn. Ze grepen de oude vrouw, slingerden zich om haar heen en beten of staken haar; de oude hebzuchtige vrouw kon er helemaal niets tegen doen en stierf ten slotte waanzinnig. Zo wordt er verteld.
De herfst en winter leveren voor huisdieren problemen op, die in de zomer geen, of een beduidend mindere rol spelen. Wat we hieronder bespreken zijn de volgende dingen: Aanrijdingen, Pekelpootjes en Braken door sneeuw eten.
Aanrijdingen.
De momenten van verhoogde activiteit van vooral de kat vallen in de winter in dagdelen, die gekenmerkt worden door hoge verkeersdrukte en tegelijk betrekkelijk slecht zicht: de ochtendspits en de avondspits. In de zomer is dat anders. Dan gaan de katten pas op stap, als iedereen allang thuis naar het late journaal zit te kijken. En dat betekent, dat er in de herfst- en wintermaanden veel meer katten, maar ook veel meer honden worden aangereden, dan in de zomermaanden. Je kunt dat een beetje proberen te voorkomen door de kat zoveel mogelijk binnen te houden tijdens de grootste verkeersdrukte en door de hond zoveel mogelijk aan de riem uit te laten.
Daarnaast verhogen reflecterende halsbanden de zichtbaarheid van zowel hond als kat enorm en soms kan dat ongelukken voorkomen.
Het beste help het nog, als automobilisten vooral in de bebouwde kom een beetje voorzichtiger rijden, maar dan vraag je wat, natuurlijk......
Pekelpootjes en kapotte voetzooltjes.
In de winter heben de voetjes van uw hond het zwaar: Het is koud en dus voelt de hond minder goed waar hij/zij op staat en daarnaast kan ijs vreemd scherp zijn en als extraatje krijgen de voetzooltjes ook nog eens te maken met de funeste effecten van strooizout.
Wat kun je daar nou weer aan doen, om ellende te voorkomen ?
Allereerst is het belangrijk, dat de voetzooltjes in goede conditie zijn en de nagels niet te lang. Dus nagels (laten) knippen, regelmatig de voetjes controleren, schoonspoelen en zo nodig invetten met een beetje vaseline of levertraanzalf. Duurder hoeft echt niet.
Daarnaast een beetje "meedenken" met de hond en uitkijken waar de rakker loopt.
Desnoods wat vaker aan de riem dan in de zomer om beschadigingen te voorkomen. En dan ook rekening houden met het feit, dat niet iedere hond tegen dezelfde "stootjes" kan: de ene hond banjert dwars over een schelpenstrand heen en heeft niks en de andere hond trapt één keer op een scherp steentje en heeft meteen een diepe wond in een voetzooltje.
Braken door sneeuw eten.
Als jonge honden voor het eerst in hun leven sneeuw zien, dan is het groot feest. Dollen en rondrennen als gekken en happen in die witte vlokken. Soms gaan ze echt sneeuw eten. Dat ziet er komisch uit, maar de maag denkt daar toch anders over. Steenkoude sneeuw irriteert de maagwand heftig en een paar uur later kan een fikse maagwand-ontsteking het gevolg zijn. En dan begint Bello te braken.
Als dat erg is, kunt u maar het beste even langs de dierenarts. Maar beter is het, om dat braken te voorkomen, door Bello toch maar geen sneeuw te laten eten. Voorkomen is beter en goedkoper, dan genezen.......
Hond en elf puppy's vangen verstoten wild katje op
Hond en elf puppy's vangen verstoten wild katje op
Een vijf maand jonge servalkat, die door haar eigen moeder werd verstoten in een zoo nabij München, heeft een warme nieuwe thuis gevonden. Het jonge diertje, Shakira genaamd, is liefdevol opgevangen door een hond. Meteen kreeg hetp wilde katje er elf nieuwe broertjes en zusjes bij.
Kittens stierven "Het Servalkatje kwam bij ons toen ze nog maar veertien dagen oud was,' getuigt dierenverzorger Roland Adam. "Ik werd gecontacteerd door de zoo, toen bleek dat Shakira's moeder niet genoeg melk produceerde voor haar kroost en de kittens één voor één stierven. Vervolgens besloot ik om de wilde kat in huis te nemen."
Rhodesian Ridgebacks Roland Adam spendeerde op het begin twee uur per dag aan het voeden van Shakira. Na zes weken verzorging was het servalkatje sterk genoeg om te worden besnuffeld door haar nieuwe familie bestaande uit Rhodesian Ridgeback honden. Katjinga, die in juli van dit jaar zelf elf puppy's ter wereld bracht, aanvaardde de nieuwkomer meteen als haar eigen kindje.
Gezinnetje "Ik wou dat Shakira kon samenleven met andere dieren in een soort van gezinnetje ter vervanging van haar eigen gestorven broertjes en zusjes," vertelt Roland Adam. "Het wilde katje maakt nu echt integraal deel uit van deze hondenfamilie. Ze spelen vaak samen verstoppertje en schrikken er zelfs niet voor terug om een robbertje te vechten. Je merkt nu al dat er een sterke band is tussen Shakira en haar nieuwe moeder. Het is een vertederend tafereel." (hlnsydney/kh)
Na het aankleden van hondjes zijn nu de konijnen aan de beurt. Een overzicht van wat er dezer dagen in de betere konijnenconfectiezaken ligt, kregen we het voorbije weekend in Japan. Daar werd de Rabbit Festa gehouden. Er kwamen 8.000 konijnenliefhebbers op af.
Trends Bij de tweedaagse show in Yokohama draait alles om de laatste mode. Voor de komende lente waren enkele trends te bespeuren in de knaagdierenmode. Thaise jurkjes en Schotse ruitjes voerden de boventoon. Om naar het konijnenbal te gaan, trek je best een donkerroze jurk aan. (eb)
Door: De Pers Gepubliceerd: gisteren 12:31 Update: gisteren 16:13
Na de dood van zijn baasje is papegaai Fred in een diep zwart gat gevallen. Zo erg zelfs dat de depressieve vogel Prozac slikt.
Negen maanden geleden overleed Freds baasje George Dance, die hem vanaf dat hij een kuiken was opvoedde. Uit verdriet trok Fred al zijn nekveren uit en zat de hele dag met zijn kop te knikken. Volgens dierenkenners is Fred zwaar depressief omdat hij niet begrijpt waarom George is verdwenen.
Nu hij tweemaals daags een vogelvriendelijke variant van Prozac , genaamd Clomical, krijgt, voelt Fred zich een stuk beter.
Volgens deskundigen zijn tropische vogel zeer emotioneel aangelegd. Het gebruik van antidepressiva onder de exotische gevleugelden groeit.
Update: gisteren 16:13
Na de dood van zijn baasje is papegaai Fred in een diep zwart gat gevallen. Zo erg zelfs dat de depressieve vogel Prozac slikt.
Negen maanden geleden overleed Freds baasje George Dance, die hem vanaf dat hij een kuiken was opvoedde. Uit verdriet trok Fred al zijn nekveren uit en zat de hele dag met zijn kop te knikken. Volgens dierenkenners is Fred zwaar depressief omdat hij niet begrijpt waarom George is verdwenen.
Nu hij tweemaals daags een vogelvriendelijke variant van Prozac , genaamd Clomical, krijgt, voelt Fred zich een stuk beter.
Volgens deskundigen zijn tropische vogel zeer emotioneel aangelegd. Het gebruik van antidepressiva onder de exotische gevleugelden groeit.
Een Chinees wilde een eitje bakken, maar wat bleek? Er zat een kuikentje in. Met vier poten nog wel.
Kloeke kip Meneer Cao uit Chanchun kocht vier maanden geleden een dozijn eieren. Groot was zijn verbazing toen in één ervan een kuiken bleek te zitten met vier poten. "Niemand dacht dat het diertje zou overleven, maar ik heb het met de beste zorgen omringd. Nu is het een kloeke kip geworden", zegt de man trots.
Soortgenoten onder de indruk Aanvankelijk was het diertje nogal schuw en werd het door de andere kippen van Cao in de hoek gedrumd. "Maar nu zijn de rollen omgekeerd. De andere hennen zijn schijnbaar onder de indruk van hun vierpotige soortgenoot". (eb)
Een duizendtal jachtvogels, die illegaal werden vastgehouden door een jager, zijn afgelopen vrijdag in beslag genomen in Oreye, in de provincie Luik. Dat maakte de Ligue Royale Belge pour la Protection des Oiseaux (LRBPO) vandaag bekend. Die organisatie is de Franstalige tegenhanger van Vogelbescherming Vlaanderen.
Afmaken De man kreeg beambten van de Unité Anti Braconnage (Anti-Stroperij Cel) en van het Federaal Voedselagentschap over de vloer. Zij stelden vast dat de man 800 fazanten vasthield, 70 patrijzen en een honderdtal eenden. Het FAVV gaf opdracht om de dieren af te maken om hygiënische redenen. "De dieren waren niet geschikt voor consumptie", zei de directeur van de LRBPO, Hugues Fanal.
Het was de bedoeling om de dieren illegaal uit te zetten tijdens het jachtseizoen. Het parket werd op de hoogte gebracht. (belga/eb)
Wist je dat er dieren bestaan zonder ogen, neus en tanden? Of dat er wezens zijn die geen lichaam hebben, maar enkel uit een hoofd bestaan? Er lopen heel wat bizarre dieren op deze planeet rond en de meeste daarvan zijn niet eens bij het grote publiek gekend. Wij stellen de vreemdste dieren ter wereld alvast aan u voor.
Blobfish of fathead Een reusachtige gelatineachtige kop waar zo goed als geen lichaam aan vast zit en een mistroostige uitdrukking op zijn afzichtelijke gezicht. Lelijker dan de blobfish of fathead bestaat er niet!
Surinaamse pad (Surinam toad) Wist je dat er een pad bestaat zonder tanden, tong, neus en ogen? Bovendien heeft het dier enorme wratten op haar rug waarin ze haar kroost laat uitbroeden.
Binturong Schattiger dan de binturong is er in het dierenrijk haast niet te vinden. In Amerika en enkele exotische landen zijn er al mensen die dit naar popcorn ruikende schatje als huisdier houden. Het dier zit op hun schouder als ze ermee gaan wandelen of ze gebruiken de leiband, net als bij een hond. Nieuwsgierig?
Dumbo octopus (Grimpotheutis) Zijn echte naam is Grimpotheutis, maar door de opvallende gelijkenis met het Disney-personage Dumbo kreeg dit zeediertje al snel de naam Dumbo octopus mee.
Infoteur: Avalon (http://avalon.infoteur.nl) Categorie: Dier en natuur / Huisdieren Bron: http://www.infonu.nlEen detoxkuur of ontgifting is niet alleen voor mensen gezond, maar ook voor dieren. De meeste ziekten en ongemakken kunnen worden voorkomen door het lichaam van onze huisdieren geregeld te ontgiften. Alle soorten dieren hebben er baat bij: honden, katten, knaagdieren, paarden en vogels. Waarom en hoe u een detoxkuur moet doen, leggen we u hier uit.
Effecten van toxines, zware metalen en afvalstoffen
Normaal is het lichaam van elk levend wezen zo uitgerust dat het zichzelf reinigt en herstelt; toxines en afvalstoffen worden dus op natuurlijke wijze afgevoerd. Krijgt het lichaam hier echter te veel van binnen, dan slaan de spijsverteringsorganen tilt en raakt het lymfestelsel verstopt. Hoe meer toxines en afvalstoffen erbij komen, hoe moeilijker het lichaam deze kan verwijderen.
Hieronder volgen slechts enkele van de nadelige effecten van een verontreinigd lichaam:
Slechte werking van het immuunsysteem
Nierinsufficiëntie (dit is de meest voorkomende doodsoorzaak bij katten)
Ontregeling van het hormonenstelsel
Problemen aan de bijnierschors (de ziekte van Addison en de ziekte van Cushing)
Verstoorde werking van de schildklier
Kanker
Suikerziekte
Zwaarlijvigheid
Slechte opname van belangrijke voedingsstoffen
Vachtproblemen (ruwe en doffe vacht, kale plekken)
Misvorming van het DNA (als het DNA grote schade heeft opgelopen kan dit worden doorgegeven aan de jongen van het dier)
Test: Heeft uw huisdier een detoxkuur nodig?
Elk dier zou minimum 1 keer in zijn leven een detoxkuur moeten ondergaan. We leven namelijk in een sterk geïndustrialiseerde maatschappij waarin zelfs dieren met de beste verzorging vergiftigd raken. Alleen als uw huisdier heel oud of zwak is, kunt u beter niet met een ontgifting beginnen. Een inwendige reiniging vraagt immers veel energie en niet alle dieren zijn hiertegen opgewassen.
Doe de volgende test om te weten in welke mate uw huisdier vergiftigd is. Geef voor elke keer dat u ja antwoordt uzelf 1 punt.
Is uw huisdier te dik?
Heeft uw huisdier een doffe en/of ruwe vacht?
Heeft uw huisdier kale plekken?
Heeft uw huisdier vaak diarree of is hij geregeld geconstipeerd?
Moet uw huisdier vaak overgeven (ook haarballen)?
Heeft uw huisdier een nare bek- en/of lichaamsgeur?
Is uw huisdier lusteloos?
Geeft u verschillende keren per week commerciële dierenvoeding uit de supermarkt?
Geeft u uw huisdier minimum 3 keer per week snacks al of niet bestemd voor dieren (hieronder vallen ook koekjes en kräckers voor knaagdieren en vogels)?
0 tot 2 punten: Ofwel is uw huisdier nog zeer jong, ofwel bent u een voorbeeldig baasje. Eén keer per jaar een detox-kuur van een week is voldoende om uw lieveling gezond te houden.
3 tot 9 punten: U doet het waarschijnlijk uit ontwetendheid, maar de slechte gewoontes die u hebt aangekweekt brengen het leven van uw huisdier in gevaar. Probeer vanaf nu zoveel mogelijk toxines te vermijden en doe een ontgiftingskuur van 1 maand van zodra uw hond of kat nieuwe eetgewoontes heeft aangekweekt.
Toxines en afvalstoffen vermijden
Commerciële dierenvoeding Vele mensen laten zich nog altijd verleiden door de schattige reclame voor dierenvoeding waarin dierenartsen een bepaald merk aanprijzen. De meeste commerciële dierenvoeding is echter van beduidend slechte kwaliteit en vaak héél ongezond.
Vele merken bevatten amper vlees (tussen 2 en 30%). De rest bestaat uit goedkope fillers en chemische bewaarmiddelen. BHA, BHT en Ethoxyquin behoren tot de gevaarlijkste stoffen die in diervoeding te vinden zijn.
Nu moet u ook weten dat een groot deel van dit vlees in die 2 tot 30% uit dierlijke bijproducten bestaat. Deze bevatten zeer weinig voedingsstoffen in vergelijking met kwalitatief vlees (zoals spieren) en kunnen zelfs bepaalde overdraagbare ziekten verspreiden.
Wat zijn dierlijke bijproducten? Dierlijke bijproducten zijn die delen van een dier die niet voor menselijke consumptie bestemd zijn. Vaak gebruikt men hele kadavers van dieren, inclusief embryos, vacht en sperma. Vaak gaat het hier ook over - houd uw hart vast - honden en katten waarvan zelfs de halsbandjes en medailles niet werden verwijderd! Naargelang de kwaliteit van de voeding die u geeft, is het mogelijk dat uw hond elke dag vlooienbandjes en dode honden eet.
Als u met een beetje gezond verstand naar de ingrediënten op de verpakking kijkt, komt u al een heel eind. Ook is het goed om weten dat u honden- en kattenvoeding uit de supermarkt beter vermijdt. Onderzoek heeft aangetoond dat deze het leven van uw huisdier met enkele jaren verkort.
Zelf koken voor uw hond of kat is een goed alternatief, maar het is minder gemakkelijk dan het lijkt. U moet er immers voor zorgen dat uw huisdier geen tekorten oploopt.
Wilt u toch kant-en-klare voeding voor uw hond of kat, dan is Almo Nature een goede keuze. De meeste ingrediënten worden biologisch geteeld en u ziet gewoon aan de voeding dat het natuurlijk en van goede kwaliteit is.
Toxines in kwalitatieve dierenvoeding Zelfs biologisch geteelde voeding komt in aanraking met verontreinigde lucht en regen. Bovendien wordt voedsel aan de basis vaak vele malen behandeld tegen insecten, schimmels, bacteriën, knaagdieren en onkruid (allemaal stoffen die bedoeld zijn om te doden) en worden er chemicaliën gebruikt om de houdbaarheid te vergroten. Als er op de verpakking staat aangegeven dat er geen bewaarmiddelen in de voeding zitten, betekent dit dat de producent geen bewaarmiddelen heeft toegevoegd. Het wil echter niet zeggen dat er in de boerderij of in het slachthuis geen bewaarmiddelen of chemicaliën werden gebruikt.
En dan zijn er nog de zware metalen van verpakkingen die zich letterlijk op het voedsel vastzetten. Een studie die werd uitgevoerd door Gloria Dodd, DVM heeft aangetoond dat er zelfs zware metalen zitten in de allerbeste merken van dierenvoeding in blik, evenals onaanvaardbaar hoge hoeveelheden aluminium.
Toch bevatten kwalitatieve producten een pak minder toxines dan de meeste commerciële equivalenten. Ook wat knaagdieren, vogels en paarden betreft, koopt u beter een biologische variant. Vermijd grootverpakkingen die vaak vol beestjes, schimmels en bacteriën zitten.
Toxines in water In kraantjeswater zitten ongeveer 260 soorten toxines. Het heeft ook geen zin om water uit plastic flessen te drinken. Water neemt immers de negatieve informatie van het plastiek op, zodat er plastiekdeeltjes in het lichaam van uw huisdier terecht komen (vandaar dat u ook beter geen plastic drinkbakjes gebruikt). Glas daarentegen beschermt en bewaart de informatie van water.
Luchtverontreiniging Katten die in de buitenlucht leven komen dagelijks in contact met pesticiden, dioxine, uitlaatgassen, etc. Naar schatting komt elke huisdier dagelijks met ongeveer 500 gifstoffen in contact.
Binnenhuislevende katten worden niet door luchtverontreiniging bespaard. Zij krijgen te maken met restanten van schoonmaakproducten en verf, evenals de negatieve ionen van computers en televisie. Zelfs gewoon stof, dat onze dieren oplikken en inademen, bevat vele schadelijke stoffen.
Producten tegen vlooien en teken Vlooienmiddelen (vooral deze in sprays) zijn bijzonder toxisch. Het wordt door de huid opgenomen waardoor het direct naar de interne organen gaat, ook al wordt het product niet op het dier zelf aangebracht.
Vaccins Vaccins zijn vaak ook een bron van zware metalen en andere kankerverwekkende stoffen zoals formol en aluminium.
Te veel en te rijke voeding Als uw dier te veel of te rijk eet zullen zijn spijsverteringsorganen het te veel aan voedsel als afvalstoffen opslaan. Eet hij de volgende dag opnieuw te veel, dan wordt de berg afvalstoffen alleen maar hoger.
Detox programma voor dieren
Als u de voeding van uw huisdier aanpast en de toxines zoveel mogelijk vermindert, zal het lichaam van uw huisdier na een tijd zichzelf beginnen te herstellen. Af en toe, en vooral in het begin, is het echter nuttig om uw dier een tijdje op diëet te zetten en de reinigende werking van de organen met de juiste producten te ondersteunen.
Is het lichaam van uw huisdier sterk vervuild, dan is het mogelijk dat hij tijdens de eerste dagen van de detox koorts heeft en zich ziek voelt. Dit is volkomen normaal en wil zeggen dat het ontgiften zijn werk doet.
Natuurlijke voeding geven Voed uw hond of kat tijdens het ontgiften met zo natuurlijk mogelijke producten. Is uw huisdier dit niet gewoon, dan moet hier een korte aanpassingsperiode aan voorafgaan. Abrupte veranderingen in het voedingspatroon zorgen bij huisdieren voor spijsverteringsproblemen. Verminder de hoeveelheid van het oude voer geleidelijk door er elke dag een grotere hoeveelheid vers eten mee te mengen.
Tijdens de detoxkuur kunt u vlees en vis geven in combinatie met gestoomde groenten en bruine rijst. Tonijn en sardines uit blik zijn niet goed omdat hier zout aan werd toegevoegd. Het vlees kan ook het best rauw worden gegeven omdat dit is afgestemd op hun natuurlijke vertering.
Geef niet teveel granen (normaal rijkelijk aanwezig in dierenvoeding) omdat deze het maagzuur te basisch maken zodat wormen, bacteriën en virussen niet meer op natuurlijk manier kunnen worden afgebroken.
Probeer het menu ook zoveel mogelijk te variëren om tekorten te voorkomen.
Porties verminderen Bij een ontgiftingskuur is het noodzakelijk dat u de hoeveelheid eten drastisch vermindert. In natuurlijke voeding zitten trouwens veel meer voedingsstoffen dan in vele commerciële merken en dus zal uw hond of kat er ook veel minder van nodig hebben.
Geen snoep of tafelrestjes Elk zichzelf respecterend baasje is ervan overtuigd dat hij zon kleine hoeveelheden snoep en tafelrestjes geeft dat die geen negatieve invloed op de hond of kat kunnen hebben (uiteraard bent u een uitzondering).
Enkele stukjes charcuterie per week of een lepeltje pudding lijken voor ons inderdaad weinig. Vergeet echter niet dat het lichaam van veel dieren kleiner is dan het onze. Uw kat één keer per week enkele kleine stukjes pitavlees geven, is dus hetzelfde als zelf elke week een pita verorberen.
Ook snoep kunt u het beste vermijden. De meeste hondensnoep is rijk aan suiker, vet en koolhydraten en zijn dus niet goed voor uw huisdier. Uw hond of kat zal er waarschijnlijk niets op tegen hebben indien u hem een stukje rauw vlees geeft in plaats van een koekje.
Hetzelfde geldt ook voor knaagdieren en vogels. Koekjes en kräckers zitten boordevol suiker en koolhydraten en mogen alleen sporadisch gegeven worden. Geef hen eerder een stukje vers fruit in de plaats.
Tijdens een detoxkuur zijn alle deze lekkernijen verboden.
Vasten Vele baasjes zullen hier waarschijnlijk geschokt reageren omdat het geven van eten voor veel mensen gelijkstaat aan het geven van liefde. Uw huisdier geregeld een dagje laten vasten is echter heel efficiënt om het lichaam van uw hond of kat van afvalstoffen te ontdoen. Door te vasten worden de spijsverteringsorganen op rust gezet en kan het lichaam zich concentreren op het ontgiften en herstellen van opgelopen schade.
Doe dit echter niet bij knaagdieren, want bij hen kan vasten levensbedreigend zijn! De spijsvertering van een cavia verschilt met dat van andere dieren. Als het een dag lang niets te eten heeft gekregen, herinnert hun lichaam niet meer hoe het moet verteren en valt hun spijsvertering voor altijd stil met de dood als gevolg.
Aloë Vera Door tijdens de detox-kuur Aloë Vera te geven, wordt het lichaam extra gereinigd en hersteld. Aloë Vera wordt al duizenden jaren als medicinale plant gebruikt, zowel bij mensen als dieren. Het heeft de volgende voordelen:
Ontgift het lichaam
Verbetert de spijsvertering
Regelt de galafscheiding
Vermindert de opstapeling van lichaamsvet
Verbetert de darmwerking
Verbetert de bloeddruk
Voorkomt en geneest maagzweren
Voorkomt en geneest artritis
Voorkomt en geneest gewrichtsontstekingen
Meng enkele theelepels Aloë Vera-sap onder de maaltijd of in het drinkwater van uw huisdier. De meeste dieren zijn gek op de smaak van deze plant en zullen het met plezier opdrinken.
U vindt Aloë Vera-sap in diëetwinkels of op het Internet.
U kunt Aloë Vera ook thuis kweken. U kunt deze plant aan cavias, konijnen en hamsters geven. Ze vinden het heerlijk om op te knabbelen en bovendien helpt het om hun lichaam en bloed te reinigen. Hebt u geen Aloë Vera plant voorhanden, dan kunt u ook enkele theelepels van het sap met het drinkwater mengen.
Kelp Zeewier (vooral kelp en fucus) helpt bij de afvoer van gifstoffen en het bevordert de activiteit van de darmflora. Zeewier is rijk aan jodium. Het bevat ook veel sporenelementen die noodzakelijk zijn voor een goede stofwisseling (koper, chroom, zink, mangaan, selenium).
Zeewier kunt u in gedroogde en gemalen vorm toevoegen aan het eten van uw huisdier. Het merk Zowiera heeft gedroogd en vloeibaar zeewier in zijn assortiment voor zowel honden, katten, paarden, duiven, papegaaien en siervogels.
Echinacea Enkele druppels Echinacea in het drinkwater of het voedsel helpt om het bloed te reinigen. Bovendien versterkt Echinacea het immuunstysteem van uw huisdier. U kunt het gewoon bij de apotheker kopen. De Echinacea die wordt gebruikt voor mensen is ook goed voor dieren. Let alleen wel op dat u niet dezelfde hoeveelheid geeft.
Antioxidanten Antioxidanten zijn belangrijk om vrije radicalen te bestrijden en om de weefsels te herstellen. Er zijn vele soorten antioxidanten. Enkele van de bekendste zijn CoEnzyme Q10, lycopeen, Vitamine E en Vitamine C.
Kwalitatieve merken van dierenvoeding (zoals Almo Nature ) bevatten een grote hoeveelheid antioxidanten en zijn bovendien van hoogwaardige en biologisch geteelde voedingsmiddelen gemaakt. U kunt eventueel ook een extra portie antioxidanten voor dieren toevoegen (bv. VivoZeolite ).
Andere De bovenstaande voedingssupplementen kunnen eventueel worden gecombineerd met propolis, grapefruitzaden, bijenpollen, hypericum, calendula, zoethout, paardebloem, colloidaal zilver, druivenpitolie en brandnetelthee.
Detox-producten voor dieren Detoxproducten voor dieren zijn nog niet zo bekend en zijn dus ook niet gemakkelijk te verkrijgen. Volgende formules werden speciaal voor huisdieren ontwikkeld en kunt u het beste via het Internet bestellen:
Cell-Pet en Cell-Vet
PetAlive Detox Plus
Animals Apawthecary Detox Blend
Natural Canine World Herbs Pet Detox
Urban Wolf (voor honden) en Urban King (voor kitten)
Only Natural Pet Blood & System Herbal Formula
Indien u één van deze speciale formules voor detox gebruikt, hoeft u geen andere voedingssupplementen bij te geven.
Als u zich aan de regels in dit artikel houdt, zal uw huisdier binnenkort zijn tweede jeugd beleven. Bestaande ongemakken, zoals huid- en verteringsproblemen, zullen na 1 à 2 maanden verdwenen zijn.
Infoteur: Senna0 (http://senna0.infoteur.nl) Categorie: Dier en natuur / Vissen Bron: http://www.infonu.nlHet houden van een aqurium is niet altijd even gemakkelijk. Vaak kunnen er door kleine afwijkingen in de waterkwaliteit al flinke problemen in je aquarium optreden, hierdoor kunnen je vissen in conditie achteruit gaan. Hieronder geef ik enkele situaties aan die kunnen ontstaan in je aquarium en wat hiervan de oorzaak is, maar nog belangrijker hoe dat je dit probleem in je aquarium kan oplossen.
Het water is troebel
Oorzaak: Massale ontwikkeling van zweefalgen, dode vissen of slakken, opgewoelde of gistende bodem,overmatige voedering of een overbelast filter.
Oplossing: Zweefalgen kun je bestrijden met een UV-apparaat. Filtermateriaal vaker verversen en eventueel filterkool toevoegen. Of met preparaten uit de aquariumhandel.
Grijs, vettig vlies op het water
Oorzaak: Bacteriegroei door te weinig waterbeweging.
Oplossing: Gedeeltelijke waterverversing, gebruik waterbehandelingsmiddel; speciale oppervlak-afzuiger voor het filter monteren; filteruitstroom zo instellen dat het oppervlak wordt opengebroken.
Water ruikt muf, naar rotting
Oorzaak: Rottende bodem; te weinig waterverversing; oud filtermateriaal.
Oplossing: Bodem zo nodig vervangen; vaker het water verversen; filtermateriaal vervangen of eventueel een filterkool toevoegen.
Geelbruin water
Oorzaak: Te veel uitscheidingsproducten en/of humuszuren en looistoffen.
Oplossing: Gedeeltelijke waterverversing; regelmatige controle van de PH, nitriet en nitraatwaarden. Een koolfilter neemt de verkleuring wel weg, maar niet alle schadelijke stoffen.
Bruinzwarte bodem, waaruit stinkende bellen opstijgen; planten rotten van onderen af en wortels worden zwart
Oorzaak: Verkeerde bodemsamenstelling; rottende stoffen (turf, potaarde); te fijn grind; of te dikke laag daarvan, zodat de bodem dichtslaat.
Oplossing: Bodem vervangen; gebruik dan grind van 3-5 mm korrelgrootte, in een 7 cm dikke laag. Voeg aquariumplantenmest toe.
Slakken gaan dood
Oorzaak: Medicijnen of schadelijke toevoegingen aan het water; slakkenetende vissen.
Oplossing: Watereigenschappen controleren en zo nodig verbeteren. Slakken uit de bak halen voordat je eventuele medicijnen aan je bak toevoegd.
Te zuur water
Oorzaak: Te lage KH waarde, te veel zuurvormers, te veel CO2.
Oplossing: Gedeeltelijke waterverversing, sterke beluchting. CO2 continumeter aanschaffen.
Te basisch water
Oorzaak: Te veel hardheidsvormers, kalkhoudend decoratiemateriaal, te hard leidingwater.
Oplossing: Gedeeltelijke waterverversing met volledig ontzout water, tot de KH waarde 3 bedraagt. Over turf filteren en eventueel turfextract toevoegen.
Infoteur: Claire (http://claire.infoteur.nl) Categorie: Dier en natuur / Vogels Bron: http://www.infonu.nlDe lachduif heeft vele liefhebbers en fokkers. Het zijn leuke vogels om te zien en makkelijk in de omgang. Ze broeden zelfs eitjes uit van andere duiven. Een must voor vogelliefhebbers die nog plaats hebben in een voilère en op zoek zijn naar gezellige gezelschapsdieren.
Naam
Latijn: Streptopelia risoria
Engels: Barbary Dove
Frans: Tourterelle domestique
Duits: Nordafrikanische Lachtaube
Spaans: tórtola doméstica
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (dieren)
Stam: Chordate (chordadieren)
Klasse: Aves (vogels)
Orde: Columbiformes (duifachtigen)
Familie: Columbidae (duiven en tortels)
Geslacht: streptopelia
Uiterlijke kenmerken
De lachduif is gekweekt in verschillende kleuren, waaronder roodbruin, effen wit, bont en isabel, grijs, ivoor. De kleuren pastel en crème-ino en pastel waren al bekend in de 16e eeuw, ondertussen zijn er meer dan 15 kleurschakeringen. Daarnaast kan een lachduif ook zijdevederig, gefriseerd of gekuifd zijn. De lachduif is een vrij slanke vogel met een lange staart. In zijn nek heeft hij een zwart bandje lopen, die omgeven is door een witte zoom. De snavel is zwartgrijs, de poten purperrood en de nagels zijn donker hoornkleurig tot zwart. De grootte van de lachduif is ongeveer 23 centimeter, met de staart erbij 30 centimeter. Het verschil tussen doffer (mannetje) en duivin (vrouwtje) is niet eenvoudig te zien.
Keuringseisen
Lachduiven worden vaak tentoongesteld en gekeurd. Er zijn vele eisen die aan het uiterlijk van de duif gesteld worden. Hier de meeste op een rij:
De kop moet regelmatige rond zijn, er mogen geen scherpe hoeken te zien zijn op het voor- en achterhoofd.
De neklijn en halslijn moeten vloeiend overlopen in de ruglijn en borstlijn
De borst moet rond en breed zijn.
De vleugels moeten strak tegen het lichaam gedragen worden.
De tenen mogen geen verkrommingen vertonen, op een stok moeten alle tenen de stok omklemmen.
De snavel moet eerder langer zijn dan kort, en de snavellijn moet door het oog lopen.
De bovensnavel hoort gekromd en puntig te zijn.
De onder- en bovensnavel horen goed op elkaar aan te sluiten.
De keeluitsnijding moet een gladde gebogen lijn vormen.
De slagpennen horen gedekt te zijn door de dekveren en mogen niet boven de rug uitsteken.
De veren horen in goede conditie te zijn en mogen geen slijtage vertonen. De verendeken moet goed aangesloten en strak gedragen worden.
De witte omzoming om de zwarte nekband hoort aan de bovenkant breder te zijn dan aan de onderkant.
De ogen moeten helder zijn en de veren horen schoon te zijn.
De vogel mag geen lichamelijke gebreken en tekortkomingen hebben, evenals vergroeiingen van de snavel en snijranden en schubvorming op de poten.
Geschiedenis
De lachduif is niet zoals veel mensen denken dat de lachduif de gedomesticeerde vorm is van de Turkse tortelduif, maar dit is niet waar. De lachduif komt oorspronkelijk uit Afrika en is verwant aan de Noord-Afrikaanse tortelduif. Ondertussen houdt men de lachduif al 2000 tot 3000 jaar en zijn er veel liefhebbers die deze vogel fokken. De laatste 50 jaar is er biologisch onderzoek gedaan naar het voortplantingsgedrag van deze vogelsoort. Ook zijn er door de jaren heen steeds meer kleurschakeringen bijgekomen. De lachduif dankt zijn naam aan het lachende geluid dat hij maakt wanneer hij opgewonden is.
Voedsel
Goed voedsel voor de lachduif bestaat uit een zaadmengsel, zoals tortelduivenvoer aangevuld met een mengsel voor kleine tropische vogels. Belangrijk is dat de lachduif beschikking heeft over grit, dit is namelijk goed voor zijn spijsvertering. Grit bestaat onder andere uit gemalen schelpjes en voorziet de vogel van kalk. Voor lachduiven is het aan te raden om volièregrit of vogelgrit te nemen, want duivengrit is bedoeld voor postduiven en om die reden te grof. Als de lachduiven gaan broeden, moet de voeding worden aangepast. Het gewone tortelduivenvoer volstaat dan niet meer. Om tegemoet te komen aan de grotere eiwitbehoefte van de duivinnen is het verstandig om parkietenkrachtvoer of duivenkorrels te geven. Een lachduif mag af en toe ook wat groenvoer, zoals muur. Uiteraard is de beschikking over vers drinkwater belangrijk voor de duif. Vooral een drinkflesje is dan handig, omdat het water dan niet snel vuil wordt.
Voortplanting
Lachduiven zijn erg gemakkelijk te kweken, vereist is natuurlijk wel dat er een mannetje en een vrouwtje bij elkaar worden gezet. Er moeten ook geschikte nestmogelijkheden zijn. Zijn deze er niet, dan worden de eieren op de grond of in de voerbak gelegd en uitgebroed. Een bakje van 20 bij 20 centimeter met een opstaande rand is voor de duivin en goede plek om haar eitjes te leggen. Ze legt per keer twee eitjes. Deze breken na 14 dagen open, de jongen worden door beide ouders gevoerd met melk dat geproduceerd wordt in de krop. De jongen groeien snel op: na 15 dagen hebben ze al hun veren en een paar dagen later kunnen zij het nest al verlaten. Een week daarna zijn ze zelfstandig. Verstandig is om de jongen dan bij de ouders weg te halen. Hoewel de lachduif bekend staat om zijn vriendelijke karakter, kan de doffer agressief reageren naar zijn kroost. Een lachduif kan ook eitjes van andere duiven uitbroeden.
In het wild
Lachduiven horen niet in het wild voor te komen. Witte lachduiven worden echter vaak gebruikt bij feestelijke gebeurtenissen, waarbij zij los worden gelaten. De lachduif kan niet overleven in het wild, omdat ze over het algemeen niet gewend zijn aan het klimaat, ze geen angst kennen voor roofdieren en geen voedsel kunnen vinden.
Bossen en vochtige savanne van Zuid-Amerika (Panama, Colombië, Paraguay, Guyanas, Brazilië, Bolivië, Oost-Peru en Noord-Argentinië)
Verspreidingsgebied:
Ze leven in de wouden en beboste steppen van noordelijk Zuid-Amerika.
Gem. grootte:
Hoogte: 30 50 cm en lengte: 60 70 cm
Gem. gewicht:
6 kg
Gem. levensduur:
Max 10 jaar
Geslachtsrijp:
10 - 12 maanden
Paartijd:
In de natuur: regenseizoen ; in de zoo : niet seizoensgebonden, gans het jaar
Draagtijd:
67 dagen
Jongen / worp:
Van 1 tot 6 jongen, gemiddeld 3-4
Leefgewoontes:
Ze jagen meestal overdag in groepen van maximaal tien dieren. Door deze samenwerking kunnen ze ook een grotere prooi pakken.
Speciale eigenschap:
Boshonden zijn goede gravers. Hij leeft o.a. graag in holen, die door gordeldieren zijn verlaten. Het zijn ook de beste zwemmers en duikers van alle wilde honden: ze hebben zwemvliezen tussen de tenen. Ze markeren hun territorium: mannetjes doen dat door hun pootjes op te heffen, vrouwtjes door een handstand te doen tegen de boom
Voedsel in de natuur:
Zoogdieren: capybaras, agoutis, pacas en vissen
7 tot 10 dagen voordat de eieren uitkomen. Dit is afhankelijk van de watertemperatuur.
Jongen / worp:
Gewoonlijk enkele honderden per nest.
Leefgewoontes:
De clownvis leeft samen met sommige zeeanemonen in ondiepe lagunes. Zonder deze anemonen sterven ze of worden ze opgegeten. Daarom zoeken ze bescherming in de anemonen wanneer ze zich bedreigd voelen. Een gewone familiegroep bestaat uit 1 vrouwtje, 1 dominant mannetje en enkele jongen. Ze zijn erg territoriaal.
Speciale eigenschap:
De anemoonvis kan van geslacht veranderen. Alle anemoonvisjes ontwikkelen zich eerst tot mannetjes. Indien nodig, wanneer het vrouwtje sterft, kan het dominante mannetje zich omvormen tot vrouwtje. Een ander mannetje wordt dan het dominante mannetje.
Voedsel in de natuur:
Allerlei kleine plantjes en diertjes die op de bodem leven en plankton.
Bossen met droge zones die rijk zijn aan acacias en sparren.
Verspreidingsgebied:
Zuidwest Madagascar
Gem. grootte:
38 cm
Gem. gewicht:
13 kg
Gem. levensduur:
70 - 90 jaar
Geslachtsrijp:
15 jaar
Paartijd:
september tot maart
Draagtijd:
10 tot 12 maanden broeden
Jongen / worp:
8 tot 15 eieren
Leefgewoontes:
De stralenschildpad is actief op regenachtige dagen en s ochtends, voor de hitte. De rest van de tijd is hij zeer rustig.
Speciale eigenschap:
Deze soort wordt bedreigd door zijn populariteit als huisdier. Er is een bloeiende handel in deze dieren. Ook is de soort een culinaire lekkernij in Madagascar, al is er gelukkig een deel van de bevolking die het dier als heilig aanziet.
Voedsel in de natuur:
planteneter, af en toe ook kleine insecten
Voedselin de zoo:
Een mengeling van groenten zoals andijvie, witloof en andere seizoensgroenten.
Status:
Bedreigd door de handel (de overeenkomst van Washington)
mailgroep huisdieren
FIP is een virusziekte die wordt veroorzaakt door een (gemuteerd) coronavirus. Dit feline coronavirus (FcoV) is in eerste instantie onschuldig en veroorzaakt alleen wat lichte diarree, echter als het muteert kan de ziekte FIP ontstaan. De meeste katten maken in hun leven wel eens een infectie door met het coronavirus.
Wanneer muteert het? 
Levensverwachting van de Shiba Inu 
Goed voer...
Lange tijd geleden woonde er eens in een of ander bergdorp in Japan een goedhartig oud vrouwtje. Op een dag kwam er een mus in haar tuin die een poot gebroken had en zich bitter beklaagde. 
Na deze tijd kwam er uit de eerste pompoen, korreltje voor korreltje een soort glanzende rijst stromen. Ze raapte een korreltje op en proefde het; het bleek kostelijke glanzende rijst te zijn. Toen ze daarna alle pompoenen eraf haalde en erin keek, zat elk ervan vol rijst. Vol vreugde kookte het moedertje meteen een maaltijd van deze rijst en at ervan; het smaakte goed! Ze deed een deel van de rijst in dozen en deelde die ook rond in de buurt. Ze verheugde er zich over dat dit gerecht iedereen goed smaakte. Hoeveel ze ook van de rijst nam, de voorraad verminderde in het geheel niet en daardoor werd het oude vrouwtje bijzonder welgesteld. 
