Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
12-01-2009
Een jasje voor de hond is niet gezond
Een jasje voor de hond is niet gezond
11/01/2009 14:24
Dat mensen die zichzelf tijdens deze koude winter extra goed inpakken zich ook zorgen maken over hun hond, is begrijpelijk. Maar het dier meteen een jasje aantrekken, is niet alleen tamelijk belachelijk, het kan zelfs schadelijk zijn voor de gezondheid van de viervoeter.
Nu het ijzig koud is en de baas een extra trui en dikke handschoenen aandoet om zich te beschermen, kan het logisch lijken om ook de hond in te pakken. Toch is dat helemaal niet verstandig, waarschuwen Britse dierenbeschermers. Want behalve voor heel kleine hondjes met kort haar, magere soorten en honden die eigenlijk gekweekt werden voor warmere oorden, is hondenkleding niet alleen "vernederend", maar zelfs schadelijk. "Er is heel weinig noodzaak om dieren een jas aan te doen, zelfs tijdens de recente koudegolf", zegt dierenbeschermer Mark Johnson. "Integendeel, daardoor is het dier minder goed in staat om de eigen lichaamstemperatuur te regelen en dat kan gevolgen hebben wanneer de hond het te warm krijgt. Want een te hoge temperatuur is gevaarlijker voor een hond dan een te lage. Daarenboven kan zo'n jasje zorgen voor huidirritatie". (DWM)
Het knalroze, langpotige dier was een opvallende verschijning tussen het wit van sneeuw en ijs en het zwart van basaltblokken in het water tussen het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee en Noord-Brabant.
Een flamingo is een exotisch ogende vogel, die eerder wordt geassocieerd met subtropische palmen of warm Afrika dan met een winters Nederlands landschap.
Zou de vogel zijn overgevlogen uit Florida of ontsnapt uit de dierentuin, vraagt Broere zich af.
Hoewel zeldzaam, worden flamingo's wel vaker gesignaleerd in ons land. De vraag blijft of het dan om exemplaren gaat die écht hier in het wild leven. Het kunnen bijvoorbeeld ook flamingo's zijn die vanuit Zuid-Europa, waar ze frequenter voorkomen, eens een noordelijk uitstapje maken. Of om ontsnapte vogels uit dierentuinen en -parken, die in de vrije natuur weten te overleven.
Flamingo's eten onder meer kreeftachtigen (zoals garnalen), schelpdieren en wormen.
De diepzeevis redt zich prima in het donker. Doordat ze licht geven, kunnen ze elkaar altijd vinden. Nu is er in de Stille Zuidzee een vis ontdekt die geen licht geeft, maar zijspiegels heeft om goed te kunnen zien.
Spookvis met zijspiegels ontdekt
Deze 'brownsnout' spookvis is al 120 jaar bekend bij mensen, maar was tot voor kort nog nooit gevangen. Pas vorig jaar kon er een exemplaar worden gevangen en onderzocht door zeebiologen van de universiteit van Tübingen in Duitsland. De Latijnse naam van de vis is dolichopteryx longipes.
Spiegels Uit het onderzoek bleek dat de spookvis het eerste gewervelde dier is dat spiegels heeft, waarmee hij zonlicht naar zijn ogen stuurt om beter te kunnen zien terwijl hij een kilometer onder zee zwemt. Door de spiegels kan hij ook onder zich activiteit waarnemen: zo wordt hij niet snel in zijn buik aangevallen.
Professor Julian Patridge van Bristol University voerde alle tests met de spookvis uit. Zo kwam hij er achter dat de vis tegen alle verwachtingen in - scherp kan zien: de lichtstralen die op de spiegeltjes vallen komen netjes samen op het netvlies van de spookvis. Patridge: 'Het zien van licht kan op de bodem van de zee het verschil zijn tussen eten en gegeten worden.'
De naam spookvis wordt gegeven aan barreleyes; een groep kleine, vreemd uitziende diepzeevissen die voorkomen in de Atlantische, Stille en Indische Oceaan.
De huisgecko (hemydactylus frenatus) behoort tot het geslacht van gecko's die ook wel huisgecko's genoemd worden. Ze blijven over het algemeen klein, ongeveer 10 - 20 centimeter inclusief staart. Huisgecko's werken enorme hoeveelheden insecten weg, zoals muggen, huiskrekels en vliegen. Alle soorten zijn nachtactief en schuilen overdag in boomspleten of tegen de schors, waarvoor de camouflage vaak zeer geschikt is. Het licht dat 's nachts door lampen en huizen wordt verspreid lokt insecten, en trekt dus indirect gekko's aan. De gekko plakt liefst verticaal tegen de muur; geliefde plekken zijn achter bijvoorbeeld een kast of spiegel.
Het bijgeloof:
1 Een Tjing_tjoo maakt een zacht geluid, een soort klikken. Als een Thai dit geluid hoort op het moment dat hij het huis wilt verlaten, zal hij dat niet doen. Dit brengt ongeluk.
2 Dit is een hele mooie: Hoor je het geluid van achteren komen, dan krijg je problemen met iemand die jaloers op je is. Komt het van links dan ben je succesvol de komende dagen en zul je veel respect afdwingen. Maar?komt het van rechts dan zul je de komende dagen lijden.
3 Het beste is als er een over je voet kruipt, dat brengt heel veel geluk.
4 Als er een van het plafond valt, pal voor je, dan staat ongeluk op je te wachten.
In het wild komt de waterbuffel of "ควาย" voor in India, Nepal, Bhutan, Thailand en noordelijk Australië. Daarnaast wordt (werd) de waterbuffel veel als werkdier gehouden. Volwassenen dieren kunnen 300 tot 1200 kg zwaar worden; waarbij de mannetjes zwaarder dan de vrouwtjes.
In het wild kunnen waterbuffels zo'n 25 jaar oud worden en in gevangenschap werd de langst levende waterbuffel 29 jaar.
De waterbuffel is ondertussen op de meeste plaatsen vervangen door de kwai lek of "ควายเหล็ก" wat een een tweewielige werkpaard is, ook soms Stalen buffel genoemd. Aangedreven door een dieselmotor is hij inzetbaar bij zowel personen en vrachtvervoer als tracktor op de rijstvelden.
Schaatsers op de Bergse Achterplas in Rotterdam moeten zondagochtend vreemd hebben opgekeken toen ze een kangoeroe over het ijs zagen springen. Wallabie Wally was ontsnapt uit recreatiepark Plaswijckpark door over het ijs naar het hek te lopen en hier overheen te springen. 'Koek en zopie' was aan Wally echter niet besteed, geschrokken keerde het beest terug naar haar verblijf, meldt de opgeluchte dierenverzorger.
Op een eilandje van Plaswijckpark leven vijf kleine kangoeroes, zogeheten wallabies. Wally is een van de drie vrouwtjes. Volgens de verzorger hadden de beesten nooit de behoefte gehad om over het ijs te lopen, tot zondagochtend.
Het beest liep over het ijs naar het hek, sprong hier overheen en hupte door het park in de richting van het Van der Valk-restaurant dat aan de Bergse Achterplas ligt. Kangoeroeschnitzel zal hier vanavond niet op het menu staan, want al snel maakte Wally rechtsomkeert. Haar verzorger kon haar bij haar verblijf weer vangen. (novum/mvdb)
Zo,'t baasje heeft mij eens flink gekamd want ik moet knap zijn voor onze wandeling.We gaan er nog eens flink van profiteren want de sneeuw zal eerstdaags verdwijnen en dat vind ik echt niet leuk.Weten jullie wat ik het liefst doe in de sneeuw, neen wel : met mijn voorpootjes geknield, mijn poep recht omhoog, met zwiepende staart, duw ik mijn snuit in de sneeuw en ga vol gas vooruit, dat is echt leuk, ook leuk is de sneeuwbollen, volgens 't baasje zijn dat sneeuwmannen die de kindjes hebben gemaakt, ik geloof daar niets van, heb ze helemaal besnuffeld, ze ruiken niet naar ne man, wel ik zegen ze iedere keer als ik er voorbij kom, je kent dat toch hé, zegenen is met één van de achterpoten omhoog en dan gericht zo hoog mogelijk zegenen.
Maar nu wat anders: ik heb vandaag op het water gelopen, niet gezwommen maar gelopen, geloof je het niet toch is het waar.We zijn langs een vissersplaats, mooi aangelegd hier bij ons aan 't fort, op het water gegaan, ik kon van de buitenkant naar de binnenkant lopen, die binnenkant is echt interresant zanne, ik rook ze, ik hoorde ze, de kippen, konijnen en fazanten. Ik mag nooit op het binnenfort dat is verboden, maar nu ik over da water kon lopen , wel ik probeerde de steile hellingen op te komen, tot grote ergenis van 't baasje maar hoe krachtig ik ook op mijn 4x4 poten probeerde het lukte niet, jammer. Dit was echt leuk zo een grote vlakte, aan het eind klommen we weer naar boven en daar stond het beste wat een reu kan overkomen,een mooi bruin ierse setter teefje en loops, o zo loops,stond mij kwispelstaartend op te wachten, ik deed mijn borst zwellen, nam een stoere houding aan en stapte als een waardig militair haar tegemoet.Ze draaide goedkeurend enkel rondjes om me heen, ik begon de gebruikelijke snuffel en likpartij onder haar staartje en yes, dit was het grote moment.Helaas een brullende, roepende, tierende aanstormende dame verbrak dit innig moment, ik werd direct aangelijnd en weggevoerd van mijn geliefde, foei baas, dit zou ik jou nooit aandoen.Het bazinneke van mijn vervlogen liefde ging heftig te keer tegen mijn baas, hij verdiende dit wel vond ik, maar toen ik haar hoorde van: ge moet uwe hond bijhouden, wel dat was er over, ik ben niet zo maar een hond, ik ben de youry ne knappe, frivole reu. Wel lieve vrienden 't baasje zei toen: Madam, op de toon die ik heel goed ken, als hij op die toon tot je spreekt kan je best luisteren, wel hij zei dus:MADAM, ik ben in fout, youry liep los sorry daarvoor maar wie laat nu zijn loopse teef los lopen op een plaats waar de reuen nu uit te kiezen zijn.Een stortvloed raasde terug over ons heen en: MADAM, daar gaat hij weer, als jij loops moest staan zou jouw man met kwijlende mond, zijn tong tot op zijn schoenen hangend jou ook achterna zitten, dat is de natuur maar ik denk, ben er bijna zeker van dat je dit gevoel nog nooit beleeft heb.
Mannekes, die dame haar gezicht werd zo wit als de sneeuw, transformeerde naar vuurrood, een mooie kleur trouwens, haar ogen begonnen uit te puilen ,haar mond viel open, er kwam geen woord uit.'Tja dat is 't baasje op zijn best, nog een prettige dag mevrouw was zijn afscheidsgroet. Op de terug weg naar huis kreeg ik nog enkele goede raadgevingen, hij zei: jongen, dat hoor ik hem graag zeggen, dat zegt hij soms ook tegen zijn zoons en die weten dat ze dan weer enkele lessen krijgen, jongen zei hij, dat je een welopgevoede hond ben daar ben ik fier op maar als je zo een kans als vandaag krijg dan moet je ogenblikkelijk in actie komen, vergeet dat pronken, vergeet dat voorspel, actie daar gaat het om
Wel baasje dat is wijze raad maar ik ben geen ingewikkeld mens maar een eenvoudige hond en ik volg gewoon de natuur.
Toch jammer dat we soms eens niet echt kunnen praten van man tot man.
De Afrikaanse huisgekko (Hemidactylus mabouia ), is een hagedis uit de familie gekko's (Gekkonidae).
Voorkomen en Ecologie
De gekko komt oorspronkelijk voor in Afrika , in het tropische gedeelte onder de Saharawoestijn en niet in het zuidelijke deel. In het verleden is de soort uitgezet in onder andere Cuba , de Verenigde Staten en noordelijk Zuid-Amerika waar de hagedis nu een plaag vormt. Op het menu staan voornamelijk insecten , maar omdat grotere prooien niet geschuwd worden, grijpt de gekko ook kleinere hagedissen. Hierdoor verdringt de gekko in de streken waar hij eigenlijk niet thuishoort inheemse reptielensoorten door ze op te eten of weg te concurreren.
Algemeen
De Afrikaanse huisgekko kan overal waar schuilplaatsen en voedsel is leven, en is niet gebonden aan een habitat. De gekko wordt voornamelijk op muren, schuttingen, in huizen en onder omgevallen bomen gevonden. De gekko klimt graag, en rust meestal met de kop naar beneden. Deze soort wordt ongeveer 12 centimeter lang inclusief staart. Het lichaam is slank en lenig en heeft een voor een gekko relatief lange staart, die ongeveer net zo lang als het lichaam is. De kleur is erg variabel, maar meestal grijs met bruine vlekken op de rug en een witgele buik. Verder is de kop groter dan bij andere soorten en de staart gebandeerd.
Levenswijze
De Afrikaanse huisgekko is watervlug en erg schuw. Bij de minste verstoring schiet hij snel in een spleet en deze soort kan het lichaam een beetje opblazen met lucht zodat het lichaam muurvast komt te zitten. Het is een nachtactieve soort en wordt overdag zelden aangetroffen, meestal verstopt het dier zich in bomen, want deze soort is minder gesteld op mensen dan veel andere huisgekko's
Met deze vrieskou is het echt geen overbodige luxe om je hond een jasje aan te trekken. Meer zelfs, voor de kleinere rassen is het echt noodzakelijk. 'De meeste van onze honden zijn verwend door de centrale verwarming', zegt dierendokter Rob Lückerath. 'Daardoor krijgen ze geen wintervacht meer.'
Normaal gezien hebben de meeste honden genoeg aan hun pels om de vrieskou door te komen. 'Een hond heeft een vetlaag met twee soorten haren', zegt Rob Lückerath. 'Daartussen zit een luchtlaag. Hoe kouder het wordt, hoe meer de haren van de ondervacht rechtop gaan staan, net zoals bij ons eigenlijk wanneer we kippenvel krijgen. Doordat de onderharen rechtkomen, krijgen de honden een goede isolatie, een beetje als een dikke bontmantel die hen tegen de kou beschermt. Lange bovenharen staan dus niet altijd gelijk met een dikke vacht.'
Maar omdat heel veel honden de warmte van de haard en de centrale verwarming gewend zijn, gaan ze tijdens de winter verharen en verliezen ze hun extra jas. 'De dieren zijn niet meer aangepast aan de kou, dus moeten we ze een handje helpen', zegt Rob Lückerath. 'Een extra mantel is zeker nodig wanneer je de hond uitlaat. Hoe kleiner de hond, hoe groter de noodzaak aan een manteltje. Het kan al een beetje helpen door eens een trimbeurt over te slaan, dan bouwen ze toch een beetje een isolatielaagje op.'
Bepaalde hondenrassen voelen zich dezer dagen dan weer helemaal in hun sas. 'Je moet goed kijken naar de origine van het ras', gaat de dierendokter verder. 'Een husky of een newfoundlander bijvoorbeeld voelt zich nu op zijn best, voor deze rassen is het de rest van het jaar eigenlijk net iets te warm.'
Honden zijn dol op sneeuw. 'Geen leuker spel voor een hond dan met zijn neus op de grond zich een weg banen door de sneeuw', zegt Rob Lückerath. 'Happen naar de sneeuw, deelnemen aan een sneeuwgevecht, allemaal leuk en fijn, maar je moet toch heel erg opletten. Als een hond sneeuwballen gaat eten, krijgt hij ijskoud water binnen en al snel valt dat als een baksteen op zijn maag. Het darmstelsel raakt ontregeld en er volgt diarree.' In plaats van echt met sneeuwballen te spelen is het dus beter om een rubberen bal mee naar buiten te nemen. Dan kan je dier nog altijd ravotten in de sneeuw, maar slikt hij toch minder van het koude spul in.
Als je buiten bent geweest, is het nodig om nadien je hond goed af te drogen en te controleren of er niets bevroren is. De kussentjes van de poten, maar evengoed de penis of de teelballen kunnen bevriezen tijdens een lange winterwandeling. 'Ontdooi die dan heel langzaam met een beetje lauw water', raadt Rob Lückerath aan. 'Zo'n bevriezing is heel pijnlijk, vergelijkbaar met een verbranding.'
En dan nog dit: let heel goed op voor antivriesproducten. Honden zijn er dol op en gaan eraan likken, maar het spul is erg giftig. Zorg dus dat het altijd buiten hondenbereik staat.
Wetenschappers hebben een nieuwe leguaansoort ontdekt op de Galápagos-eilanden. De roze landleguaan blijkt een aparte soort, die genetisch sterk afwijkt van andere leguanen.
Parkwachters merkten het dier al op in 1986, en beschouwden het als een leuk curiosum. Hun vondst werd echter nooit officieel vastgelegd. Italiaanse biologen hebben de soort nu voor het eerst wetenschappelijk beschreven. Toen de jonge Charles Darwin aan land ging op de Galápagos-eilanden ten westen van Ecuador, zag hij daar enkel gele en grijze leguanen. De roze variant merkte Darwin niet op, omdat hij nooit in de buurt kwam van de vulkaan op het Wolfeiland, waar de roze leguanen leven. De nieuwe soort kan meteen op de lijst van bedreigde dieren. Er zouden nog maar een honderdtal roze leguanen op de eilanden leven. (vah)
1-Zo blind als een mol. 2-Een lieveheersbeestje doden brengt ongeluk. 3-Een kat die haar staart likt kondigt onaangenaam bezoek aan. 4-Een roodstaartje op het dak horen zingen is een voorbode voor brand. 5-Een vogel die een huis binen vliegt of door de schoorsteen valt is een teken naderende dood. 6-Een schaapje dat aan je linker hand komt snuffelen brengt extra geluk voor dat seizoen.
Een nieuw jaar betekent een nieuwe lijst van het WWF met de diersoorten die wereldwijd het meest kwetsbaar zijn. Deze negen bedreigde soorten verdienen de grootste aandacht in 2009.
Javaanse neushoorn
Van de Javaanse neushoorn lopen er nog minder dan zestig rond. De toenemende bevolkingsdruk en stropers vormen een ernstige bedreiging voor deze soort, die in twee beschermde gebieden leeft in Indonesië en Vietnam.
Vaquita
In de Golf van Mexico leven nog maar 150 vaquita's, de kleinste walvisachtige soort ter wereld. Deze bruinvissen belanden vaak in visnetten en zouden erg snel kunnen uitgestorven zijn, als er geen beschermingsmaatregelen genomen worden, zoals het gebruik van vaquita-vriendelijke netten en het uitkopen van de lokale vissers.
Cross River-gorilla
In de laatste overgebleven stukjes woud van Nigeria en het westen van Kameroen werd de Cross River Gorilla nog niet lang geleden ontdekt. Het is een ondersoort van de westerse gorilla. Nu de wouden worden opengesteld voor houtbedrijven, komen de jagers dichterbij. Deze gorilla's zijn nog maar met 300 en daarmee de meest zeldzame mensaap ter wereld.
Sumatratijger
De versnelde ontbossing en stroperij zouden het einde kunnen betekenen van de Sumatratijger. Van deze tijgers zijn er nog zo'n 400 à 500. Hun Javaanse en Balinese soortgenoten zijn al uitgestorven. Stropers hebben het gemunt op de tijgers omdat delen van de dieren in de Chinese geneeskunde gebruikt worden en omdat de tijgervellen waardevol zijn.
Grijze walvis
Deze walvis in het noorden van de Stille Oceaan was bijna uitgestorven door de jacht in het begin van de jaren zestig. Hij wordt nog maar zelden gezien en heeft slechte overlevingskansen: botsingen met schepen en olie- en gaswinning voor de kust van Alaska vormen een ernstige bedreiging.
Zwartvoetige fret
Dit zoogdier leeft enkel in de Grote Vlakten in Noord-Amerika en staat onder grote druk omdat zijn voornaamse prooi, de prairiehond, er bijna is uitgeroeid door de boeren. Door kweek in gevangenschap en terug uitzetten van deze fretten is er wat hoop dat de soort het haalt.
Pygmee-olifant
De kleinste van alle olifanten moet het opnemen tegen de kaalkap en de landbouw in de bossen van Borneo. Van deze dieren is nog maar weinig geweten. Het Wereldnatuurfonds probeert hun doen en laten in kaart te brengen met behulp van satellieten.
Reuzenpanda
De bergwouden in het zuidwesten van China, de natuurlijke biotoop van de reuzenpanda, zijn klein en verdeeld geworden. Van deze panda - sinds 1961 het symbool van het Wereldnatuurfonds - zijn er nog 1.600, maar ze leven in kleine en geïsoleerde gemeenschappen.
IJsbeer
De grootste bedreiging voor het voortbestaan van de ijsbeer is de opwarming van de aarde. Als de klimaatverandering op de Noordpool aan hetzelfde tempo doorgaat, is het risico groot dat ijsberen in de loop van volgende eeuw niet meer bestaan.
Labrador redt vrouw van dood tijdens instorten dak
Labrador redt vrouw van dood tijdens instorten dak
Een Italiaanse vrouw heeft haar leven te danken aan haar hond. De labrador sprong haar baasje omver en zorgde er zo voor dat het instortende dak niet op haar terechtkwam. Volgens experts heeft de hond lichte trillingen gevoeld die voor de mens niet waarneembaar zijn. De vrouw zette haar heldin veilig in haar hok en kon niets anders doen dan toekijken hoe haar huis verwoest werd.
"Toen we terugkwamen van onze wandeling was Angelina heel nerveus. Ze sprong constant tegen me aan. In het begin dacht ik dat ze aan het spelen was, maar dan werd Angelina agressief en duwde me tegen de grond", aldus de vrouw.
"Ik werd heel kwaad tot ik merkte dat het dak aan het instorten was. Ik keek rond en besefte dat mijn hond me gered heeft. Als ze me niet tegen de grond had gesmakt, was ik onder het puin terechtgekomen." (adv)
Een jonge zeehond heeft op het Amerikaanse schiereiland Cape Code de dag van zijn leven beleefd. Het beestje drong binnen in een visverwerkend bedrijf en heeft de zaak daar nagenoeg leeggegeten. Dat meldt de Cape Cod Times.
De zeehond, een wijfje, had haar buik al rond gegeten toen ze werd ontdekt. Leden van de dierenbescherming konden het dier vangen en zetten het weer in het water. (eb)
Zeehonden Waddenzee helemaal hersteld van virusepidemie
Zeehonden Waddenzee helemaal hersteld van virusepidemie
De zeehonden in de Waddenzee zijn helemaal hersteld van de virusepidemie, die in 2002 ongeveer de helft van het aantal dieren wegvaagde. In 2008 zwommen in het Nederlandse deel van de Waddenzee 5.972 zeehonden en 976 pups. Volgens de internationale zeehondenonderzoeksgroep TSEG tellen Nederland, Denemarken en Duitsland samen ongeveer 20.250 zeehonden, die 4.632 pups hebben.
In 2002 stierven volwassen zeehondenmannen aan een virusinfectie. Het was de tweede keer dat Noordwest-Europa te maken kreeg met een zeehondenvirus. Het heeft zes jaar geduurd voor de verhouding tussen mannetjes, vrouwtjes en pups grotendeels was hersteld.
Het aantal zeehonden in het Nederlandse deel van de Waddenzee is sinds de virusepidemie met 21 procent per jaar gegroeid. In het Duitse en Deense deel van de Waddenzee groeit de populatie iets langzamer, maar gestaag, zo stellen de onderzoekers. De betrokken overheden gebruiken de jaarlijkse tellingen om beheersmaatregelen te nemen en beleid vast te stellen. (anp/tdb)
Inderdaad: leve de natte neus... maar dan bij honden !
Slijm zorgt voor unieke reukzin van honden
Honden kunnen zo goed ruiken dankzij hun natte neus. Amerikaanse wetenschappers brachten verschillende hondenneuzen in kaart met MRI-scans. Ze ontwikkelden daarmee een computermodel waarmee ze nabootsten hoe de lucht zich beweegt doorheen de neusholtes van de honden.
Slijm Vooral de grote hoeveelheid slijm in de neus van de dieren blijkt een belangrijke rol te spelen bij de onderscheiding van geuren, staat in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist. Het slijm zorgt namelijk voor een soort voorselectie van verschillende aroma's, waardoor de geuren al worden gesorteerd voordat ze bij de reukreceptoren aankomen.
Meer receptoren Honden beschikken overigens over meer zenuwcellen en reukreceptoren in hun neus dan mensen. Ook daardoor kunnen ze gemakkelijker verschillende geuren onderscheiden. (sam)
De naar schatting 190 berggorilla's in het Nationale Park Virunga in Oost-Congo hebben waarschijnlijk alle onrust en strijd van de laatste tijd goed doorstaan. Dat is de inschatting van parkopzichters. Emmanuel de Merode, de Belgische directeur van het park, wist afgelopen week een overeenkomst te sluiten tussen de regering in Kinshasa en rebellenleider Laurent Nkunda over herstel van het beheer van zijn organisatie over het park.
Gezondheid De Merode zei dat onmiddellijk een onderzoek is begonnen om inzicht te krijgen in de status en de gezondheid van de dieren, die vijftien maanden waren toevertrouwd aan de zorg van achtergebleven opzichters die onder leiding stonden van de rebellen. De telling zal een maand lang duren.
Gevlucht Toen Nkunda's rebellenleger eind 2007 het park introk, namen ongeveer 120 opzichters en verzorgers van de organisatie uit vrees voor hun leven de benen. Het merendeel van hen heeft een andere etnische achtergrond dan de Tutsi-rebellen. Enkele tientallen opzichters bleven evenwel achter, omdat zij Tutsi zijn of omdat zij het gevoel hadden niets van de rebellen te vrezen te hebben.
Milieubeschermers en de directie van het park toonden zich het afgelopen jaar herhaaldelijk zeer bezorgd over het lot van de gorilla's. Die bezorgdheid lag voor de hand. Aan de vooravond van de verovering van het park door de rebellen werden tien exemplaren door onbekenden gedood.
Patrouille Volgens een van de achtergebleven opzichters, de 40-jarige Benjamin Nsana, was het niet zo dat niemand wist wat er met de gorilla's gebeurde. "Wij waren hier al die tijd. Wij stuurden iedere dag opzichters op pad." Nsana, die al vijftien jaar met de dieren werkt, zei dat in het afgelopen jaar geen enkele gorilla is omgekomen door stroperij, ziekte, vijandelijkheden of een andere oorzaak. Hij zei dat het park veiliger was dan ooit, omdat de rebellen frequent langs de buitenrand patrouilleerden. "Er zijn zes baby's geboren", aldus Nsana.
Bommen Mogelijk zijn de vijandelijkheden van de afgelopen weken zelfs gunstig voor de gorilla's geweest, omdat zij uitbraken doordat de rebellen het front in westelijke richting opschoven, bij het park vandaan. Voorheen liep de frontlijn door het midden van het leefgebied van de gorilla's.
Toen de rebellen het gebied nog niet geheel in handen hadden, was de situatie voor de gorilla's bepaald niet gunstig. Regeringstroepen plaatsten herhaaldelijk mortiergeschut en raketwerpers op de hoofdweg door het park die nu in handen van de rebellen is. "Ze vuurden bommen in het park, vernielden de jungle en de natuurlijke habitat van de gorilla's", zei Pierre-Canisius Kanamahalagi, die voor de rebellen het park beheerde.
Belgische directeur Kanamahalagi zei dat de opzichters hulp nodig hebben. Zij kregen praktisch geen salaris en ontvingen van de rebellen slechts af en toe wat hulpvoorraden. Nsana voegde hieraan toe dat alle GPS-apparatuur is vernield. De Merode wist de overeenkomst vorige week tot stand te brengen door de neutraliteit van zijn organisatie te benadrukken. Ook wees hij op de status van het park, dat voorkomt op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Zijn inspanningen zorgden voor een unieke situatie: zijn organisatie, een overheidsinstantie, kan nu het beheer voeren over een wildpark in rebellengebied. (novum/gb)
'Paarden buitenlaten bij extreme vorst niet verantwoord'
Paarden buitenlaten bij extreme vorst niet verantwoord
07/01/2009 11:35
De Dierenbescherming Vlaamse Ardennen ontvangt de laatste dagen veel klachten over paarden en koeien die al dan niet zonder beschutting de ijskoude nachten moeten trotseren. ,,Wie echt een hart voor dieren heeft, zorgt dat ze naar binnen worden gebracht', stelt Lucie Van Wittenberghe van de Dierenbescherming. ,,Bij extreme vriestemperaturen van min tien graden of lager is buiten blijven zonder bescherming niet verantwoord.
,,Zelfs met een beschutting is het deze dagen niet aan te raden om de dieren continu buiten te laten. De dieren moeten bijvoorbeeld op elk moment kunnen drinken, maar de drinkbakken bevriezen razendsnel. In sommige gevallen zorgen omwonenden ervoor dat de dieren toch water hebben, gelukkig maar. Deze bezorgdheid verdient natuurlijk waardering, maar het zou zover niet mogen komen, vertelt Van Wittenberghe. ,,Bij elke melding van omwonenden treden wij meteen op en zoeken we contact met de eigenaren. Wij horen van hen regelmatig dat koeien en paarden tegen de kou kunnen, maar meestal lukt het wel ze te overtuigen van de noodzaak om koeien en paarden nu op stal te houden. Als eigenaren weigeren mee te werken alarmeert de Dierenbescherming de politie en de inspectiedienst van het ministerie van Landbouw.
ZEIST - Hun kooitjes en drinkwaterflessen waren helemaal bevroren toen ze zaterdag gevonden werden voor dedeur van de kringloopwinkel in Odijk.
Een cavia. FOTO VICTOR VAN BREUKELEN
Zes verwaarloosde en zwaar onderkoelde cavias waren er echter op het nippertje in geslaagd de vrieskou van min zeven graden te trotseren tot ze zaterdag opgevangen werden door de dierenambulance.
,,Een dieronvriendelijk begin van het nieuwe jaar, stelt Wendy van der Steen van van de dierenbescherming Zeist. De cavias hadden volgesn haar geen enkele beschutting in hun koude kooitjes.
De Dierenambulance Utrecht pikten de beestjes op, die in de auto weer langzaam op temperatuur kwamen. Voordat ze zijn overgedragen aan de dierenbescerhming, werd aangifte bij de politie gedaan.
In de noodopvang van de dierenbescherming zijn de verwaarloosde diertjes onder meer van hun klitten ontdaan en kregen ze allemaal een hok met een zachte bodembedekking om te herstellen van hun rode en opgezwollen voetzooltjes.
De politie heeft nog geen enkele aanknopingspunt richting de persoon die de dieren zo achter heeft gelaten, maar heeft de zaak nog in onderzoek.
mailgroep huisdieren
Spookvis met zijspiegels ontdekt 
