Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
21-02-2009
Op stap met "oeioei, amai en aiai"
Een dagje uit brengt ons met de viervoeters in het Nam Phong nationaal park of " อุทยานแห่งชาติน้ำพอง " of " òot-yaan hàeng châat náam pong " is een park dat met haar totale oppervlakte van 197 vierkante kilometer geen kleintje te noemen. Het park beslaat een groot gebied in Khon Kaen namelijk; Nong Ruea, Ubolratana, Phu Wiang, Ban Fang, Khiri Mancha, en Khok Pho Chai, evenals twee Amphoes in Chaiyaphum provincie, Ban Thaen en Kaeng Khro.
De head office is gelegen bij het meer van Ubonratana Dam waar je hier meer kan over lezen.
Het park bestaat doorgaans uit zandsteen bergketens, 600 meter gelegen boven de zeespiegel en vergelijkbaar met de meeste bergketens in Noord-Oost-Thailand. We bezochten de westkant van het park met een afwisselend landschap van steile bergen en kliffen.
Genoeg geschreven.... nu foto's
Vroeg in de morgen zit onze kroost reeds geduldig te wachten om te vertrekken.
Een smal aangelegd pad wijst ons de weg naar boven, met onderweg de nodige interessante uitleg over de plaatselijke flora.
Al snel veranderd het landschap echter in stevige rotspartijen....
Na een korte klim, krijg je een adembenemend panorama over het meer van Ubolratdam en haar onderliggende vallei war we een verdiende pauze houden.
Sportief dat we zijn zetten we onze tocht verder. Achter elke hoek schuilt er een nieuw standpunt om een foto te maken.
zie je ze zitten??? neen???
hier zijn ze dan.....
Nog een gevonden gegeven over hoe de uitgeholde rotsen tot stand kwamen in deze omgeving. Deze worden " หินช้างสี " of " hĭn cháang sĕe " genoemd, waarvan een vrij vertaling "rots waar de olifanten zich schrapen" is. Door de tijd heen kwamen aan deze zandstenen, met een hoog gehalte aan Natrium, Calcium, Fosfor en Sulfaat, wilde olifanten hun rug schrapen om te ontdoen van ongedierte, het ivoor van hun slagtanden scherpen en vanwege het hoog zoutgehalte te likken aan deze rotsen. Waarheid of legende/bijgeloof?.... Het zou kunnen, maar aan sommige rotsen te zien, moeten dit toch danig grote olifanten geweest zijn....
Uiteindelijk keren we weeral voldaan van een geslaagde dag, en met een hoop opzoekwerk van mijnentwege, huiswaarts,
greets from Thailand
Farang Geplaatst met toestemming van de webmaster.
19/02 In het Chinese Fuzhou heeft een rattenvanger de vangst van zijn leven gedaan; de man slaagde erin om een rat van ruim drie kilo te vangen.
De rattenvanger spotte de rat toen hij een massa volk rond het dier zag staan. De man aarzelde even omdat hij dacht dat het om een zeldzaam exemplaar ging. Maar uiteindelijk greep hij de rat toch bij de nek. De man stopte het dier in een zak en verdween.
Bamboerat
Het gevangen knaagdier heeft de grootte van een kat. Het dier heeft een staart van 30 centimeter en tanden van 2,5 centimeter. Het zou gaan om de zogenaamde bamboerat.
Thailand heeft ook zo zijn vissen waar je verwonderd van kan zijn. En ja, voor diegene die moesten twijfelen.... deze foto nam ik eveneens zelf. Op het eerste zicht, lijkt hij veel op de alom gevreesde Piranha, maar dit beestje is door zijn menu van noten en planten véél onschadelijker, en wordt "de noten krakende Piranha" genoemd.(Colossoma Macropomum) De Pacu is een straalvinnige vis uit de familie van karperzalmen (Characidae) en behoort derhalve tot de orde van karperzalmen (Characiformes). De vis kan een lengte bereiken van 108 cm.
De Pacu is een zoetwatervis. In brak water is de soort nog nooit aangetroffen. De vis is geimporteerd, en prefereert een tropisch klimaat.
De Pacu is voor de visserij van beperkt commercieel belang. In de hengelsport wordt er weinig op de vis gejaagd.
Wist je dat mensen wormen kunnen opdoen van hun huisdieren? Daarom is het belangrijk dat u regelmatig uw dier ontwormt. Dat kan met een pasta of tabletjes, of zelfs met pipetjes met een vloeistof in de nek, gecombineerd met een anti-vlooienprodukt. Dus 2 vliegen in één klap zal ik maar zeggen. En dat zowel voor hond als kat. De produkten staan voor u klaar op de praktijk als u die nodig hebt.
Ontwormen moet zeker VIER MAAL PER JAAR gebeuren.
Vlooien:
Het vlooienseizoen zal weldra beginnen. Eens de buitentempertuur boven de 10 °C komt zijn ze er weer. Dus preventie is ook hier aan de orde binnen een paar weken. Zeker niet vergeten.
Vaccinatie:
Ik weet dat de meeste dieren in orde zijn met de vaccinaties, maar voor diegenen die dat niet zijn: kijk een in je vaccinatieboekje en laat het zo snel, mogelijk in orde brengen.
Laser:
Ik wou ge toch ook melden dat na de humane geneeskunde ook de diergeneeskunde gebruik maakt van de laser voor operaties en bepaalde fysio-behandelingen. Je zal hem niet in elke dierenartspraktijk vinden, maar in de toekomst toch meer en meer. Het voordeel is namelijk dat er minder bloedingen optreden bij een operatie en dus minder risico.
Chip:
Alle honden dienen een chip te dragen, maar voor paardenliefhebbers moet gezegd dat het vanaf begin dit jaar verplicht is om alle paardachtigen van een chip te voorzien, alsook in te schrijven in een register. De dierenarts kan je meer info geven daaromtrent.
Tandsteen:
Veel spijsverteringsproblemen bij honden en katten liggen aan een slecht verzorgd gebit. Kijk eens nar de tanden van je troeteldier: als die lichtbruin gekleurd zijn, en je een onaangename geur waarneemt, laat je best eens het tandsteen verwijderen. Je zal veel moeilijkheden voorkomen. Je kan een afspraak nemen voor zon behandeling.
Ik denk dat ik hiermee al wat belangrijke punten aangehaald heb. Nu nog de raad opvolgen en je dier is weer tiptop in orde . Is dat geen prettig vooruitzicht?
Heggenmussen luiden het (zeer prille) voorjaar in!
Op de kalender prijkt half februari. De winter is, zeker gevoelsmatig, nog in volle gang, maar toch zijn de eerste geluiden van het aankomende voorjaar reeds te voelen. Zo in de eerste decade van februari zijn het vaak de heggenmussen die het zeer prille voorjaar inluiden.
Normaal gesproken zijn de heggenmussen van het onopvallende soort. Als grijze muizen bewegen ze zich al schokkerig en stiekem over de bodem. Grotendeels in elkaar gedoken en onopvallend. Dat ze helemaal geen familie zijn van de huis- of ringmus weet u natuurlijk al lang.
Hoe anders gedragen ze zich in het voorjaar. In deze tijd krijgt menige heggenmus het danig op de heupen en zoekt een hoge zangpost op, om opvallend zijn reutelende en kwetterende liedje ten gehore te brengen. Veelal zal de buurman reageren met zijn reuteltje. Weer op de grond gedraagt hij zich als een schichtige vogel. Van alle vogels luiden de heggenmussen als een van de allereerste het voorjaar in. Heerlijk voorjaar!
Gepubliceerd: donderdag 12 februari 2009 00:02 Update: donderdag 12 februari 2009 00:30
Zeg tegen rokers dat hun huisdier last heeft van de rook, en ze gaan serieus nadenken over stoppen.
Hardnekkige kettingrokers die geen boodschap hebben aan de waarschuwing dat ze hun eigen gezondheid schaden, gaan plots ernstig twijfelen wanneer hen wordt verteld dat hun huisdier onder de rook te lijden heeft. Dat blijkt uit onderzoek uitgevoerd in de Amerikaanse staat Michigan.
Dat huisdieren last kunnen hebben van passief roken staat wel vast. Katten en honden, maar ook vogels en knaagdieren die samenwonen met rokers lopen een groter risico op kanker en huidklachten, en ze worden vaak ook kortademig.
In een onderzoek onder 3.300 Amerikanen (waarvan een op de vijf roker; en een op de vier leefde samen met een of meer rokers), bleek dat het grootste deel daar niet van op de hoogte was. Eenmaal geconfronteerd met de gevolgen van roken voor hun viervoeter, bleek een op de drie rokers bereid om diep na te denken over stoppen. Een op de zes niet-rokers beloofde om hun rokende mede-bewoner(s) te vragen om te stoppen. Een kwart van de niet-rokers besloot dat ze voortaan maar buiten moesten gaan staan.
Mensen zijn dol op hun huisdier, en geven grote sommen geld uit om hun viervoeter gezond en gelukkig te maken. Daar zouden de antirookcampagnes meer op in moeten spelen, concluderen de onderzoekers. Een publiciteitscampagne Roken en huisdieren? Liever niet zou wel eens veel effect kunnen sorteren.
Amerikaans onderzoek op muizen wijst uit dat empathisch vermogen aangeboren is, niet aangeleerd. Dit kan een mogelijke doorbraak betekenen in onderzoek naar autisme.
Muizen lijken in gedrag op mensen
Het onderzoek is uitgevoerd door een team onderzoekers van de universiteit van Wisconsin en de Health and Science universiteit van Oregon.
Professor Garet Lahvis zegt: Wij geloven dat er een genetische bijdrage is aan empathie die verder kan helpen bij onderzoek naar autisme en andere psychologische afwijkingen.
Gen De onderzoekers vermoeden dat het vermogen om te kunnen begrijpen en inleven gedeeltelijk is aangeboren. Hoewel opvoeding en omgeving gedragingen kunnen beïnvloeden, geloven de onderzoekers dat het empathische gen hierbij bepalend is.
Sociaal Om dit te kunnen bevestigen hebben de onderzoekers het gedrag van een groep muizen uitgebreid bestudeerd. Muizen en mensen reageren namelijk op dezelfde manier op onderling gedrag.
De onderzoekers ontdekten onder meer dat de extroverte muizen meer empathisch vermogen hadden dan de muurbloempjes; de gevoelens van andere muizen ging aan de introverten voorbij.
Sociaal aangelegde muizen hebben meer inlevingsvermogen, omdat zij het empathische gen bezitten. Het ontbreken van dit gen bij de introverte muizen maakt deze groep minder meelevend. De wetenschappers denken dat ook mensen dit empathische gen bezitten.
Genetisch bepaald In extreme gevallen kan het gen, of gebrek aan het gen, een centrale rol spelen bij condities als autisme, waarbij het inlevingsvermogen ontbreekt.
Volgens Lahvis hebben muizen complexere empathische vermogens dan de onderzoekers ooit gedacht hadden. De ontdekkingen die bij de muizen worden gedaan kunnen nieuwe inzichten bieden bij onderzoek naar menselijke sociale stoornissen.
De rivier de Kongo, die door grote delen van Centraal-Afrika stroomt, is een van de soortenrijkste waterwegen ter wereld. Een recent, veelomvattend onderzoek heeft een breed scala aan bekende en onbekende vissoorten voor het voetlicht gebracht. Vrijwel elke uithoek van deze machtige rivier herbergt aparte, unieke en perfect aangepaste vissoorten. De gevaarlijkste visachtige rover in deze wateren is (zie foto) de intimiderende Goliathtijgervis (Hydrocynus goliath). De tijgervis is een vervaarlijk uitziende roofvis die dik een meter lang kan worden en uitgerust is met een stel messcherpe en buitenproportioneel grote tanden. Tijgervissen jagen net als Zuid-Amerikaanse piranhas vaak in groepsverband en voeren een waar schrikbewind waarvoor slechts weinige medewaterbewoners veilig zijn. Zelf hebben ze alleen iets te vrezen van de krokodillen waarmee ze bepaalde delen van het Afrikaanse rivierenstelsel delen.
Bron: National Geographic News Foto: Todd Wendel/National Geographic Television
Bizarre diertjes leven op de zeebodem bij beide poolgebieden
Bizarre diertjes leven op de zeebodem bij beide poolgebieden
09:25Update Wetenschappers hebben minstens 235 soorten diertjes gevonden die op de bodem van de zeeën rond de poolgebieden leven. De onderzoekers staan er versteld van dat de diertjes zowel op de noordpool als op de zuidpool voorkomen.
Tot dusver werd aangenomen dat de aanwezigheid van de warme tropen in het gebied tussen de polen de reden is waarom slechts enkele diersoorten zowel in het noordpoolgebied als in het zuidpoolgebied voorkomen.
"Minstens 235 soorten leven in beide poolgebeiden ondanks de afstand van 11.000 kilometer die de gebieden scheidt", zeggen de onderzoekers.
De North Eastern beekeeper assosation is gelegen te Khon Kaen, en houdt zich bezig met onderzoek naar de Aziatische honingbij.
Gewapend met een rookpot, mogen we een kijkje nemen achter de schermen, of liever in de bijenkasten, met deskundige uitleg van een personeelslid.
Ik ben geen imker, dus de gegeven uitleg ga ik hier niet vertalen, hier kan je de grondbeginselen nalezen op Wikipedia.
Toch enkele gegevens. De bijen worden zowat overal in het land ingezet om vooral fruitbomen te bevruchten. Hierdoor worden verschillende soorten honing bekomen. Per kast heb je een opbrengst van 30 kilo, waar buiten de honing verschillende producten voor de cosmetica gemaakt worden.
Opgave: zoek de Koningin.
Greets from Thailand
Farang
..... tussen die duizenden bijen is de koningin duidelijk herkenbaar.
Nog iets meer uitleg over deze bijensoort.
Nieuws uit Thailand
De Aziatische honingbij (Apis cerana indica) of " ผึ้ง " of " pêung " is een angelloze bijensoort, al eeuwenlang ingezet voor de productie van honing en voor de bestuiving van fruitbomen. Hiertoe worden de bijenvolken gehouden en onderhouden door imkers. De werksters noemt men dan weer " ผึ้งงาน " of " pêung-ngaan "
Guppy, de naam van een siervisje die ik in een ander leven in België in mijn aquarium had zitten, gedijt zich hier opperbest in gans andere omstandigheden. In België, werd het aquarium op een constante temperatuur gehouden.... voortdurend verversing van het water met de meest complexe filters... Bij minste onregelmatigheid hierin had je te kampen met massale vissterfte en of ziektes... In Thailand zijn deze visje mijn gedacht iets sterker... Bijna overal waar je een waterkruik ziet staan in Thailand, spartelen ze in rond. Bij aanschaf van stenen kruiken om de tuin wat op te vrolijken werden er onder mijn argwanend oog enkele van deze zoetwatervisjes uitgezet. Temperatuur: nooit constant.... filtering van water: totaal ontbrekend.... en toch...... ondertussen krioelt het hier van deze kleurrijke beestjes..
Nog goed om te weten is dat deze visjes destijds massaal en succesvol uitgezet werden ter bestrijding van de malariamug in Afrika....
Kan ik hier rustig in mijn bloot bovenlijf rondlopen....
Mannelijke guppy te herkennen aan het "gonnopodium" (soort van penis) onderaan zijn buik
vrouwtje (minder kleurrijk)
hier voelen ze zich op hun best...
Greets from Thailand
Farang
Hier krijgen ze wekelijks wat extra voeder, een beetje als snoepje te aanschouwen... in die kruiken en vijver zit er genoeg organisch materiaal dat ze hun honger kunnen stillen. Nu, in Thailand worden deze visjes eigenlijk niet gehouden om hun sierwaarde, maar net zoals in Afrika tegen de malariamug, hier tegen de larven van de Zebramug/Tijgermug die de Dengue ziekte veroorzaken.
Hoe ontstaat dengue? Dengue ontstaat nadat iemand is gestoken door een mug die het dengue-virus bij zich draagt. Dit is een kleine zwart-wit gestreepte zebramug' die overdag steekt (vooral in de vroege ochtend en namiddag). Door de muggensteek komt het virus in uw bloed. Er zijn vier types van het dengue-virus.
Wat zijn de verschijnselen? Na besmetting met het virus kan het twee tot veertien dagen duren voordat u ziek wordt. De verschijnselen verschillen van een grieperig gevoel tot plotseling koorts met koude rillingen, vaak met heftige hoofdpijn en pijn achter de ogen. Uw hele lichaam kan pijn doen: spieren, botten en gewrichten, vooral onder in uw rug. U kan huiduitslag krijgen op uw borst (romp), armen, benen en gezicht. Na een paar dagen kunt u misselijk worden en overgeven. Ook hoesten, keelpijn en smaakverandering komen voor. Nadat u wat hersteld bent, kan er een tweede koortsperiode optreden, ook weer met eventueel huiduitslag.
(De Aedes Aegypti, ook wel tijger- of zebramug genoemd)
In een klein aantal gevallen verloopt de ziekte veel ernstiger: na de tweede tot vijfde dag ontstaan er dan puntvormige donkerrode vlekjes op de huid, neusbloedingen en tandvleesbloedingen. Dit kan leiden tot shock, bewusteloosheid en de dood. Deze vorm heet dengue hemorragische koorts. Meestal komt deze laatste vorm alleen voor bij mensen die reeds eerder door het dengue-virus zijn besmet.
06/02 Modefanaat én dierenliefhebber? Dan zijn de nieuwe handtassen van dierenkapster Danelle German misschien wel iets voor jou. De Amerikaanse duizendpoot recycleert het honden- en kattenhaar van haar klanten en maakt er trendy tassen van.
German haar klanten zijn grote dierenliefhebbers met een hart voor hun lievelingshond of -kat. Ze willen zo vaak mogelijk bij hun beestjes zijn en zoeken constant naar een gepast eerbetoon voor hun trouwe viervoeter.
"Als dierenkapster kwam ik erachter hoeveel dierenhaar ik op een dag wel niet verzamelde. Plots kwam ik op het idee om daar een draad van te spinnen. Als een Angorakonijn zo'n mooie wol kon voortbrengen, dan moest ik van katten ook iets moois kunnen maken", vertelt German.
Van de gesponnen draad maakte de kapster een trendy tas. "Ik kreeg meteen complimenten over het tasje, mensen geloofden me niet als ik vertelde dat het uit kattenhaar bestond." Toch zijn niet alle reacties lovend, velen vrezen ook dat de harige tasjes niet erg hygiënisch zijn, een onjuiste redenering volgens German. "De dieren zijn net voor het knippen gewassen, achteraf wordt het nog drie keer gewassen voor ik begin te spinnen. Mensen dragen toch ook wol en andere dierlijke vezels. Maar desondanks krijg ik toch ontzettend veel bestellingen. Veel mensen vinden dat mijn tassen een grote sentimentele waarde hebben."
Soms krijg je op de vreemdste plekken inspiratie voor een nieuwe column. Zo wandelde ik met mijn hond in een uitlaatgebied. Mijn oog viel op drie verdroogde stukjes poep, die op de stoep lagen. Iemand had de poep omcirkeld met roze krijt en er stonden allemaal scheldwoorden bij, zo van ¨vuile hond¨ en aso's! Dit zou het geval geweest zijn als het drie verse hoopjes waren, maar in dit geval vergt het toch wat meer inlevingsvermogen en kennis)... in de natuur. Een poep praatje dus.
In de mensenwereld wordt er tegen poep aangekeken als iets vies. Als iets om van te walgen of om lacherig over te doen. Nou is mensenpoep in veel gevallen ook niet zo van voedzaame waarde als je kijkt wat sommige mensen niet naar binnen werken, maar in de dierenwereld wordt daar heel anders tegenaan gekeken. Hier wat voorbeelden hoe nuttig (dieren)poep kan zijn.
Ziet u op de stoep stukjes poep liggen zoals hierboven beschreven, dan kun je er zeker van zijn, dat een kraai, kauwtje of ekster er mee aan de haal geweest is. De hond doet netjes zijn hoopje ver op het uitlaatveld, maar deze alleseters kijken daarna of er nog iets van voedingswaarde inzit. Het eten van poep is in de natuur iets heel gewoons.
Tijdens een wandeling in Botswana werd ons duidelijk hoe alles in de natuur samenhangt. Zo eten olifanten takken, bladeren, gras, vruchten, wortels en ze halen schors van bomen. Ze kunnen zelfs de jonge blaadjes aan de bovenste takken eten. Een olifant eet heel veel en poept dus ook veel. Tien olifanten poepen in één dag wel 500 kilo mest.
Op deze manier gaan de zaden weer op andere plaatsen groeien en andere dieren (termieten, vogels etc.) halen de, voor hun, bruikbare ingrediënten uit de olifantenpoep.
Mensapen eten (met name in gevangenschap) ook vaak ontlasting. Met een wetenschappelijk woord wordt dit coprofagie genoemd. Als dieren niet in staat zijn eten te zoeken stillen ze hun honger met hun eigen ontlasting. De voedingsstoffen worden op deze manier nogmaals gebruikt.
Het is ook niet nieuw dat plantenresten - in de ontlasting van herbivoren - als bron voor biobrandstof dienen. Al sinds de oudheid wordt gedroogde koeienmest of olifantenmest als brandstof gebruikt.
Poep kent ook zijn keerzijde in de natuur. Door poep van dieren komen gassen als methaan in de atmosfeer. Deze ¨broeikasgassen¨ zijn vervuilend en mogelijk de oorzaak van geleidelijke opwarming van de aarde. Hoe het precies in elkaar zit weet niemand maar het is duidelijk dat het klimaat er niet beter van wordt.
Zo zie je dat poep meer is dan vies en lachwekkend. Wist u bijvoorbeeld dat er peperdure koffie gemaakt wordt van kattenpoep? Civetkatten eten bonen poepen ze later weer uit? Het ingrediënt van een lekker bakkie koffie, voor mensen met geld dan.
Dus niet gelijk beginnen te schelden als u poep ziet liggen, maar denk even terug aan dit Poep Praatje. Eet smakelijk!
Dolfijn Kwisa uit dolfinarium Harderwijk krijgt in ziekenhuis St Jansdal een CT-scan. Foto ANP
HARDERWIJK - Dolfijn Kwisa uit dolfinarium Harderwijk krijgt donderdagavond in ziekenhuis St Jansdal een CT-scan. Kwisa is in de avonduren behandeld om zo de planning van de reguliere ziekenhuis patiënten niet te storen.
De dolfijn kwakkelde de afgelopen maanden met de gezondheid. De medische controles in het Dolfinarium gaven wel wat inzicht in de aard van de klachten van de dolfijn, maar om nog beter in het lichaam te kunnen kijken is besloten een CT-scan uit te voeren.
Bij een CT-scan kunnen, naast de botstructuren, ook de weke delen in het lichaam zichtbaar gemaakt worden. De scan maakt een soort doorsnede van het lichaam doordat deze in plakjes gescand wordt.
Om deze scan te maken is de dolfijn tot de rugvin in het apparaat geschoven en moest het dier zo rustig mogelijk blijven liggen. De beelden van de scan worden de komende dagen nader geanalyseerd.
Kwisa zwemt inmiddels weer tussen de andere dolfijnen in het Dolfinarium. (ANP)
Er zijn 4 capybara's geboren in Planckendael! (Yradja)
Er zijn 4 capybara´s geboren in Planckendael!
Het is al de 3e keer dat deze mama werpt. De moeder en haar jongen maken het goed en er wordt goed voor ze gezorgd. De beestjes zijn aardig actief. Je kan ze gaan bekijken op continent Zuid-Amerika. Benieuwd of het jongens of meisjes zijn? Nog even afwachten Het geslacht is pas na 6 maanden bekend.
De capybara is het grootste knaagdier van de wereld. Deze reuzencavia komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Hij is verzot op groenten, erg gezond dus! Het liefst zijn ze de hele dag in het water, ze zijn namelijk keigoede zwemmers.
WOEF! Hij kan blaffen als een hond! MIAUW! Hij kan spinnen als een kat!
Wist je dat een baby capybara meteen kan lopen, zwemmen en duiken? Wist je dat capybaras vroeger groter waren dan grizzlyberen?
Watoetsi Tisser heeft een mooi witbruin gevlekt kalf op de wereld gezet. Het blijkt een stiertje te zijn en zijn naam is Kojo. Dit betekent maandag in het Afrikaans. Hij is genoemd naar de dag waarop hij geboren is.
Watoetsirunderen komen in de natuur voor in Europa, Noord-Afrika en grote gebieden in Azië. Ze worden gemiddeld 180 cm, dat is even lang als een volwassen man. Ze zijn net als vrouwen 9 maanden zwanger. Ze leven gezellig in een kudde waar de nieuwe kalveren beschermd worden door hun moeder. Als de jongen ouder zijn, verlaten zij de kudde of zoeken zij een dominant mannetje.
De hoeven van deze runderen zijn net als vingerafdrukken: geen één is hetzelfde. Het menu van een Watoetsi bestaat uit gras en planten. In Planckendael krijgen zij ook hooi, gras, takken en bieten.
Bron : nieuwsbrief Planckendael hier een fototje van een watoetsirund. Niet deze in Planckendael. 'k kreeg het niet gecopieerd, vandaar.....
Speciaal voor vrouwtje Maili is hij helemaal vanuit Amerika naar ons park gekomen. Voorlopig zullen Kedar en Maili eerst aan elkaar wennen en hopelijk zijn er binnenkort gevlekte luipaardjes op komst. Vanaf vandaag verkent Kedar zijn nieuwe perk in het Aziatisch continent. Eind deze week krijgt hij het gezelschap van vrouwtje Maili...
Kedar is hier heen gekomen om papa te worden en is bijna geslachtsrijp. Hij brengt namelijk een nieuwe bloedlijn in het Europese kweekprogramma, daarom is het van belang om met hem te kweken.
Sneeuwluipaarden komen mijlenver in Centraal Azië in de natuur voor. Het zijn echte bergbeklimmers. Sneeuwluipaarden zijn heel schuw en worden nauwelijks gevonden in de natuur. Vroeger werd er op ze gejaagd. Er zijn nog maar 4000 exemplaren van deze bedreigde diersoort over. Gelukkig mag erop jagen nu niet meer.
Wist je dat de staart van een sneeuwluipaard even lang is als zijn lichaam? Wist je dat de sneeuwluipaard hele grote sprongen kan maken? Wel 15 meter ver en 5 meter hoog!
Iets meer uitleg over de medebewoners van de toekomstige olifantenmoeder in de Zoo van Antwerpen. Als je op de foto's klikt, krijg je een prachtige uitvergroting te zien. Veel leesplezier en nog een fijne dag gewenst voor mens én dier !.
Yu Yu Yin betekent 1979 in het Birmaans, zij zag op 15 februari 1979 het levenslicht. 2890 kilo is haar bescheiden gewicht. Ook zij komt net als Phyo uit een werkkamp in Birma en kwam via Rhenen, Rotterdam en Lympne (Groot-Brittannië) naar Antwerpen. Op haar billen prijkt een gebrandmerkte ster, zo kan je haar zelf herkennen. Hieraan kan men nog zien in welk werkkamp zij te werk was gesteld. Yu Yu Yin heeft twee jongen gehad, waarvan eentje doodgeboren. Ze is superintelligent, dat merk je aan veel dingen. De eerste dag dat het net met voeding hoog in de stallen werd opgehangen, hadden Phyo en Dumbo er geen verstand van hoe ze daarbij konden komen. Yu Yu Yin bekeek het even, schopte toen de grote speelbal tegen de muur, zette haar poot erop en voilà, ze kon bij het eten. Yu Yu Yin is zeer attent voor de verzorgers en zeer zorgzaam van natuur. Ze stelt zich ook bijzonder beschermend op tegenover May Tagu. Zo aanvaardt ze wel dat Dumbo de baas is, zolang die zich maar niet bemoeit met May Tagu. Zal het nieuwe jong ook zo gekoesterd worden?
Khaing Phyo Phyo, betekent 1981 in het Birmaans en is vernoemd naar haar geboortejaar. Noteer 31 augustus op je kalender, want dan verjaart Phyo. Met haar 3620 kilo legt ze wat gewicht in de schaal. Ze is geboren in een werkkamp in Birma en kwam via Rhenen, Rotterdam en Port Lympne (Groot-Brittannië) naar Antwerpen. Als je haar wil herkennen, zoek dan naar een klein, rond, dik olifantje. Phyo heeft al drie jongen gehad en is dus met deze zwangerschap niet aan haar proefstuk toe. Haar eerste twee kalveren waren bulletjes, de laatste was een meisje en werd geboren in Port Lympne: May Tagu. May vind je altijd dicht in haar buurt. Omdat Phyo al heel haar leven samen met Yu Yu Yin leeft, hebben ze een goede band. Maar nu brengt Phyo veel tijd door met Dumbo, blijkbaar zijn die twee boezemvriendinnen aan het worden. Phyos grootste hobby is eten en ze kan flink gulzig schrokken. Ze heeft een fel temperament, wordt gemakkelijk boos, maar heeft toch een klein hartje.
Bij olifanten zwaaien vrouwtjes de plak. Maar om een babytje te maken, hebben we natuurlijk wel een stevige man nodig. Wat dacht je van 5500 kg sympathieke Alexander? Hij logeerde in 2007 enkele maanden in de zoo en is de papa van onze toekomstige baby K. Alexander heeft in Antwerpen elke koe uitvoerig betast om te ruiken of hij al aan de slag moest. Tony en Jonas gingen hem in Amersfoort het blijde nieuws melden dat hij opnieuw papa wordt! Bekijk het filmje in ons YouTube venster.
mailgroep huisdieren
Muizen lijken in gedrag op mensen 
hier een fototje van een watoetsirund. Niet deze in Planckendael. 'k kreeg het niet gecopieerd, vandaar.....
