2.5.5 De richtingaanwijzer van opbouw en inzicht (gedachte)
Overwegingen:
- eerst de schoonmaak... (2.5.5.1);
- dan de nieuwe meubelen (2.5.5.2).
2.5.5.1 Eerst de schoonmaak!
"Wanneer gij u tot de Almachtige bekeert, zult gij gebouwd worden, wanneer gij het onrecht uit uw tent verwijdert" (Job 22:23).
Elifaz- hier aan het woord - is eigenlijk maar een naar mannetje. Job heeft veel tegenslag. Maar hij heeft die niet aan eigen fouten te wijten. Toch probeert zijn vriend telkens weer:
" Denk nu eens goed na, Job. Je hebt vast wel op de één of andere manier gezondigd" . Dat neemt niet weg, dat de algemene regel, in deze tekst gegeven, wel juist is. Wie zich bekeert en het mes heeft gezet in zijn bindingen aan alle vormen van onrecht, wordt gebouwd. Onrecht, ongerechtigheid, is dat denken en handelen, dat niet in overeenstemming is met de wil van de Rechtvaardige.
Een voorbeeld: een diep-bekeerde heeft zijn menselijke contacten eens terdege bekeken. Zo heeft hij onder andere gesproken met de tweede vrouw, die hij naast zijn wettige echtgenote had. Het was moeilijk. Zij huilde, toen hij sprak over het onontkoombaar zijn van het verbreken van de relatie. Terwijl ze daar zat, met de handen voor de ogen, keek hij radeloos op haar schokkende schouders neer. Haar ontreddering, tranen en verdriet: voor het overgrote deel was het zijn schuld. Hij had haar overgehaald. Hij kon op dat moment alleen maar bidden, dat God voor een uitweg ging zorgen. En op hetzelfde ogenblik wist hij, dat God een oplossing zou geven, die hem vrij van haar zou maken. Hij wist, dat zij niet tot wanhoop zou worden gedreven. Zij zou ook vrij worden van hem.
Daar loopt hij; de wond schrijnt nog; een stem fluistert:
" Was dat nu nodig? Het ging tot redelijk zo? Ze vulde toch zo prachtig aan. Ben je niet te fanatiek? In een christelijke krant stond laatst, dat het mocht; dat je zo je menszijn nog puurder beleefde; dat je aan God verplicht was om ook seksueel optimaal te functioneren; dat zo'n verhouding een weg kon zijn tot nog rijkere zelfontplooiing".
Hij schudt die overwegingen van zich af in de naam van Jezus. De geniepige boze geest, die voor die oorblazingen zorgde, pakt zijn biezen (Jac. 4:7). Al voortgaande, merkt hij, dat hij krachtiger is geworden. Hij bespeurt, dat hij wordt opgebouwd, nu hij ook weer díe situatie begonnen is te saneren.
Nu kunnen er verschillende reacties zijn. Ik noem er twee:
" Ja, ja, weten, dat er een goede oplossing komt. Maar de praktijk zal toch wel zijn, dat die vrouw - die bijvrouw zogezegd - met de gebakken peren blijft zitten".
Wat: gebakken peren! Daar zat ze toch al mee. Een beëindiging van een foute toestand maakt het er in ieder geval niet slechter op. En je mag God vertrouwen voor het onmogelijke, als je zelf het mogelijke hebt gedaan. Ik weet van gevallen, waarbij alle partijen uit een driehoeksverhouding bevrijd en blij naast elkaar in een samenkomst de Heer stonden te loven en te prijzen.
" Man; wat vertel jij toch veel dezelfde dingen. Je bent zeker gecontracteerd voor zo en zoveel bladzijden" .
Welnee; als u goed vergelijkt, ziet u, dat de belichting steeds weer iets anders is. En al zouden er eens echte dubbelzeggingen zijn: wie over de eerste heen leest, neemt mogelijk de tweede in zich op.
Als u maar dit onthoudt van dit wat on-Nederlandse voorbeeld (maar ik heb ook andere culturen ontmoet): Hoe is het in het gewone leven: als u in uw kamer dat nieuwe kleed wilt uitrollen, dan zal de vloer schoon moeten zijn. Ook in het 'geestelijke' zullen de spijkers en de houtjes eerst weg moeten. U wilt toch geen kamerbreed tapijt met hobbels en bobbels?
15-07-2007, 18:06 geschreven door Gerritse
|
