|
5.1.2.
Abraham: een pionier
Abraham geloofde in de HERE en Hij rekende het hem tot gerechtigheid (Genesis 15:6)
- God ziet de mensen heel anders dan zij zichzelf en anderen zien. Mensen zijn geneigd buitenkanten te zien, maar God kijkt dieper. (1 Samuel 16:7)
Neem nu Gideon. Een antiheld, zouden wij zeggen. Zit bangelijk verscholen voor de bezetter van zijn land- wat illegale voedselvoorraden aan te leggen (Richt 6:11). Maar een engel zegt namens God tegen hem....dat hij een dappere held is!(12). Raar hè; zag God dat wel góed?...Nou...en of!: de held in Gideon moest even uit zijn slaapje worden gehaald, maar: hij wás er wel! Anderen werden zelfs door zijn uitstraling bezield (7:20).
Wel; zo wist God ook mest Abraham, wat voor vlees Hij in de kuip had, (nu ja: eigenlijk: wat voor géést). God begon steeds duidelijker van alles te beloven. (Gen. 12:2,3,7; 13:14-17), omdat Hij wist, dat er pit in die man zat.
Wat was dat nu een belangrijk kernpunt in de omstandigheden, waaronder deze beloften geschiedden? Veel draaide hierom: Abraham en zijn vrouw waren al oud, toen hun voor de eerste keer beloofd werd, dat zij samen een kind zouden krijgen. (Goed, goed, ik wéét, dat Abraham toen nog Abram heette, maar dat laat ik nu maar even).
In de tijd, waarin het in de hierboven vermelde leidende tekst voorviel, waren ze al weer óuder. Maar Abraham geloofde nu nóg, dat God waarheid sprak. Zon geloof ontstaat niet als gevólg van stormen; zon geloof is er, ondanks de stormen. Zulk een geloof blijft voortdurend bij het eens aan de Heer geschonken vertrouwen.
Natuurlijk is het wél zo, dat stormen een reeds aanwezig geloof uiteindelijk positief beïnvloeden.
U zult opmerken:
Ja; maar Abraham twijfelde toch dikwijls. Er was toch die kanjer van een uitglijder, die toestand met Hagar, weet je wel (Gen 16:4).
Zie dat nu eens zó: er kan aan de oppervlakte van de geloofszee een geweldige golfslag zijn bij zware storm; dat doet echter aan de diepere zekerheid niets af.
En de beloning? Abraham wás door zijn geloof niet rechtvaardig en wérd er ook niet rechtvaardig door. Maar God zei:
Zijn geloof is een beslissend processtuk bij de beoordeling van zijn leven. Wanneer Ik zijn dossier doorblader en Ik vind daar dit stuk, dan is mijn oordeel positief. Dan hóud ik hem voor rechtvaardig.
Dit is het eerste duidelijke voorbeeld in de bijbel van dit soort situaties. Daarom had ik het over een pionier. Wat betekent dit evenwel nú voor ú? Kent u ondanks alle gesukkel aan de oppervlakte van uw leven- daaronder de stille wérkelijke zekerheid van uw hechte verbondenheid met God? Dan is die verbondenheid úw geloof in de Heer. Vast en zeker komt Hij u dan eens een keer begroeten en ook u een held noemen. Al voelt u zich nog zo zwak, getuig dan toch maar met Hem mee (Joël 3:10). Hij heeft het heus wel goed.
God komt dan ook bij u met zijn beloften. Hij probeert u echt wel even uit, om te zien, wat er ín u zit (Deut. 8:2).
Echter: als Abraham zult u kunnen volhouden. Wanneer de duivel bij u komt om u te doen twijfelen aan uw eeuwig heil, zult u kunnen zeggen:
Satan; er staat geschreven:
Geloof in God wordt als rechtvaardigheid toegerekend:
Door genade héb ik de papieren...ik ben veilig (Ps. 4:9). Wijk in de wonderbare naam van Onze Heer Jezus Christus, de Zoon van de Levende God.
Nu kán het zijn, dat het geloof in God als fundamentrést bij u aanwezig is...of mogelijk ook als fundamentbegin.
Wel; hoe staat de zaak er bij u voor?:
- U hebt zich bekeerd.
- U staat Gods Geest toe, u nieuw te maken door de wedergeboorte.
- Kritisch bekijkt u uw daden, of ze al nieuw zijn en stralend of nog vaal en oud.
(Ik neem immers aan, dat u zich het vroeger door mij geschrevene eigen hebt gemaakt).
Alle voorwaarden zijn aanwezig, om uw fundament te herstellen, dan wel uit te bouwen. Wees daar maar blij over, vertrouw maar, dat God ook in dit opzicht uw gebed verhoort...dan dóet Hij het ook (Mark. 11:24).
....................
Ik kom nog even terug op Abraham...hij had een niet-te-betalen schuld aan God. Zoals alle mensen (Rom. 3:23) was ook hij door verkeerd denken en doen hopeloos ver van de Heer weggeraakt. Door zijn geloof in God was hij echter zó succesvol, zo creditwaardig naar de normen van God, dat zijn schuld via die credit card in de eerste aanleg werd verrekend. In tweede aanleg hoefde hij dat kaartsaldo niet zélf aan te zuiveren. Dat deed Jezus voor hem (1 Cor. 6:20).
Hiervóór viel even het woord succesvol. Ik borduur daarop nog even door.
......................
- Succes bij God is zo iets anders dan succes bij ménsen. Er zijn net zo veel soorten mensensuccessen als er mensen zijn. Een punkjochie met een rat op zijn schouder maakt de blitz in zíjn milieu. Een rijke zakenman met een verzameling antieke autos in het zijne. Zij zijn de overwinnaars in hún kring.
- Geloof in God echter maakt u tot een overwinnaar over satan. Dat succes telt voor God. Dán bent u een overwinnaar in zíjn cercle.
Nog iets:
- De wereld kent: overwinnaars
- God kent: méér dan overwinnaars.
Schijnbaar gaan die superhelden onder, maar: ze buigen een nederlaag om tot victorie. Nu kennen wij dat begrip ook wel op aarde, maar toch niet zó diep.
Denk maar eens aan:
- De drie mannen in de gloeiend hete over (Dan. 3:24, 25)...en toen was er...die víerde!
- De getuigen van Jezus, die gedood worden (Op 11:7) en herleven (11)
- Jezus stervende aan het kruis (Matth. 27:50); met nog daarvóór al: die uitroep! (Joh. 19:30).
Geloof ín God opent de weg naar overwinning mét God.
.....................
Abraham en Saraï werden nóg ouder: hij: honderd...zij: negentig (Gen. 21:5, Gen. 17:17). Geen twijfel desondanks bij hem (Rom. 4:20), noch bij haar (Hebr. 11:11).
Van de zeventienjarige Ismaël, Hagars zoon, is een vreemd, lelijk streekje in de bijbel opgetekend (Gen 21:9). Ik leg dat voorvalletje uit als een zure-druiven-reactie. Hij zal heus wel eens gedacht hebben:
De erfenis is voor míj!
Volop nederlaag voor de oudjes. En toen tóch: die sprakeloze vreugde, die overging in gelach(Gen 21:6):
Ha...ha...ha...ha...ha...I...za...ak.
28-04-2010, 19:13 geschreven door Gerritse
|
