4.3.7.2

Anderen zijn op weg naar een dag van feestelijk gejuich

Het loofhuttenfeest zult gij zeven dagen vieren, wanneer gij de opbrengst hebt ingezameld van uw dorsvloer en van uw perskuip. Gij zult u verheugen op uw feest, gij met uw zoon en uw dochter, uw dienstknecht en uw dienstmaagd, met de leviet, de vreemdeling, de wees en de weduwe, die binnen uw poorten wonen. Zeven dagen zult gij feest vieren, ter ere van de HERE uw God, op de plaats, die de HERE verkiezen zal, want de HERE uw God zal u zegenen in héél uw oogst en in ál het werk uwer handen, zodat gij wáárlijk vrolijk kunt zijn (Deut. 16:13-15).

Wie zei daar, dat het leven van een kind van God maar feestloos en saai is? Het voorbeeldvolk –Israël- wíst in ieder geval van feesten. Wanneer heel de oogst binnen was, dan wás het me toch een blijdschap. Nou nou… zeven dagen en dan nog eens een dag toe. (Lev. 23:36).

Die loofhutten hè… die deden denken aan uitredding uit het land van de slavernij. Je ging toen over naar ‘de hut’ van Gods bescherming. En dan de vreugd om al die mooie takken (Lev. 23:40), waarmee je kon werken:

            “wat een land, wat een land,

            waar dat allemaal maar kan”,

jubelde je:

-         Uitredding……: uit de onderdrukking

-         Doorleiding…..: onder Gods bescherming

-         Inleiding……...: in een koninklijk leven.

Mensen, wat een feest; iedereen mocht meedoen: het gezin, het personeel, de mensen van de dienstensector, toeristen, gastarbeiders en de genieters van sociale uitkeringen… geen grootje bleef bij ’t spinnewiel.

De markt op, naar de tempel of de synagoge. Smullen, zingen, dansen, juichen, bidden, danken, loven, prijzen! Jíj was in Gods wil geweest. Kijk nu toch eens, hoe God jouw gewone werk van alledag gezegend had! Nóg maar weer eens opgestaan voor een vrolijke reidans (Jer. 31:13).

En nu ú, wedergeborene!:

-         U hebt een baan. Misschien is ook de WW, de VUT of de AOW uw opdracht.

-         U hebt een gezin. Misschien ook hebt u een andere taakvervulling in de gemeenschap.

-         U hebt uw vereniging, uw kerk, uw sociale contacten.

Allemaal werk, werk, werk.

U hebt allang in de gaten, dat u niet allemaal zéndeling behoeft te worden, om in de dienst van de Heer te staan. Borden wassen kan in dat opzicht héél functioneel zijn. Héél uw leven wijdt u Hem. Al uw werk:

-         Het hijsen van een container;

-         Het wassen van de sla.

Ál uw wegen beveelt u in zijn aandacht aan. Wat gáát het dan allemaal gelukken (Spr. 16:3). Wat wordt uw dagelijkse werk vruchtbaar;

-         Wanneer u kijkt na de verbeterde sfeer op de werkvloer rondom u.

-         Wanneer u de kinderen aan tafel blij hoort schertsen zonder de onzuiverheden van vroeger.

-         Wanneer uw WAO-wanhoop verandert in vreugde van: tóch nuttig zijn.

Dan hebt u uw loofhuttenfeest al. Geen zeven dagen, geen acht dagen, maar: álle dagen (Spr. 15:15).

Uw onanzienlijke werk van alle dag wordt zó groots, zó vol allure, zó vlammend van leven, zo overvloedig; ‘dorsvloeren en perskuipen vol’. Wat is Gods klimaat góed voor het rijpen van elke goede vrucht.

Uw blijde stemming deelt zich mee aan uw doemdenkerige kinderen en medewerkers, ja, aan alle mensen, die u maar tegenkomt. U kijkt welwillend naar die ambtenaar achter zijn loket. U maakt een praatje met die verloren lopende Marokkaan. U hebt tijd voor die oude meneer met zijn lange verhalen.

U bent immers een wedergeborene!

Als u alleen maar bekeerd was, dan zou u al blij kunnen zijn over:

-         de uitleiding uit uw verslavingen aan roken, drinken, roddel, depressies enz.

-         de bescherming van God in de woestijn van het moeilijke bestaan.

Maar door uw opnieuw-geboren-zijn, kunt u ook nog eens blij zijn over:

-         de inleiding in een opwindend, koninklijk leven.

U viert feest; u zoekt uw medegelovigen op om samen met hen blij te zijn. De dag van feestelijk gejuich is begonnen en aan die dag komt geen eind.

09-07-2009, 20:47 geschreven door Gerritse