|
|
|
populaire geloofshandleiding |
|
|
18-11-2006 |
|
2.3 WAT U KUNT OVERWEGEN, ALS U ONTDEKT, DAT U OP DE SLECHTE WEG ZIT
Gedachten: het is logisch, als u probeert eraf te komen (2.3.1); God stelt als eis, dat u loskomt (2.3.2); u mag van uw kant verwachten, dat Hij u helpt (2.3.3); bekering is niet iets, waar u geen moeite voor hoeft te doen (2.3.4); u kunt die bekering ook maar niet van eeuwigheid tot amen uitstellen (2.3.5); de bekering is geen verdienste, maar genade (2.3.6); wat Jan en Joke deden, toen ze bemerkten, dat ze in de fuik zaten (2.3.7); slotopmerkingen (2.3..
2.3.1 Het is logisch, als u probeert van de slechte weg af te komen
Gij nu zult tot hen zeggen: Zo zegt de Here: Zal men vallen en niet meer opstaan, of zich afkeren en niet weder omkeren? (Jeremia 8:4).
Zij moeten gehuld zijn in rouwgewaden, mens en dier beveelt de koning van Nineve en met kracht tot God roepen en zich bekeren, een ieder van zijn boze weg en van het onrecht, dat aan hun handen kleeft (Jona 3:.
Bekeer u van deze uw boosheid en bid de Here, of deze toeleg van uw hart u moge vergeven worden (Hand. 8:22).
Jeremia laat zien, wat de nuchtere conclusie moet zijn, als men op een slechte weg is: geen gejammer, dat men zo erg gevallen is, maar: opkrabbelen. Er is altijd een hand, die u wil helpen bij het overeind komen (Ps. 144:7). Geen mistroostig gelamenteer, dat men zo zeer het spoor bijster is, neen: op zoek gaan naar wat dan wel de goede weg is. Er is altijd een wegwijzer naar het begaanbare pad.
Toen Jona zijn boodschap bracht, dat een grote stad te gronde zou gaan aan haar goddeloosheid, deed de koning van die stad twee dingen: Hij nam de boodschap ernstig; Hij deed wat; inhakende op het algemene gevoel van berouw willen hebben, gaf hij opdracht, dat zulk een berouw dan ook getoond moest worden.
Naar de gewoonte van die tijd gebeurde dit berouwtonen in de vorm van rouw dragen: het aantrekken van een bepaald soort kleding. Zo groot was de indruk van Jonas woord, dat gezegd werd: De dieren doen ook mee! Ook de paarden, de ezels en de kamelen: een dek over zich heen met een rouwkleur; en daar liepen ze dan. Ook de koeien en de huishonden en -katten: één kleur, één kleed en bij de mensen ook één kreet: Vergeving!!
Heer, ik kom van mijn boze weg af, ik wil dat u mij schoonwast van die onuitwisbare vlekken. Geen zeep is er, die deze bezoedelde herinnering kan reinigen. Het zit te diep. U alleen kunt helpen
! En toen verhoorde de Heer.
Toen Petrus zag, dat Simon een in Samaria beroemde helderziende / spiritist helemaal fout zat, zei hij niet: Jij lelijke tovenaar-occultist; ik veroordeel en vervloek je! Nee, hij zei: Bekeer je, vraag om vergeving! Of Simon het gedaan heeft, weet ik niet, maar de raadgeving was er.
Wat gaan wij nu met deze teksten doen? Met behulp van de eerder besproken merktekens ontdekt u mogelijk, dat u bezig bent, in de vernieling te komen. U bent ervan overtuigd, dat u gegarandeerd nog meer in de vernieling gaat, als er niet iets gebeurt. Wel: probeer op te staan; ontloop die vrienden; mijd die straat; streep dat telefoonnummer door; doe die lectuur weg (Psalm 1:1); doe iets
en: vraag God om u daarbij te helpen (Jer. 15:20): keer u om; zoek andere vrienden; loop die zaal binnen; noteer dat telefoonnummer; abonneer u op dat blad (Ps. 1:2). en: vraag God om zijn leiding (Ps. 5:9). Als u op straat over een stoeprand struikelt, blijft u toch ook niet zielig liggen weeklagen. Als u honderd kilometer verkeerd hebt gereden, gaat u tekeer tegen uzelf, u vreet zich op van geërgerde spijt, maar: u draait.
Bekering mag niet iets vluchtigs zijn voor één zondag op het zondaarsbankje. Neen, geef heel uw leven in de revisie. Heb berouw, niet alleen over uw drift, maar ook over uw vernielzucht, uw geldverspillen. Hul dat bestaan van u, in al zijn uitingen, maar in een rouwkleed. Ken uw schuld, belijd ze aan God. U hebt de Onuitsprekelijke teleurgesteld dat is niet niks! Vreselijk is het om te vallen in de handen van de levende God! (Hebr. 10:31). Hij is liefde (1 Joh. 4:, maar die andere kant van zijn rechtvaardig wezen is er toch ook. Sommigen spotten: Pardonner, cest son métier (vergeven is zijn vak!) Nee, zo is het niet. Vergeven is een functie van zijn persoonlijkheid (Neh. 9:17). Maar, rechter zijn ook (Jac. 5:9).
Als ergens de spreuk geldt: Wat waard is om gedaan te worden, is waard om goed gedaan te worden, dan wel hier. Eerst zei ik: Doe iets. Nu zeg ik: Doe dat iets dan goed, niet met de franse slag.
De derde tekst leert ons, dat er vergeving is, wanneer iemand zich bekeert, ook al is hij nog zover heen. Want Simon, de meester-magiër, had door die zwarte kunst van hem diepgaand contact gekregen met het rijk van de duivel. Als er bekering en vergeving voor hem mogelijk was, dan geldt dat ook voor u. Als u met horoscopen en handleeskunde en spiritualisme en waarzeggerij ver aan het wegdwalen bent, toch is dit zeker en vast: terugkeer is mogelijk.
Dus: wilt u afkomen van het hellend vlak, bekeer u en bekeer u degelijk. Hoever u al bent afgegleden, is niet het voornaamste punt. De wil om met dat afglijden op te houden, die is bepalend.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|