5.1.8.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

HOE ABRAHAMS NAKOMELINGEN ZICH SOMS IN DE KAART LIETEN KIJKEN

-         Indien gij Mozes geloofdet, zoudt gij ook Mij geloven, want híj heeft van Míj geschreven (Joh. 5:46).

Altijd was Jezus er op uit, om de Joden –zijn eigen volk- wakker te schudden. Hun taak hadden zij vervuld; zij hadden het leefmilieu in stand gehouden, dat nodig was als platform en decor voor zijn optreden. In de ruime zin van het woord hadden zij –zou men kunnen zeggen- zijn geboorte mogelijk gemaakt. Het vaandel, dat zij –als commandogroep-met-bijzondere-opdracht, (special task force)-, mét zich voerden, hadden zij van geslacht op geslacht overgedragen. Deze banier hadden zij ingeleverd na volbrachte opdracht. Hij gunde ze zó, dat zij het nieuwe veldteken zouden óppakken. Hij wenste zó vurig, dat zij in het kader van ‘de lange mars’ op stap zouden gaan voor de nieuwe etappe. Als vlag, nú boven hen wapperend: geloof in Jezus. Dat zou voor hen –Mozes-gelovigen- immers een logische stap zijn. Zij bestudeerden Mozes’ geschriften intens. Het eeuwige leven was erin verborgen, dat wísten zij (Ps. 119:142). Dat wás ook zo; alleen zó verborgen, dat het hun tot dusver ontgaan was. Hoewel er in die boeken niet uitdrukkelijk over Jezus gesproken werd, wás Hij er de kern van. Wat zou het fijn zijn, als ze dat ontdekten.

Neem nu eens –als voorbeeld van dat pogen- één bepaald voorval: de gebeurtenis, bij ons bekend geworden als: de tempelreiniging. Eigenlijk niet zo’n haarscherpe omschrijving. In letterlijke zin wérd de tempel niet eens ontheiligd. Alle drukte was immers alleen maar op het voorplein geconcentreerd.

Maar toen Jezus dat gewiemel (Mark 11:15) zag, heeft Hem dat –afgaande op zijn woordkeus- zeker een vroegere situatie te binnen gebracht. Hij zal gedacht hebben aan Jeremia, die zo geweldig kon opspelen. Die man ging me toch tekéér tegen de mensen, die niet vroegen:

            “Hoe kan ik God dienen”,

maar:

            “Hoe kan ik aan God verdienen”.

 Jeremia zei ook al:

“Van Gods huis, van de dienst aan Hem, maken jullie een rovershol, een gangsterafspraak, (Mark. 11:17; Jeremia 7:11)”.

Omdat Jezus in het waken over de eerlijkheid in het geloof nog feller is dan Jeremia, gooit Hij al die wisseltafels om...enz...Die toegewijdheid aan Gods zaak zet Hem immers bij de voortduur in vuur en vlam (Joh. 2:17).

Ik denk ook wel, dat de afstándelijkheid Hem geërgerd heeft. Al dat gewissel van geld, (ook buitenlands geld maak ik op uit Jezus’ woorden)-: de tempel was er toch voor álle volken, (Mark. 11:17).

...Gods hart ging uit naar álle mensen, God had zojuist ‘de grote brug’ aangelegd; Hij wilde nog méér bruggen bouwen.

Hier was naast oneerlijkheid ook apartheid. Wij begrijpen nú Jezus’ drijfveren misschien niet zo best meer. Het gewone volk tóen begreep de bedoeling heel goed...tot heil van dat volk (Joh 2:17). Het kader begreep de gedachte al even duidelijk...tot ónheil van dat kader

(Mark. 11:18).

Sommige Joden kwamen tot een voorlopige bekering. Om een modern beeld te gebruiken: zo’n optreden als daar op het tempelplein was als de grote, eerste explosie bij het lanceren van een raket. Ze werden heel globaal op koers gelegd. Later zouden verdere koerscorrecties komen… steeds verfijnder. Dan zou blijken, of hun apparatuur hoogwaardig genoeg was om zelfs de zachtste aanwijzing, de zwakste impuls te vertalen tot haarscherpe gerichtheid op het doel: gelóóf en léven in Jezus.

Er waren er echter ook, voor wie dergelijke grote gebeurtenissen een faliekant andere uitwerking hadden. Hún raket boorde zich de grónd in. Hun oneerlijkheid en ijdelheid legden hen ruwweg op tegengesteld bestek. Van nu aan koersten zij steeds gerichter op een ánder doel af: de dóód voor Jezus (Joh. 5:18). En dit, terwijl zij bewéérden, in Mozes te geloven. Hun bevrijder van lang geleden vereerden zij; hun Bevrijder van nú verguisden zij.

Jezus zegt in deze tekst –in een later onderhoud-:

            “Als je niet in Mij gelooft, heb je ook nooit werkelijk in Mozes geloofd.”

De werkelijke gelovers in Mozes zijn hieraan te herkennen, dat zij het nieuwe veldteken aannemen uit de hand van de nieuwe, blijvende Opperbevelhebber.

Op het oude veldteken, aan hen aangereikt door de vroegere, voorlopige opperbevelhebber, stond al een pracht van een kernuitspraak, die in zijn doorwerking hun iets unieks gaf:

            “Hoor Israël: de HERE uw God is één (Deut. 6:4).”

Maar op dit veldteken stond een heerlijk vervolg: geloof in de ware Bevrijder. Deze kernspreuk daarbij:

“Wij eren Jezus (Joh. 5:22, 23) en erkennen Hem als Levenbrenger (26), als Rechter, als de door God gezonden ‘Boeienslaker’(36).”

Och, och; wat lieten deze geharde Mozes-vereerders zich in de kaart kijken:

-         Nooit hadden zij wérkelijk Gods stem gehoord, zijn werk gezien, zijn boodschappen begrepen. Dat bleek immers, nu zij Jezus niet herkenden. En toch is Hij het middelpunt van wat God ooit zei, toonde of liet opschrijven (39).

-         Zij wilden iedereen, die een leuk, eigen verzinsel bracht, welwillend aanhoren…

(een halve eeuw later kwam er zo iemand, ene Bar Kochba. Zeer velen liepen hem na… de vernieling in).

      Maar Hem, die sprak namens God, aanvaardden zij niet (43).

-         Ze waren altijd druk bezig om elkaar te eren en door elkaar geëerd te worden. Zij namen echter niet de kans waar om goodwill bij God te kweken, door zijn Gezant te aanvaarden (44).

-         Zij leunden tegen een muur van zelfrespect; volgelingen van Mozes; wie doet ons wat! Die muur zou een afgrond worden, waarin zij weg tuimelden (45). Want, zij handelden wel naar de létter, maar niet naar de géést van wat Mozes altijd had geleerd (2 Cor. 3:6).

Jammer, altijd gedacht tot de mensen van het centrum te behoren. En dan opeens blijkt iets heel anders: je behoort tot de mensen van de buitenste duisternis.

Mensen:

-         Ook tegenwoordig gaat het om de raketten, die gelukken.

-         De raketten, die mislukken: men léért er althans uit, als het goed is.

U wilt allemaal horen bij de boom, die blijft; niet bij het snoeisel, dat wegrot (Joh. 15:5,6).

Wat kunnen wij –met ‘blijven’ als ons doel- uit het hiervoorstaande nu als gevolgtrekking maken.

Daartoe eerst nog even het eerder vermelde verkort op een rijtje:

Jezus was zijn volksgenoten welgezind.

Goed werk uit het verléden was misschien wel enige reden om ze een goede kans te geven voor de tóekomst. Dan moesten zij het echter kunnen velen, dat zij in de kaart werden gekeken. Dat is –met Jezus in het spel- nu eenmaal niet te voorkomen. Hij speelt niet vals. Maar Hij wéét het gewoon. Hij legde achtereenvolgens diverse feilen in hun ‘in God geloven’ bloot:

-         Oneerlijkheid.

-         Afstandelijkheid.

-         Niet willen eren en erkennen van Jezus als Gods speciale, gevolmachtigde Afgezant, zijn laatste Argument (Matth. 21:37).

-         Doofheid, blindheid, wanbegrip.

-         Onwil om over te stappen van aards naar hemels denken.

-         Onwil om aardse eer in te ruilen voor hemelse eer.

-         Zelfverzonnen zekerheden.

Let wel: Hij klaagde hen niet aan (Joh. 5:45). Hij bracht alleen een taxatierapport uit. Wanneer ze “ja” zeiden tegen Hem, zeiden ze “ja” tegen vernieuwing en tegen reiniging (Lev. 14:41, 42). Het deed er dan niet toe, dat het rapport heel alarmerend was.

Zeiden ze echter “neen”, dan zou de melaatsheid van de zonde uiteindelijk hun levenshuis vernietigen (Lev. 14:45).

Sommigen zéiden “ja”, anderen “neen”.

U, die dit leest, hoever u ook bent… of u harde impulsen nodig hebt of zachte; ligt u nog op koers?! Of, met een ander voorbeeld: hebt u een goed spel in de hand of zit u te bluffen met een stel boterzachte kaarten.

Even heel cru: ik kan me voorstellen, dat u tot dusver echt wel uw best gedaan hebt voor God, net zoals die Mozes-gelovigen, dat kader van toen. Een niet onaardig vaandel… wat zeg ik: een práchtvaandel: de driepijler leer van de synagoge: daadkracht, gerechtigheid, barmhartigheid, met daarbij nog die buitengewone schriftkennis, dat was klasse: als u op zo’n peil staat: nou nou.

Echter: nu is het de tijd om deze banier in te wisselen voor een nieuwe; geloof in  God. Ik kán me iets vréselijks indenken: u wilt uw vroegere banier niet loslaten. Jezus heeft u de waarheid gezegd. U wéét, dat Hij gelijk heeft, maar u néémt het niet. Als u Jezus niet aanvaardt, blijkt daaruit, dat u eigenlijk ook nooit God aanvaard hebt, want geloof in Jezus is onlosmakelijk verbonden met geloof in God. Als u Jezus niet herkent, hebt u God nooit echt gekend. Dan bent u niet iemand van het licht, maar van het donker.

Oei, wat klinkt dat hard; ik schrik er zelf van. Lees het zelf nog maar eens over. Maar laat het zoals het daar staat, frunnik er niet aan.

Laten wij het nu wat minder grimmig stellen: u aanvaardt Jezus wél, herkent Hem wel. U hoort dus wél bij het licht, maar overigens… het is allemaal nog zo minimaal. Wat u hebt, stelt zo weinig voor. Eigenlijk bent u te vergelijken met het gewone volk van tóen.

En nu maakt Jezus u duidelijk, dat aan uw geloof de volgende euvels kleven:

-         onwaarachtigheid;

-         zelfgenoegzaamheid;

-         voorbijgaan –ondanks een begin van aanvaarding- aan Jezus als God, Redder, Lichtbrenger, Bevrijder van slavernij aan allerlei begeerten;

-         niet afgestemd zijn op Gods golflengte;

-         aardse gedachten en wensen;

-         gerustheid met de schijn in plaats van met het wezen van de hemelse gaven.

Wat doet U? Jezus breekt u niet af. Hij wil u opbouwen. Hij wil, wat ondeugdelijk is, uit uw fundament verwijderen. Hij wil op dat fundament een gebouw zetten, heerlijk maar gewichtig.

U gelooft al aan Jezus, nu de stap naar het geloof in Jezus, zeg maar “Ja”tegen het Leven…

U, wedergeborene, kerndoelgroep: niet mopperen:

“Ger heeft altijd wat! Ik voel me lekker, maar hij zou je gewoon onzeker maken.”

Welnee, we leven echter in een maatschappij, die ons gauw besmeurt. Naast onbemerkte oude restjes, kunnen er ook dito nieuwe insluipsels zijn. En dan: de conditietraining. Een ervaren pianist speelt tóch nog elke dag de stramheid uit zijn vingers weg met basisoefeningen.

Uw overladen agenda kán toch wat rare aangroeisels hebben veroorzaakt! Vort ermee!

Oefen, train, topper, die je bent. Je wilt toch een mééster worden!?