Vandaag zat ik met spanning te wachten op een thuiskapster die ik enkele weken geleden had gezocht en gevonden op het net... de vorige pipo waar ik een afspraak mee maakte liet me een blauwtje lopen... en dàt op mijn leeftijd...  ik heb altijd al een hekel gehad aan kapsalons en heb al bijna 15 jaar mijn haar zelf geknipt... toen ik het korte kapsel beu was kreeg ik een lumineus idee... dacht ik toch... waarom het niet laten groeien... het was niet mijn slimste inval en ik heb het me zwaar beklaagd... mijn haren doen namelijk wat ze zelf willen en groeien allerlei richtingen uit... niet de richting die het vrouwtje wil... nee dus... het terug helemaal kort knippen zag ik plots niet meer zitten en zocht dus een thuiskapster... en die is vandaag gekomen... een hele vriendelijke dame... ze had haar elfjarig dochtertje bij waar 't manneke direct beslag op legde om haar te leren schaken... het brave kind deed het nog ook zonder morren... haar mama knipte mijn haar in een wip en een wap... terwijl zij de vloer aanveegde zette ik de föhn even op mijn gepluimd koppeke en zag dat het goed was... ziezo... ik ben stilaan alles aan het voorbereiden voor de tijd dat ik niet of moeilijk het huis uit zal kunnen... waar ik wel even zal aan moeten wennen is de kou in mijn nu onbeschermde nekpartij.

Morgen komen we met enkele ex-blogmaatjes bijeen om wat bij te babbelen en het nieuwe jaar te dopen... santé!

04-01-2018 om 15:42 geschreven door Myette

Als tegendraads mens ga ik mezelf nu eens een gezonder en voorspoediger nieuw jaar toewensen... sè nà... het vorige was echt niet schitterend en we hebben het oude jaar dan ook in mineur uitgezeten... of liever "uitgelegen" ... ik dan toch... ik zat daar weer met zo'n ongelooflijke pracht van een koppijn die na 3 pijnstelliers nog niet wilde wegtrekken... wat doe je dan... naar je bed trekken en jezelf liggen beklagen... is soms ook een troost.

Dus... voor ons geen geklink met de glazen... 't manneke alleen voor de TV en ik in bed... net toen ik eindelijk wat begon in te dommelen begonnen ze met het geknal... de vorige jaren was het heel rustig in ons straatje bij gebrek aan jeugd maar amaai... alhoewel verboden... we hebben het geweten... toen zoon belde de volgende dag klaagde hij dat Kiko zo'n schrik had gehad... dat beest wist het niet meer en vloog de muren op... gelukkig heeft zijn kat een rustige natuur... ofwel is het dier doof... maar die bleef stoïcijns op bed liggen.

Ik heb het hier al geschreven maar vuurwerk is aan mij niet besteed... al dat geflits en geknal vind ik enerverend en geldverspillend... en zeg nu niet dat dat komt omdat ik oud ben... nee dat was altijd al zo... vroeger gebeurde het al eens dat ik mee deed om "aaaah en oooooh" te roepen maar dat was alleen om geen spelbreker genoemd te worden... nu kan het me niet meer bommen wat mensen van me denken... een van de weinige voordelen van oud zijn.

Na al dit negatief gezever iets meer positiefs... voor mij althans... ben op oogcontrole geweest deze voormiddag... ik had me al geestelijk voorbereid op een volgende oogprik maar... zoals dat gaat... het viel mee... dat oog was van 5 tot 8 op de ladder geklommen en ik mocht zonder prik naar huis... in april weer op controle... maar voorlopig ben ik even gerust... mag ook al eens.

Wat de rest van het jaar ons zal brengen moeten we nog afwachten... je kan alleen maar hopen dat het een beetje meevalt.

Bij de dochter is het ook beter... de pijn is zo goed als weg... het zicht stukken beter... OEF... ogen kan je zo slecht missen nietwaar... een hele opluchting!

02-01-2018 om 14:18 geschreven door Myette