Eindelijk, na lange tijd, heb ik vannacht nog eens mijn Eva's pyjama kunnen aantrekken! Met niets slapen is in deze contreien, dus ook voor mij, niet alledaags. Ik zou dat meer moeten doen om mijn vel eens te laten ademen en mijn poriën van de buitenlucht te laten genieten. Het grootste orgaan van ons lichaam, de huid, behandelen we dikwijls nogal stiefmoederlijk, alsof het niet van belang is. Ik bedek het veel en graag, liefst 24 u per dag, 7dagen op 7. Daarom niet altijd met kleren maar ook met lakens, dekbedden, dekens. Buiten lopen zoals God me geschapen heeft doe ik niet, ik ben al blij dat de temperaturen zo zijn dat ik in mijn blootje kan slapen. Daarmee zeg ik maar, viva de warmte, het doet deugd. Aangezien er niet veel ander nieuws is, krijgt het voetbal weer de meeste aandacht. In de Wetstraat valt er momenteel niet veel te beleven, de meeste politici zijn met de gemeenteraadsverkiezingen al bezig. Na de vrij matte campagne voor het Vlaams, Federaal en Europees Parlement, is het nu alle hens aan dek om op gemeentelijk of stedelijk vlak een goede score te hebben. Hier zal het wel met verwijten en beschimpingen gebeuren. Dat zijn tenminste de voortekenen die ik zie. Kortweg: de kopman van CD&V is overgestapt naar LDD, waarvan de kopman op de eerste plaats van de West-Vlaamse NVA figureerde en na zijn zege, zijn lidkaart van die partij bij het oud papier stak. De NVA komt nu met een nieuwe frontman die al het vuur aan de schenen van de parlementair verkozene steekt omwille van slecht beheer als burgemeester zodat hij, de inwoners per hoofd, met de meeste schuld van het land opzadelde, dat wil zeggen, Middelkerke zit met torenhoge schulden. Afwachten wat er de komende weken aan polemieken zullen te horen zijn: welles en nietes zullen de meest gebruikte woorden zijn.
Dan nu strofe 2 met refrein van "Frans leren". "Toch blijf ik voort studeren, en 'k word vroeg of laat, als ik zo blijf leren, dokter of advokaat, een klerk of een notaris: dàt zal een leven zijn, of ook nog secretaris met mijn frans en latijn". Het refrein: "un chameau is een katte, chemise dat is nen hond, un pigeon dat is een ratte, rosbeef dat is nen stront, un cheval dat is een kieken, notaire dat is een dief, un lion dat iseen bieken, l'amour dat is nen brief". Morgen de laatste Franse woorden.
Boudewijn I is gevonden, Boudewijn I van Assebroek, deelgemeente van Brugge. Een jaar geleden werd bij de graafwerken voor het nieuwe Brugse BRUSK, een gekleurde grafkelder ontdekt. In een loden kist werd het skelet ontdekt, wat direct op een belangrijk persoon wees. Na de koolstofdatering en een historische zoektocht is men vrijwel zeker dat de man, van ts de 25-40 jaar, 1m74 groot, al 766 jaar in zijn sarcofaag ligt en dat het gaat om de nobele heer Boudewijn, die met zijn beleid, begonnen was met getalte te geven aan Vlaanderen. Tot morgen
Vooraleer 'coastal granny' of 'oma zee' haar hersenen gaar koken, probeer ik toch nog een zinnig bericht op mijn blog posten. Coastal granny is enige jaren geleden als woord geïntroduceerd voor alle boma's die na hun actieve zorg voor het huishouden, hun laatste jaren gingen spenderen, doorbrachten en uitrusten aan onze West Vlaamse kust en zich daartoe van een speciale dresscode bedienden: alles moest wit, gebroken wit of écru zijn, van top tot teen. Zeker onontbeerlijk is de rieten hoed met bloemen en de witte loafers. Denk maar aan de uitrusting van Diane Keaton, die eigenaardig genoeg, nooit een mammy is geweest, laat staan een granny. Men vindt vooral dergelijke uitrustingen bij de dames die op de 'Place tu m'as vue' paraderen, die in bijna elke badstad te vinden is en zeker en vast in Knokke. Gelukkig is dat hier nog niet het geval want ik zou lelijk uit de toon vallen met mijn blauw gerief en mijn crocs. Ik heb een spring-in-'t-veld als metgezel en die zorgt dat 'wit' snel zwart wordt. Natuurlijk hoort daar ook het brabbeltaaltje Frans bij. De jongeren zullen dàt zelfs niet meer kunnen als men de resultaten van de Vlaamse toetsen voor het 4e leerjaar van de lagere school en van het 2ejaar secundair bekijkt voor wiskunde, Nederlands, kennisverwerving: schabouwelijk. De volgende minister van onderwijs, geclaimd door politici van , what's in a name, 'Vooruit', zal zijn werk hebben. De Vlaamse Canon heeft de leerlingen niks geleerd en daar hebben de heren van cultuur en ministeries jarenlang mee bezig geweest als belangrijk onderdeel van hetgeen iedereen moet kennen. De kennis van onze kinderen voor die bovengenoemde vakken, is zo een beetje zoals het Frans dat ik vond in een lied van'Den Welgekenden Volkszanger Frans Jacobs, Zandstraat 43, Gent, die erbij vermeld "al mijne liedern mogen door Groot en Klein gezongen worden, Zij bevatten niets tegen de Zeden". De liederen van deze Frans zijn opgenomen in het repertoire van de folkgroep "Wreed en Plezant" die probeert de liedjes van de marktzanger in ere te herstelllen. In de onderverdeling van hun liedjes "Spot en Ironie" vond ik "Frans Leren" op de melodie van "Les fraises et les framboises" van Les Charlots. De tekst is dus van onze Frans, geen idee wanneer die leefde, 1e strofe: "Als ik ging naar de schole, 'k leerde van alles goed. Ik heb de Franse taal bemachtigd en zeer goed. Kan alles lezen, schrijven gelijk nen franskiljon, want met de franse tale, gaat men de wereld rond" Refrein "un lapin dat is nen kater, cochon dat is ne man, en manger is een glas water, beaucoup dat is 'n koffiekan, un enfant dat is nen ezel, église dat is 'n hoed, et un bæuf dat is een kwezel, la main dat is nen voet". Morgen strofe 2. Tot morgen
Ik deed mijn ogen open en dacht dat ik deze nacht een 2000 km gereden had naar de Middellandse Zee. Een blauwe lucht, een grote zon, bijna windstil en al 23°C. Meteen begon ik het liedje van Toon Hermans (1916-2000) te zingen: Mediterrané, zo blauw, zo blauw....! Natuurlijk krijgt onze Noordzee niet de blauwe kleur van die zuidelijker gelegen zee, maar dat staalgrijze blauw is op z'n minst even mooi. Na al de nattigheid, wind en wachten zijn deze dagen een forse beloning voor de Belgen en hun geduld. Ik ben gisteren, zoals gezegd en geschreven, nog naar een tuincentrum gereden en daar draag ik nu de gevolgen van: stram, stijf en rugpijn. Ik heb 3 zakken met een dood gewicht van 50 liter houtschilfers, van de paletten genomen en ze op de kar gelegd. Aan de kassa moest ik één zak ervan nemen om op de rol van de kassa te leggen om te scannen. Daarna nog terug leggen, naar de auto gaan , de zakken in de koffer leggen en thuis weer eruit halen om ze naar de tuin te brengen. Hetzelfde ritueel met de zakken grond 'geschikt voor alle doeleinden'. Daarnaast nog wat kleine afsluitingen om de perken te beveiligen tegen het geweld en het water van de hond. In plaats van die werkzaamheden te beginnen zoals het plan was vandaag, is er een recupdag voorzien voor mijn ledematen. Ik heb niets van plantgoed meegebracht, ik moet me niet haasten om dat werkje te doen. De hond wil sowieso rustig blijven liggen in de schaduw, ook voor hem is het een beetje te warm geworden om een poot uit te steken om een spelletje te doen.
Gsteren startte een reeks in de krant: Start to flirt. Omdat je nooit te oud bent om indruk te maken op het andere geslacht, ik misschien op die manier ooit nog eens een man aan de haak kan slaan, wilde ik deze serie wel volgen. Flirten moet volgens de wetenschap aan de vereisten van een heilige Drievuldigheid voldoen, te weten: oogcontact zoeken en wat aanhouden zonder arrogant te lijken, glimlachen dat doe ik altijd en als derde puntje moet je een 'open houding' hebben wat dat dan ook moge zijn. Het eerste werd vandaag besproken. Niets nieuws geleerd en nogal veel flauwe kul. Ik heb van kleinsaf geleerd dat je de mensen die je aanspreekt of jou aanspreken, altijd in de ogen moet kijken, een geïnteresseerde blik (wat dat dan ook mag zijn) vertonen en ondertussen niet naar een andere knappe adonis mag kijken die passeert. Ben nieuwsgierig wat ze morgen over de 'glimlach' zullen schrijven.
De krant heeft een paar bladzijden over Michael Jackson (1958-2009) geschreven vanwege zijn 15 jarige overlijdensdatum. Ik was geen fan en nog niet. Daarom vandaag geen song van hem maar wel een lied van Yasmine (1972-2009), wiens liederen nog altijd wondermooi zijn om naar te luisteren zoals: Meisjes aan de Macht, Porselein, Diep in Mij, Hoog in de Wolken.....Tot morgen
Week 26 begint met het vermelden van de verjaardag van kleinkind nr 2. De jongen krijgt ook al een andere voordeur, ttz, hij wordt twintig jaar. Momenteel is hij nog in de examenperiode en hopelijk met een goed resultaat dat 3 maanden vakantie als beloning geeft. Vieren met broer en zus zal dus nu de proclamatie gebeuren.
Sinds mijn carrièrewending (Vlaams woord van de dag) in 2013, ben ik van 'bediende bij een firma' noodgedongen overgestapt naar 'gepensioneerde bediende in mijn eigen zaak'. Ik blijf mijn beroep uitoefenen met dezelfde instrumenten als degene die ik 'toen' gebruikte nl een computer. Toen, met vooraf geprogrammeerde programma's te bedienen en te gebruiken, nu met zelf geïnstalleerde software. Sindsdien ben ik, zoals zovele senioren, mijn eigen bediende geworden. Bankzaken verrichten want de kantoren zijn bijna allemaal dichtgegaan, contacten met de overheden, vragen aan dienstencentra, verplichte afspraken maken bij artsen, vragen allerhande want fysiek kan men bijna nergens meer terecht. Om dat te bevorderen, wordt men ook ontmoedigd om telefonisch contact te nemen en wordt men omgeleid langs allerlei verschillende diensten en meestal via goedkopere bedienden in Spanje, Marokko...die de Vlaamse taal machtig zijn en over dossiers kunnen beschikken en bv de vragen voor gas en electriciteit kunnen beantwoorden. Het is misschien wat zwart-wit weergegeven maar we evolueren naar een anonieme maatschappij, een digitale maatschappij en een maatschappij van 'trek uw plan'. Gelukkig heb ik een vriend-IT'er, die me altijd kan helpen als er haperingen in mijn systeem zitten maar met een zware crash van de pc is dikwijls de enige oplossing, de aanschaf van een nieuwe personal computer. Dat gebeurde 3 jaar geleden. In bui dat iedereen in mijn omgeving, mens, dier of ding een naam moet hebben, heb ik mijn pc de naam 'tik tik tok tok'. Tik tik omwillen van het geluid van het toetsenbord of schrijfmachine, tok tok omdat ik, vooral met mijn blog, aan jullie deur kom kloppen om wat nieuws te vertellen of te sprokkelen. Waarom vertel ik dat nu weer? Sinds enige tijd verschijnen er weer berichten waar ik kop noch staart aan kreeg, hapert er al eens iets aan de synchronisatie,... en dan is het handig dat ik een reparateur dichtbij heb. Die helpt me beter dan gelijk welke firma van herstellingen en waarbij je dan 'je geheugen' voor weken moet laten staan vooraleer het terug op je bureau staat. Gisteren waren er dus een paar uur voorzien om alle reparaties uit te voeren en nog wat extra boeken op mijn e-reader te placeren. Bon, ik heb nog wat spullen nodig voor in de tuin, die ga ik me nu aanschaffen. Het is middag, zeer zonnig weer, er zal dus weinig volk zijn in het magazijn en dan ben ik weer rap thuis. Tot morgen
