Mijn dag begint altijd verwachtingsvol. Wat komt er vandaag op mijn weg dat de moeite van het weten waard is? Wat verdient er vandaag een opfrissing in mijn geheugen? Na bijna 72 jaar zijn er al veel weetjes die extra aandacht terug verdienen. Zoals vandaag. Tweehonderd jaar geleden, op 12 mei 1820 werd Florence Nightingale geboren, in Florence, Italië. Haar ouders gaven haar de naam van haar geboortestad. Een verpleegster die nu meer dan ooit terug in de belangstelling staat. Ik kan haar gerust de grondlegster van de moderne verpleging noemen, met instructies die vandaag de dag meer dan ooit geboden zijn geworden: hygiëne, handen wassen, afzonderen in paviljoenen en statistieken. Als meisje uit een begoede Britse familie, protesteerde ze al tegen het gedwongen 'niets' doen van de jonge vrouwen uit de burgerij. Hun enige functie was, goed trouwen, kinderen krijgen en een huishouden goed bestieren. Ze pende haar grieven neer in haar boekje 'Cassandra' dat nooit is uitgegeven, maar wel tussen haar papieren is gevonden. Zij had geen zin in een huwelijk en reisde veel. In Duitsland vond ze haar roeping toen ze in contact kwam met een zorgopleiding van protestantse zusters en diaconessen (lekenverzorgenden). Bij haar terugkeer in Groot Brittanië, wilde ze hetzelfde bewerkstelligen in een Londens hospitaal, een opleiding voorzien voor verpleging van zieken en gewonden. In 1854 breekt de Krimoorlog uit en word Florence (als authoriteit op het gebied van nursing) hoofd van een groep verpleegsters voor de verzorging van de soldaten. Al vlug werd ze getekend en gekend als 'the lady with the lamp' die 's nachts de ronde deed bij de zieken. Haar "Notes for Nursing", staan lijnrecht tegenover de medisch technische ontwikkeling van de gezondheidszorg in die tijd. Zij wil een meerjarige opleiding voor verpleegsters met een vnl holistische benadering voor het omgaan met zieken en gewonden dwz de zieke mens als geheel zien, de psycho sociale zorg en gedragscodes hanteren. Met een kort kapsel (omwille van ziekte), not done in 1800 en zoveel, startte een school voor verpleging naast het St Thomashospitaal in Londen. Ze verdween spoedig uit het openbare leven wegens ziekte. Bijna zeker leed ze aan een post traumatisch oorlogssyndroom.

Maar de IJsheiligen zijn er ook. Ieder jaar houden we ons aan de regel, vóór 15 mei geen eenjarig plantje in de aarde te steken of buiten te laten staan. De overgang naar warme nachten moet er eerst zijn. Dan mogen weer alle bloemekes ons leven buiten kleur geven. De heiligen zijn allemaal martelaars van het eerste uur enfin bijna, een  paar honderd jaar na de dood van Jezus. Men noemt ze 'de strenge heren' in de volksweerkunde en zijn dan ook een van de oudste begrippen geworden. Rond het jaar 1000 werd er al gewag van gemaakt. Afhankelijk van de streek zijn het 3-5 heiligen waar de tuinder schrik van heeft. De namen nog eens herhalen, om ze nooit te vergeten: de heiligen, Marmertus (11/05), Pancratius (12/05) Servatius van Maastricht (13/05), Bonifatius van Tarsus (14/05) en vooral in Duitsland en Oostenrijk, die kalte Sophie (15/05). Tot zover de weetjes vandaag.