De dokter heeft me weeral gerustgesteld, alles werkt zoals het moet werken en alle bloedwaarden zijn zoals ze moeten zijn. Ik ben weeral goedgekeurd voor mijn beroep van gepensioneerde te blijven uitoefenen. Waar zou ik als jagger een nieuwe job moeten vinden? En om met een nieuwe uitdrukking te zeggen: alles is 'cava'. Ik begrijp pas sinds gisteren wat dat wil zeggen aan het einde van een berichtje of een antwoord te geven. Eerst dacht ik: waarom zegt nu iedereen 'cava' dat geestrijke sprankelende vocht gemaakt van Spaanse druiven? Tot gisteren mijn 'euro' viel, die is wat meer waard dan 'mijnen frank valt'. Het is een vervlaamsing van de Franse uitdrukking 'ça va?'. Dat staat niet in het herwerkte 'groene boekje van de Nederlandse taal' uit 2005, noch in de dikke Van Daele, noch op wikipedia. Gelukkig kreeg ik een gelukkige inval en moest ik niet aan de kids vragen wat dat betekende. Van die groep krijg ik dan gegagrandeerd het antwoord "maar oma, weet ge dat niet?". Enfin, ik ben er op eigen inzicht en luidop zeggen achter gekomen dat het een 'ça va' is die we met een pilleke 'Zaffranax' proberen te bestrijden. Ik moet niet 'cava' zeggen en geen pilleke nemen om me gelukkig en goedgehumeurd te voelen en te maken. Zoals Friedrich Nietzsche (1844-1900) schreef "ben ik zo graag in de vrije natuur, omdat deze geen mening over mij heeft". Hier is de vrije natuur, de duinen, zee en strand, en die maken me gelukkig door al het goede dat ze aan mij geven, inzonderheid mijn goede gezondheid, geen commentaar op mijn levenswijze en geen rekening moeten houden met menselijk opzicht zoals van "wat zullen ze niet denken". Nog goed nieuws; mijn schaafwonden van mijn val vorige week zijn ook stilletjesaan aan het verdwijnen zodat ik weer toonbaar ben voor de buitenwereld.
Het is 'Internationale Dag van de Boerin'. Als verre afstammeling van een boerenfamilie voel ik me ook dikwijls een boerin als ik naar het werk in mijn hof moet kijken. Die voorziet me wel niet van de hoogst nodige groenten, maar wel van een fleurige aanblik. Dat vraagt ook veel werk maar geeft me ook veel voldoening. Het is ook de 'Internationale Dag van het Handen Wassen'. Daar werd sinds corona heel erg de nadruk op gelegd, maar als ex-vroedvrouw, weet ik al langer dan 3jaar dat verzorging van handen na een handenarbeid zéér gewenst is.
"Zonder muziek zou het leven een vergissing zijn ". Dat zegde ook de filosoof die ik in een vorige paragraaf vernoemde. Omdat het de verjaardag is van Sandra Kim, sinds vandaag 52 jaar, draai ik haar enige grote succes, "J'aime la vie". Tot morgen
|