Zoeken in blog

BBrutal
OOrderly
JJoyful
AAccurate
KKeen
OOld

Name / Username:

Name Acronym Generator
From Go-Quiz.com
Laatste commentaren
  • grootmoeders apotheek (Gilbert Van Oost)
        op grootmoeders apotheek....
  • Dubai Escorts (alisha jonwal)
        op foto trouw
  • he he (Lieve)
        op Olà
  • altijd leuk (Thea)
        op Olà
  • even terug ? (ani)
        op Olà
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Olà
  • 5QShDGKPEe (3JbCKahvYd)
        op foto trouw
  • YlKU5OJqPq4E (Ybq7EG66pRZ)
        op FOTO LOGO ANTWERPEN
  • HTAyCDQA (XYwLsi9VV8)
        op Het loopt niet altijd zoals gepland ....
  • qI9mM8WJ (ZCVhBY2eB)
        op Het loopt niet altijd zoals gepland ....
  • hello hello hello - nice to see you, please visit again!
    hallo, olà, doei, bonjour, bedankt voor je bezoekje!
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    NABORAM
  • Hier vind je informatie over borstkanker : website Antwerpen
  • een moeder aan de computer
  • dear son...
  • The good old days.

    Foto
    New Page 1

     

    this picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of ocean waves.
    Alone they might be washed away, but together they stand strong.
    Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing a wave of my own.
    I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.

     All of us girls,

    Old and young,
    Near and far,
    Hold special memories of good times we've shared.
    We've had our share of hard times when our friends were there to make us feel better.
    We've shared...
    our hearts,
    our time,
    our secrets ,
    our fears,
    our hopes

    and our dreams.
    Let us never break the chain of friends!


    Mrs.Bo and Mr. Silver

    03-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vlaamse Kermis ...





    Er zijn zo van die dagen die in mineur starten en blijven duren, gisteren was er zo eentje.  

    De dag ervoor kreeg ik als ‘ambulante medewerkster’ door zoon 2 de “tombola kraam” met “Rad van Fortuin” toegewezen op  onze Vlaamse Kermis. 
    Kinderen vinden onze Vlaamse Kermis  heerlijk, de ouders veel minder, want elke draai aan het Rad en elk lotje kost hen een euro.

    De man die deze kraam al jaren voor zijn rekening neemt was ziek, dus “ons mama (bibieke dus) zou het wel doen.

    “Ons mama” kwam een uurtje voor de kermis begon en zag tot haar grote verbazing een lege tent!

    Omdat “ons mama” geen flauw idee had wat er van haar verwacht werd liep ze achter drukwerkende medeorganisator zoon 2 aan, die net zoals haar vroegere baas heen en weer lopend dicteerde, gelukkig had moeder vroeger Steno geleerd.

    Ik noteerde  dat ik in lokaal X dozen moest zoeken met prijzen, lotjes moest verkopen – elk lotje had drie vakjes om open te maken en bij getallen van 17 tot 21 had je prijs, eronder of erboven was het nada.

    De prijzen moesten worden uitgestald naar waarde: “ja zeg mama zoek het maar uit hé, ge ziet toch of iets waardevol is of niet hé” : dus, diepe, héél diepe zucht,  de meer waardevolle zette ‘ons mama’  bij 21 en de iets mindere … enfin ge snapt het ook wel zeker?

    Nog steeds achter zoon 2 aanrennend werd me vervolgens de werking van “het Rad” uitgelegd en de prijzen daarvoor mocht ik ook halen in lokaal X en uitstallen. 
    Ik kreeg vervolgens een koffertje wisselgeld, twee drankbonnetjes voor ’t geval ik dorst kreeg, de raad om het Rad goed in’t oog te houden want het stond niet erg stevig en kon van de tafel vliegen – et voilà – vijf minuten uitleg en “ons mama” moest verder hare plan maar trekken.

    “Ons mama” stamt gelukkig af van een grootmoeder, moeder en tantes die winkels hadden en markten deden in Blankenberge, dus de matriarchale overgeërvde genen schoten in werking en alles stond klaar toen de eerste kindjes stonden te dringen om aan het rad te draaien.

    Twee volle Triples zijn door de danige force bij het draaien aan het Rad van mijn kraam gevlogen… toen ik er nog eentje vroeg aan de bar – ik had nog geen druppel gedronken – zullen ze gedacht hebben dat ik ze flink kon verzetten. 
    Ik heb die laatste dan maar veiligheidshalve op de grond neergezet.

    Ik kreeg het ook niet over mijn hart om de kinderen die niets wonnen zonder prijs weg te zenden,  dus ik rommelde tussen mijn prijzen om een doos met troostprijzen samen te stellen.

    Een islamitisch jongentje won een hoofdprijs voor zijn euro – een mand vol streekbieren – en zei verdrietig : “ik mag dat niet aannemen want wij drinken geen alcohol”.   Even wou ik zeggen : “hou het dan bij om als geschenk te geven aan een niet-islamiet” maar mijn peperkoeken hart liet dat weer niet toe, dus ik zocht een assortiment andere prijzen bijeen en duwde die in zijn overgelukkige armpjes.

    Ondertussen was ik ook lotjes aan’t verkopen aan mensen, waarvan er velen  niet tot 21 konden tellen en daarvoor mijn hulp nodig hadden,  terwijl mijn oeuil de Moscou  mijn kwakkel  Rad in’t oog moest houden, want de voorbij lopende kindjes konden er niet afblijven.

    Veel bekenden en familieleden passeerden mijn kraam en stopten even voor een babbeltje.

    Onze kleinzonen keken al weken uit naar deze Kermis, ze vinden het nog beter dan de Sinksenfoor.

    Kleinzoon 2 had al zijn punten bijeen gespaard en kwam met schitterende oogjes zijn droomprijs laten zien: een mini plastic emmertje gevuld met mini plastic insecten.   Als je hem had gevraagd om het in te wisselen voor een gouden beker zou hij het niet gedaan hebben.

    Tegen de avond aan begon Herniaretta flink katoen te geven en mijn onlangs verstuikte enkel protesteerde ook venijnig – de pijnstillers waren uitgewerkt.

    Doodmoe pikkelde ik na de sluiting van de Kermis naar huis,  want ventje bleef nog voor de Karaoke avond.

    Gisteren hebben mijn lieve blogvrienden mij eens gezien op een ‘Hump day’ zoals ons Lipske ze noemt.   Ik was inderdaad nog steeds kribbig, waarschijnlijk door de pijn….sorry hoor maatjes, de volgende keer zal ik mijn best doen om terug wat vrolijker te zijn.

    Vandaag – terug beneveld door de nodige medicatie en na een goede nachtrust – voel ik me wat beter en seffens trek ik weer naar wat nu blijkbaar ‘mijn’ tombola kraam is.  

    Vandaag heb ik wel aan mijne zilveren gevraagd om al vroeger te vertrekken en de zware dozen met prijzen uit lokaal X te halen en klaar te zetten in het kraampje.  Herniaretta zal blij zijn dat ze niet hoeft te heffen.

    Vanavond is het dan ook nog de grote Kermis Kwis en ons kwisploegje doet het altijd heel goed, dat zal waarschijnlijk vanavond ook zo wel zijn.  

    Omdat ik gisteren mijn maandelijkse afspraak had met mijn blogmaatjes heb ik forfait gegeven aan het Kermis VIP-diner en de daaropvolgende Miss-verkiezing met show met Dirk Denoyelle.

    Broer Ardennen, die ook altijd komt helpen op de Kermis was wel geweest en hij vertelde vanmorgen dat de Miss verkiezing hilarisch was.  Het was de eerste keer dat dit op het programma stond.

    Er waren (zo bleek nadien) slechts vier of vijf inschrijvingen en de organisators gaven voor de lol achter de schermen de dames elke keer een ander nummer en stuurden het terug het podium op zodat het leek alsof ze met veel waren.

    De parade van mooie dames bleef maar duren tot ze in de zaal eindelijk doorkregen dat het altijd dezelfde dames waren die met een andere nummer paradeerden.

    Bon, ik zie de klok hier met warpsnelheid tikken en ik moet me nog klaarmaken en seffens op tijd in mijn kraampje zijn,  want met het mooi weer van vandaag zullen er nog meer kindjes komen vermoed ik.
    Het gaat weer een drukke dag worden, ik voel het in mijn knoken.

    Benieuw of Herniaretta het volhoudt want morgen is er nog een dag … pfffft…..

     


     

    03-05-2008 om 12:39 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (8)
    01-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor iedereen een boeketje Meiklokjes van Bojako....

     


    Het meiklokje

    Muguet

    Op één mei krijgt waarschijnlijk elke vrouw van haar geliefden een boeketje meiklokjes aangeboden

    Meiklokjes zijn tevens een legendarische voorbode van de lente en worden ook Lelietjes van Dalen genoemd of Muguet (in Frankrijk) en  Lily of the Valley (in Engeland).

    De bloem wordt volgens christelijke legende ‘de tranen van Onze Lieve Vrouw’ genoemd.

    Traditioneel wordt een boeketje meiklokjes in de straten van Frankrijk verkocht op de één mei, net zoals bij ons,  want ook in
    Antwerpen zet deze mooie traditie zich nog steeds verder.

    De bloem wordt aangeboden als een geluksbrenger en omdat vroeger alle bloemen in een boeket een bepaalde betekenis hadden was deze van het meiklokje:  “u zal het geluk vinden” en de bloem betekende ook “reinheid, bescheidenheid en zachtheid.”  

    Elke bloem in een boeket dat je geschonken werd door iemand die je liefhad, had vroeger betekenis.

    Men zegde het niet met woorden maar ….met bloemen!

     

     

     

    01-05-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (6)
    30-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FOTO GRANDCHILDREN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen FOTO

    30-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    29-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bedenkingen van een moeder en grootmoeder ...

      Het monster van Oostenrijk

    DNA-tests hebben bevestigd dat de Oostenrijker die zijn 42-jarige dochter 24 jaar lang gevangen hield in zijn kelder, de vader is van 6 kinderen die hij bij zijn dochter verwekte. Een zevende kind stierf bij de geboorte. Het lijkje werd in een verwarmingsketel verbrand.

    Volgens de Oostenrijkse onderzoeker Franz Polzer (foto bovenaan) "hebben de DNA-tests beslissend bewijs geleverd dat de 6 kinderen dezelfde vader hebben, en dan hebben we het over de 73-jarige Josef Fritzl.”

    Drie van de zes kinderen werden gedwongen bij hun moeder in de kelder te leven. Ze hadden nog nooit daglicht gezien. De andere drie leefden als adoptiekinderen bij het gezin, in het huis. Ze wisten niets af van het lot van hun bloedverwanten in de kelder.

    De zaak kwam aan het rollen toen een 19-jarig meisje bewusteloos werd opgenomen in een ziekenhuis. De politie begon daarop een zoektocht naar haar moeder.

    (GVA )

     


     

     

    De Oostenrijker  Josef Fritzl zal ook de geschiedenis ingaan als monster – netjes in het rijtje bij Dutroux en Fourniret en de vele andere ziekelijke perverten.

    De griezelverhalen van verwerpelijke mannen blijven maar op ons afkomen – het stopt niet.

    24 jaar lang heeft dat monster zijn dochter in een kelder opgesloten en misbruikt.   Enkele van haar kinderen moesten hetzelfde lot ondergaan en ze zullen voor de rest van hun leven de littekens ervan moeten dragen.

    Ik zag op TV dat de familie Fritzl in een heel groot huis woonde en dat hij, net zoals Dutroux,  de deur in de kelder heel goed gecamoufleerd had, maar hebben die dochter en haar kinderen dan nooit lawaai gemaakt, geroepen of gehuild!   Kunt ge 24 jaar lang zo muisstil zijn?

    Waar waren de moeder en de andere familieleden, kennissen en vrienden ?  Volgens de laatste berichten was niemand op de hoogte.

    Ik probeer me voor te stellen dat ik geluid in de kelder zou horen – ik zou de trappen afgaan en niets vinden en waarschijnlijk denken dat het van bij de buren komt, maar … na zoveel jaar ken je je buren toch en indien je daar voortdurend onverklaarbaar geween of gehuil hoort,  dan begin je je toch ook vragen te stellen en ga je dat toch bij de politie aangeven.

    Hoe kan iemand zo vreselijk diep zakken?  

    Hij is ingenieur las ik in de krant,  geen randdebiel, dus hij wist verdorie heel goed wat hij deed. 

    Bovendien bleek dat hij in de jaren zestig al eens veroordeeld was voor verkrachting, maar na verjaring verdwijnen in Oostenrijk deze documenten in een verticaal klassement – ’t is nooit gebeurd – hij krijgt terug een blanco strafregister …begrijpe wie het kan!  
    Ik zit me nu af te vragen of dat hier ook zo is.

    Voor al deze perverse mannen vind ik levenslange opsluiting te goed, veel te comfortabel en veel te gemakkelijk.

    Voor deze beesten mogen ze van mij de vergeetput terug invoeren.

    Kieper ze zo snel mogelijk de dieperik in,  zet er een deksel op en gooi er af en toe een korst brood naartoe en een slok water,  want ik zou willen dat ze eindeloos lang daar beneden in de klamme kou zouden moeten afzien, ze verdienen niet beter.

    Als ik zie hoeveel eieren men onder Dutroux en Fourniret legt dan word ik appelblauwzeegroen.

    De ‘heren’ bepalen zelf hoe hun verdere opsluiting zal verlopen.   Meneer Fourniret wil niet gefilmd worden :

    wat heeft meneer Fourniret verdorie nog in de pap te brokken alstublieft?   Zelfs gevangen blijven ze aandacht opeisen en willen ze nog steeds controle uitoefenen.

    Het luxe leventje van een cel – veel ruimer dan dat van hun slachtoffers – ze verdienen zelfs dat niet!

    Ben ik dan even erg als ik hen datzelfde wil aandoen en hen nog erger wil straffen?  

    Nee, ik vind van niet – want zij hebben zich vergrepen aan onschuldige, weerloze kinderen en dat is met niets te verrechtvaardigen.

    Bij het straffen van zo’n beesten kan ik me verzoenen met de sharia wetten van de Islam : oog om oog – tand om tand!



    Maar dan mag het voor mij nog liefst VEEL erger!

     

     

    29-04-2008 om 23:57 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (7)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zon - de tuin en mijne portemonnee....

     

    Vandaag maar snel terug een geel kaderke rond mijn tekst zetten – één dag een blauw kaderke en ‘t regent weer pijpenstelen nondedekke!

    Van die éne dag zon hebben we wel gretig gebruik gemaakt om in de tuin te werken. 
    Zoon 1 en de kindjes hielpen mee de tent terug rechtzetten over het zwembad, het winterzeil eraf halen en het zwembad terug gebruiksklaar maken – ik ben een eeuwige optimist – één dagje zon en ik wou al meteen het water in, maar dat moet nog eerst een grondige reinigingsbeurt krijgen.

    Bovendien was het water maar zeventien graden, dus nog een klein ietsiepietsieke aan de kouwe kant.

    Nog meer overmoedig heb ik ongezond ‘gezond’ zonder me eerst in te smeren met een total sunblock zonnecrème en nu zit ik natuurlijk geplaagd met mijn vervelende zonneallergie – jeukende boebeltjes - voor diegenen die er geen last van hebben. 

    Enfin, we kregen even een klein voorsmaakje van wat zou kunnen zijn – hopelijk blijft het daar niet bij.

    Rondom ons rook ik tegen de avond overal de lekkere geur van vlees op BBQ’s.  Bij ons waren het maar boterhammen.

    Na al de regen die we als gehad hebben hoop ik dat Pazke haar nieuw aangelegde tuindrainage nu voldoende getest is. 

    De nieuw aangeplante bloembollekes van Natoken waren bijna weggespoeld las ik.

    Ik heb helemaal geen groene vingers, in mijn tuin moeten alle planten beschikken over een enorme dosis zelfbehoud want als’t van mijn zorgen moest afhangen stond er enkel nog onkruid.   Wanneer mijn kinderen voor mij een plant kopen vragen ze altijd in de winkel eentje ‘dat ons mama niet kapot kan krijgen’ de sanseveria doet het dus nog altijd goed.

    Met een heel bang hartje heb ik mijn boom pioentje en mijn camelia buiten gezet na ze een hele winter gekoesterd te hebben in de veranda.  
    Ik heb voor deze twee mijn uiterste best gedaan – alle dagen een kort gesprekje, wat aanmoediging en efkes gestreeld over hun knopkes en ze hebben beiden de winter overleefd.  
    Gelukkig dacht ventje eraan om ze ook op tijd en stond de juiste hoeveelheid water te geven, bij mij is’t altijd alles of niks.  Ik merk plots dat ze droog staan en dan verzuip ik ze. 


    We zijn nog maar net terug van de reis naar Frankrijk en we draaien nu weer op volle toeren met de voorbereidingen van onze parochiale Vlaamse Kermis. 

    Zo te zien vlieg ik dit jaar in een tombola kraam….pfft….ik speel veel liever wedstrijd wiezen met de gepensioneerden,  maar zoon 2 heeft me destijds benoemd tot ambulante medewerkster en ik word zonder reutemeteut ingezet daar waar hij het nodig acht.


    And now for something completely different zei Monty Python:


    Voor de mensen die het nog niet in hun portemonneeke gevoeld hebben – het leven is hier “in België” op korte tijd héél duur geworden.   Het stond vandaag zelfs in de Humo zwart op wit.   We moeten volgens hun reporter met z’n allen naar Holland want het is daar merkelijk goedkoper. 

    Voor hetzelfde winkelkarretje met tien identiek dezelfde producten betaalt ge in Holland  22.89 € minder
    Voor diegenen onder u die zoals ik nog in oude Belgische franken moeten omzetten  : da’s “negenhonderd drieëntwintig frankses” goedkoper op tien producten.

    We kunnen natuurlijk met z’n allen emigreren naar Nederland, maar misschien is het gemakkelijker als ik in ’t vervolg gewoon mijn boodschappenlijstje meegeef met Huismusje!


    Oei...tijd om te stoppen met schrijven want ik moet nog wat blogjes lezen en straks komt kleindochter en wat later haar papa en broer en ‘k moet nog eten klaarmaken.

    29-04-2008 om 15:04 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (5)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VIKING QUEEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen FOTO

    29-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    27-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wisten jullie dit? Goede Tip ....
     




    Ik kende deze tip nog niet, waarschijnlijk hebben er al veel mensen deze mail binnengekregen, maar voor diegene die het niet gekregen hebben : getest en goedgekeurd door ondergetekende   het werkt.



    Bericht bestemd voor iedereen die min of meer te kampen heeft met minder goed zien en een brilleke moet dragen, -zoals ik dus-.

     

    Of héél handig als men een tekst wil lezen waarvan de letters net iets te klein zijn.

     

    Hou de toets CTRL ingedrukt en draai aan het wieltje op de muis.

    De grootte van de letters wordt kleiner of groter naargelang je naar boven of beneden draait.

    Test het maar even uit, het werkt.

     

     



    27-04-2008 om 17:50 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (7)
    26-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.terug thuis...

    Voilà zie, we zijn weer thuis na een heerlijke,  korte ‘zonnige’ vakantie.

    Alhoewel we een heel bescheiden rijwoning hebben,  verandert het elke keer we thuiskomen na een reis in een piepklein paleiske en heb ik altijd zin om zoals de vorige paus bij het binnenkomen op mijn kniekes te gaan zitten en de grond te kussen.

    Soms moet ge even weggaan om te beseffen hoe mooi en gezellig uw (t)huisje wel is.

    Hoewel…enkele weken geleden lag kleinzoon 2 op z’n rug languit op de grond rond te kijken en plots zei hij : “nana ik vind het hier bij u zo mooi!” – wetende dat mijn kinderen helemaal mijn ‘antieke’ smaak niet delen,  deed het me ongelooflijk deugd dat de kleintjes het dan wel weer mooi vinden. 

    Maar zoals gewoonlijk dwaal ik weer af, dus om op de reis terug te komen.

    We hebben voor de allereerste keer in ons leven met vrienden een georganiseerde busreis gemaakt.   Mijne zilveren wou dit tot nu nooit doen.  

    Hij had een vreselijke afkeer van door anderen uitgestippelde reizen en hotels waar je alles op uur en tijd moest doen en hij wilde liever vrij zijn – zelf de reis plannen, zelf rijden en liefst nog kamperen met onze caravan want dan kon hij kiezen wat en wanneer we zouden eten.

    Ik, de vrouw aan de haard en altijd achter de kookpotten, (!) vind het daarentegen heerlijk om eens in een hotel lekker verwend te worden en te reizen zonder Michelin gidsen, camping gidsen, landkaarten en uitgestippelde reisroutes met de bezienswaardigheden allemaal op mijn knieën.   Sinds de invoer van de GPS moest ik gelukkig al niet meer navigeren.

    Onze vrienden reizen al jaren georganiseerd met gidsen en eindelijk, na zoveel jaar had ik ventje kunnen overtuigen om het eens te proberen, vooral omdat het maar voor een weekje was.

    Hij was in zijn nopjes want wat bleek – wij waren de ‘benjamins’ in de bus en in het hotel.  Je voelt je dan op slag weer jong.

    Hij werd ook onmiddellijk de lieveling van de weduwen en alle andere dames op de bus, maar hij is dan ook wel een charmante, hulpvaardige gentleman.   Altijd een galant handje klaar om hen van de bus te helpen, de deur open te houden, iets aan te reiken aan tafel etc.   Hij is zelfs in een boom geklommen omdat vriendin gefascineerd was door de veelvuldige marentakken (mistletoe) er er graag eentje mee naar huis wou nemen om het te bestuderen.

    Om de ouderen in de bus tegemoet te komen hadden de gids en de buschauffeur  routes en bezienswaardigheden uitgekozen  die voor iedereen gemakkelijk bereikbaar waren.  Gelukkig voor Herniaretta! 

    Het was tevens een gastronomisch weekje, we zaten tenslotte in culinair Frankrijk – twee keer per dag lekker eten!

    Funest voor mijn elegant maatje ! mompel mompel mompel sakkerdesakker

    Ik heb enkele maaltijden moeten overslaan – ’t was gewoon niet te doen.

    Voor de derde keer in mijn leven heb ik een poging gedaan om oesters door mijn strot te krijgen, maar dit was de allerlaatste keer.   Bweikes, bweikes en yeuch en spuw!

    Verser konden ze niet zijn,  want ze kwamen net uit de zee, het was tijdens een bezoek aan een oester-kwekerij en het degusteren met een gepast glaasje wijn was een onderdeel van de rondleiding.

    Toen we op de laatste dag van onze vakantie een enorme schotel met fruits de mer  aangeboden kregen was de man naast mij aan tafel dolgelukkig,  want hij kreeg al mijn oesters.

    Op zo’n georganiseerde reis ben je wel van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat full-time bezig,  dus we waren gisteren avond allebei steendood-pompaf toen we heel laat terug thuis kwamen. 

    Ik heb aan mijne zilveren nog niet gevraagd of dit soort reizen voor hem voor herhaling vatbaar is,  want hij is daarstraks vroeg vertrokken naar de bouw van onze jongste.

    Ik denk het wel…zo’n weekje zal hij nog wel eens zien zitten,  maar waarschijnlijk  zullen we toch zoals gewoonlijk in september weer met de caravan op reis gaan.

    Ach…vorig jaar is dat ook wel best meegevallen en ’t is inderdaad wel veel beter voor mijn kledingmaatje mompel mompel sakkerdesakker...

     

     

    26-04-2008 om 20:45 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (6)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.que c'est triste ...

    Bweeeeiii..... onze korte vakantie is gedaan! 
    Vandaag wat beelekes, morgen tekst en uitleg




    Mont Saint Michel


    Dinan


    Dinan


    Fruits de Mer


    zij stierven om ons te bevrijden

    26-04-2008 om 01:13 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (7)
    24-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.veertig jaar geleden .... de zilveren en Bojako

    Oude dia's ingescand door schoonbroer zee! 
    Niet te hard verschieten hé!







    24-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    » Reageer (10)
    23-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat lieve kleinzoon!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen .

    23-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    22-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedicht Denis Nowé



    In de ban van Denis Nowé
     


    Het huwelijk

    Verpuntdicht (?)
    van het gedicht van Willem Elsschot

    Soms word ik wakker
    Na ’n geile, natte droom,
    “Kom ik zal je pakken”,
    roep ik dan zonder schroom.

    “Ik zal je alle hoeken
    van de kamer laten zien.
    Ik bezorg je twee orgasmes,
    wat zeg ik: minstens tien!”

    Maar tussen droom en daad
    staan praktische bezwaren
    en ’n kont van 80 kilo
    brengt ’n man tot bedaren.

    Met de staart tussen de benen
    kruip ik dan uit bed.
    “Is ’t ook goed”?
    Vraag ik mijn vrouw
    “als ik voor je koffie zet?”







    22-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (4)
    20-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.we zijn nog bijlange niet uitgefeest ....



    Image Hosted by ImageShack.us


    Oei, ik durf dat geel kaderke hier niet meer veranderen – sinds ik het gebruik wordt het steeds beter weer, hebben jullie dat ook opgemerkt?

     En verder: Bibieke was drie dagen na elkaar in een kerk – jawadde !  
    Da’s recht naar den hemel zonder aflaten te moeten kopen als ik me niet vergis.

    Maar van “hemels” gesproken.

    Gisteren zijn we naar een "schitterende" vertolking van de Carmina Burana geweest in de Sint Carolus Borromeuskerk.  Dat was mijn verjaardagsgeschenk van schoondochter en zoon 1.   Het mooiste plekje van Antwerpen, de mooiste kerk van Antwerpen en prachtige muziek en gezang, wat kan een mens nog meer verlangen?

     

    Vanmorgen moesten we wel vroeg uit de veren,  want we waren uitgenodigd op het vormsel van achternichtje en het was een flink eind rijden.  
    Ze zijn nog niet zo lang geleden verhuisd van de koekenstad naar de verre, verre boerenbuiten.

    Zo’n dorp heeft wel charme dacht ik bij mijn eigen zichzelve,  toen we door al het mooie groen reden langs de enorme villa’s (wie zijn toch al die rijke mensen ?– ’t kunnen toch allemaal geen lotto-winnaars zijn! ) - en wat later in het dorpskerkje zaten.


    Het moet wel plezant zijn,  wonen waar je iedereen kent, en iedereen kent u, maar ik veronderstel dat je in een dorp moet opgroeien om het écht te kunnen waarderen. 

    Ik blijf ik in hart en nieren een stadsmens en ik zou het ook niet leuk vinden als buurman plots zonder enige verwittiging naast me in de keuken zou staan.


    Omdat we hier in België nooit weten welk weer ons te wachten staat had nichtje in de dorpsfeestzaal ook een springkasteel en grappige fietsen en andere spelletjes gezet voor de vele aanwezige kinderen.

    Buiten scheen er vandaag wel een stralende zon, maar we hebben de middag toch grotendeels binnen aan tafel doorgebracht, èn zoals het goede Pallieters betaamt,  de hele tijd etend en drinkend.  De partner van nichtje is kok, need I say more?

    Ventje was ‘onder zachte dwang van mijnentwege’ vandaag BOB, dus ik kon nog iets meer dan hij genieten van het feestje.

    Zonder zijn Duuuuuveltjes komen zijn '–ik-dans-de-Samba-en de Marie-Louise-'  benen niet los.  Jammer

    Enfin, ’t zoveelste feestje zit er weeral op en het zal morgen ook weer te zien zijn op de weegschaal vrees ik.

    Hoe gaat het weer? 
    Ieder pondje door het mondje hangt daarna aan uw kontje .... 

     

     

     

    20-04-2008 om 22:11 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (5)
    19-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een tussendoortje ....
    ..

    19-04-2008 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    18-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag...

    Vanmorgen werd pastoor begraven.

    Triest mogen we eigenlijk niet zijn, want tenslotte gaan gelovigen op dat moment naar hun eeuwig paradijs en me dunkt dat een pastoor wel gelovig zal geweest zijn, want anders had hij het zo lang niet volgehouden.

    De mis was heel sober, net zoals hij het gewild had.  
    Het moest vandaag - vrijdag - gebeuren want morgen zaterdag is’t eerste communie in de parochie.

    De kerk zat nu al stampvol, wat zou het geweest zijn op een zaterdag?

    De mis werd opgedragen door zijn vriend-priester èn de vicaris van de bisschop èn twee parochie assistenten. 

    Ik dacht dat het op z’n minst de bisschop zelf zou zijn omdat er nog maar zo weinig priesters zijn, maar Daneels zal andere zaken om zijn hoofd hebben – hij was waarschijnlijk naarstig op zoek naar nieuwe priesters.  Ze zijn tegenwoordig niet zo erg dik bezaaid.

    Ik ga enkel naar de mis voor begrafenissen, huwelijken en doopsels en ik merkte vandaag op dat er na pastoor geen échte opvolging meer is.

    Er zijn nu ‘parochie assistenten’:  een echtpaar. 
    Die mensen bedoelen het waarschijnlijk heel goed maar ik zit met een prangende vraag.

    Waarom zaaaaaaagen die mensen altijd zo?

    Ik bedoel: krijgen priesters en ‘assistenten’ speciale lessen om op die vreselijke zingende, zagende, zalvende toon te spreken?

    Dat was nu juist wat pastoor zo onderscheidde van de anderen.  Hij sprak heel gewoon en heel boeiend en niet op die vreselijke kerkelijke-zing-zalvende toon, waar ik de kriebels van krijg.

    Bovendien staan ze ook altijd met hun handen zo half omhoog, de palmzijde open naar u toe.  
    Ik heb nog nooit zo tegen iemand een uitleg staan doen.
    “Mens, doe toch gewoon” zit ik dan de hele tijd te denken.

    Even erg vind ik de zaag-zangliedjes.  
    Het zou toch stukken beter zijn indien we uit volle borst, in de handen klappend,  gospels konden meezingen en  af en toe eens lekker luid: ‘Halleeeeluuuujaaaaa’!   roepen om ons te ontladen.

    Gelukkig hebben de vader en de broer van mijn schoondochter op het einde van de dienst een mooie, ontroerende, soms vrij grappige tekst voorgelezen op een normale spreektoon.

    Pastoor zou tevreden geweest zijn!  

    Hij hield ook niet van al dat stijf kerkelijk gedoe.

    Zondag gaan we weer naar de mis – het wordt al bijna een gewoonte!  

    Maar deze keer is het voor een vormsel.  

    Benieuwd hoe ze daar op den boerenbuiten de mis doen, zouden ze daar ook op diezelfde rare zalvende manier spreken?

     

    18-04-2008 om 18:12 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (8)
    16-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.babysitweek ...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    Zeg nu nog dat ik mijn best niet doe om mijn madam te helpen!  
    Bovendien moeten jullie weten dat de meeste auto's nog van mij zijn, maar onze Seppe mag er van mij mee spelen!

    16-04-2008 om 21:20 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (6)
    15-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pastoor....
     



    Pastoor is dood.  
    In onze familie noemden we hem niet Meneer Pastoor, nee zijn naam was ‘Pastoor’.

    Tachtig is hij mogen worden.

    Oud en versleten, maar toch blijft de dood altijd onverwacht.

    Ik ontmoette hem voor de allereerste keer bij het doopsel van zoon 2 in 1975, we waren toen nieuw in de parochie.

    Pas goed heb ik hem leren kennen begin 1980 toen ik voorzitster werd van het oudercomité van onze parochieschool. 
    Tegelijkertijd ontmoette ik ook de man, een zeer goede vriend van Pastoor, die later de schoonvader van zoon 2 zou worden.

    Tijdens die schooljaren waren Pastoor en ik elkaars geduchte tegenstanders, zij het nooit kwaad bedoeld. 
    Pastoor wou het geld dat we verdienden met schoolbals en schoolfeesten liever besteden aan de Gemeenschap, en ik wou het besteden aan de school.

    Ik heb toen gewonnen, zeer tegen de zin van Pastoor, maar toch zag ik in zijn ogen respect voor de dame die zich tegen hem verzette.

    We bleven respectvol en vriendelijk tegen elkaar.

    Jaren gingen voorbij en zoon 2 en schoondochter werden verliefd en vervolgens getrouwd door Pastoor, huisvriend bij schoondochter thuis.

    Hij doopte vervolgens hun twee kindjes en zat aan bij alle familiefeesten, ook enkele engelse kerstfeesten bij ons thuis.   
    Zonder verpinken trok hij mee de 'christmas-crackers' open, zette het rare hoedje op zoals iedereen en vertrok meestal met spijt vóór het dessert om de middernachtmis op te dragen.

    Hij was nu al enkele jaren op pensioen maar hij wou niet meer terug naar zijn geboortedorp, hij bleef wonen in de buurt, omringd door de mensen die mettertijd zijn vrienden geworden waren.

    Op elk parochiefeest was hij van de partij en op elke Vlaamse Kermis liep hij rond.   Hij kende iedereen bij naam.

    Ik ben niet gelovig maar Pastoor was zo ongelooflijk intelligent dat het altijd een plezier was om naast hem aan tafel te zitten.  Over elk onderwerp konden we praten.   Ik zal mijn boeiende, intelligente gesprekspartner op de volgende familiefeesten heel erg missen.

    Schoondochter zat er gisteren maar heel stilletjes bij.
    “Ik heb precies een grootvader verloren” zei ze “en we willen nog graag een derde kindje, wie gaat dat kindje nu dopen?” 

    Ik wist niet wat antwoorden, want niemand kan de plaats van een pastoor-grootvader-goede vriend innemen.

     

     

     



    15-04-2008 om 11:52 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (8)
    13-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ietie goooo hooooomm....

    Image Hosted by ImageShack.us

    Ongeveer dertig jaar geleden zat ik met onze jongste zoon, hij zal toen een jaar of vijf geweest zijn,  in de cinema naar de film ET te kijken.  
    Toen waren er nog geen Nederlandse versies, er waren enkel (godzijdank) de originele films met ondertitels.  
    Onze oudste kon al goed lezen en verstond ook engels omdat engels thuis bij mijn ouders de voertaal was.
    Waarom ik me deze film zo goed herinner? 
    Omdat zoon 2 er zó van onder de indruk was en de hele film lang steeds weer vroeg :”wat doet hij mama?”-  “wat zegt hij mama?“ - “wat denkt hij mama?”. 
    Rond mij hoorde ik voortdurend mensen geërgerd "shhhhhh’ten" en toen het licht in de zaal aanging kreeg ik van alle kanten boze blikken toegeworpen.

    Maar - to get to the point - zoals de Britten zeggen.


    Gisterenavond kwamen onze twee oudste kleinzonen slapen en ze hadden een DVD bij.

    Ge kunt het wel raden zeker?

    Juist, het was ET  en alle herinneringen van dertig jaar geleden kwamen terug boven.

    Kleinzoon keek me met pretoogjes aan, giechelde en zei: " ge gaat het nooit raden nana, 't een film over een platkop!"
    Hun papa kon niet snel genoeg de deur uitgewerkt worden,  de pyama’s aan en wij samen knus in de zetel voor de TV.

    Mijne zilveren ook, maar hij was compleet afgepeigerd na een dag hard labeur op de bouwwerf van zoon 2 en sliep al na vijf minuten. (als hij niet afgepeigerd is slaapt hij ook wel na vijf minuten, maar soit)

    Gelukkig – of ongelukkig, ’t is maar hoe ge het bekijkt – kunt ge tegenwoordig de taal kiezen op een DVD, want onze kleinzonen zijn derde generatie en spreken geen engels meer, er werd daarom gekozen voor de optie ‘Nederlands'.    Als het gaat kiezen we liever Vlaams, maar die keuze was er niet op deze DVD.

    Die Nederlandse gedubde versie klonk wel raar, maar gelukkig  hadden ze het meesterlijk stukje dialoog  : “Ietie gooo hooooom” nog in de originele taal erin gelaten.
    Geef toe dat er bij ‘Ietie wiiiil naaaaar huiiiiis’ veel van de charme verloren zou gaan.

    Ik bekeek de film als in een déjà-vu.    Met vijfjarig kleinzoontje op de schoot leek het alsof ik gewoon een grote stap terug in de tijd had gezet.

    Spijtig genoeg haalde hij het einde niet.  Zijn hoofdje werd zwaarder en zwaarder op mijn schouder, het duimpje ging dieper in de mond en ik zag hem moeite doen om zijn oogjes open te houden.

    “Wilt ge naar boven zoeteke?” vroeg ik en hij knikte halfslapend ja.  

    Ge houdt die klein mannen speciaal laat op omdat ge denkt dat ze dan wat langer zullen slapen maar nee, om half acht waren ze klaarwakker.

    Aan de ontbijttafel ondervond ik ook dat de tienerjaren veel sneller lijken te beginnen dan vroeger.

    Ik herinner me als eerste muziek de 'Twist' met Chubby Checker, maar ik was toen zeker al dertien jaar oud.
    Kleinzoon 1, slechts zeven jaar oud, vertelde dat er op Ketnet ‘keitoffe, coole’ liedjes gezongen werden en hij begon toen als een volleerde popster een of ander hitje te zingen.  
    ’t Was nog goed ook, geen enkele valse noot en zelfs met de nodige show erbij.    
    Met zijn knappe looks, zijn aanstekelijke lach en zijn lange, dikke lokken gaat hij later nog veel hartjes breken, daar ben ik van overtuigd.

    Maar ja..zo denkt elke grootmoeder over haar kleinzoon zeker?

     

     

    13-04-2008 om 22:16 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (9)
    12-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een tussendoortje - sorry geen ondertitels!
    niet vergeten om eerst de muziek af te zetten!

    12-04-2008 om 13:09 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (6)
    11-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oeps - bijna titel vergeten!

    Iedereen zal ze wel kennen,  die goedkope plastic loopfietsjes.  

    Onze jongste zoon heeft er ook ooit zo eentje gehad.  
    Ik zocht naar een afbeelding op Google, maar vond er geen, maar ik ben ervan overtuigd dat jullie weten welke ik bedoel.

    De snelheid die deze fietsjes kunnen halen is onwaarschijnlijk.

    Seppe heeft zo’n fietsje  en overal moet het mee.   Ook naar hier natuurlijk. 

    Als een sneltrein raast hij keer op keer door de living, via de keuken naar de veranda. 

    Hij remt dan met beide voeten af vlak voor de glazen verandadeur.  
    Uit schrik heb ik er al van alles voorgezet.    
    Onderweg is er één mini opstapje tussen de living en de keuken en dan gil ik elke keer : “STOOOOOOP”, waarbij hij plots remt, mij elke keer bijna een hartaanval bezorgt omdat ik denk dat hij overkop zal gaan, breed lachend naar mij omkijkt en ook zijn variatie op het woord “TOOOOOOP” geeft, vervolgens super voorzichtig zijn voorwiel opheft en dan weer zoevend verder fietst.

    Het liefste heeft hij nog dat ventje in’t midden van zijn traject staat met de benen wijd open en zo een brug maakt waaronder hij kan doorrijden.

    Ventje beschermt zijn familiejuwelen met beide handen en Seppe trekt braaf zijn hoofd in wanneer hij keer op keer onder “de brug” doorzoemt, alsof hij al weet dat de gevolgen van een botsing bijzonder pijnlijk zullen zijn voor zijn grootvader.

    Hij is nog steeds ziekjes, al zou je het nooit geloven als je hem bezig ziet.  
    Toch blijft de koorts op en neer gaan en rare droge vlekjes komen er steeds bij.   Het lijkt niet op het ‘normale‘ vervellen na roodvonk Pazke,  dus vanavond gaat hij nog maar eens naar mevrouw doktoor.

    De twee bompa’s waren gisteren weer aan het werk op het bouwwerf van zoonlief,  want de grote middelen werden gisteren ingezet – kranen hebben de hele achterzijde van het gebouw platgelegd en alles op containers geschept.

    Ik was alleen met Seppe tot ventje weer thuis kwam en het onvermijdelijke is weer gebeurd.  
    Herniaretta, al een tijdje in bedwang gehouden door sterke medicatie, nam venijnig weerwraak en sloeg halverwege de winkelstraat toe.   Gelukkig kon ik mankend en steunend op de buggy thuis geraken.

    Tot mijn grote spijt moest ik aan zoon zeggen dat ik vandaag Seppe niet kon bijhouden. 
    Hij moet kiezen,  ’t is ofwel zijn vader op de bouwwerf, ofwel hier bij mij thuis om Seppe op te pakken wanneer het nodig is.

    Ik moet Herniaretta nu heel goed verzorgen,  want binnenkort hebben we een reisje gepland naar Bretagne met onze goede vrienden.  

    Ik zal veiligheidshave toch eens moeten kijken of die steun-loop -zit- wagentjes voor oude mensen nog te koop staan in de Aldi. 

    Laura lijkt er vandaag de brui aan te willen geven, dus ik zal nog maar eens een geel kaderke gebruiken, misschien komt ze dan weer tot bezinning.

     

     

    11-04-2008 om 15:25 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (6)


    Inhoud blog
  • Olà
  • een kat op een hete tinnen dak ...
  • lalalalala....die mooie zomer ....
  • to blog or not to blog ...
  • warm en koud en besparingen ...
  • het moet niet altijd serieus zijn .... :-D
  • een stadje doen ...
  • nooit gedacht dat ik zo iets zou posten ...
  • Op verzoek van veel vrienden hervat ik mijn blog …
  • eventje terug ...

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    100%
    150%
    200%
    LOEP


    Foto

    kleinzoon 1


    Foto

    kleinzoon 2
    Foto

    kleindochter
    Foto

    kleinzoon 3


    Foto

    kleinzoon 4


    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    mia1948
    blog.seniorennet.be/mia1948
    Startpagina !

    Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • HUISMUSJE 1

  • Zoeken met Google




    Archief per maand
  • 01-2017
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 12-2005
  • 11--0001

    ik zou niet nee zeggen indien ze het moesten vragen...
    maar ze vragen het niet......

    I wouldn't say no if they asked me....
    but they don't ask me.....


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • voor info over dyslexie moet je bij sprankel zijn!

  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • of voor nederland bij Balans


  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • kING OF THE CASTLE

  • Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk.
    Before you open this link, turn off my blog music at the top right!
    Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!


    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!