Morgen, de 11de van de 11de begint in Lanaken - en ook op vele andere plaatsen - het nieuwe carnavalsseizoen. Zelf hebben wij - mijn vrouw en ikzelf - 'n heel stapje teruggezet. Waar wij voorheen vanaf de vrijdagavond tem. de woensdagavond op stap gingen, meestal verkleed, ben ik nu enkel nog actief als redactielid van de carnavalskrant. Daarenboven ben ik wel nog altijd aanwezig bij de aankomst van de Blauw Sjuut, de voorstelling van ons gezèt en de receptie van de nieuwe prins. Carnaval wordt in Lanaken trouwens met de paplepel ingegoten bij de kinderen. Vanaf de kleuterschool worden zij al ondergedompeld in het carnavalgebeuren. Voor de kinderen is er ook altijd jaarlijks 'n kinderzitting en kinderoptocht. Ook mijn ouders waren fervente carnavalsvierders. Maar met de jaren, hoeft dat zot gebeuren 's avonds niet meer, we kruipen nu op tijd in bed.
Maar dit terzijde, 'n wandeling kon natuurlijk niet ontbreken. Ik vertrok via de Wijngaardstraat, dé carnavalsstraat van 2024 met twee jeugdprinsen. En dan ging het via de Waterstraat eens te meer naar Pietersheim. Met wat foto's aan het kasteel en de burchtruïne, wandelde ik naar de mooie dreef. Die foto met die eenden en dat groene grachtwater heb ik trouwens ook op facebook gezet. Zoals meestal vergaar ik altijd mooie reacties.
Nadat ik Pietersheim verlaten had, ben ik nog 'n stukje van de rode route gaan volgen, het stuk over de houten vlonder. Als wandelaar ging ik op die vlonder op en neer door het vele water eronder. Maar toen mij die jogger voorbijstak ging die hele constructie ferm tekeer.
En dat het vanmorgen windstil was, dat beweest de vlag van onze buurman. Om het op zijn Lanakers te zeggen, "die boejeerde niet"!
Deze namiddag gaan we vermoedelijk naar de koers kijken, gisteren met de zussen en broers van mijn vrouw - in totaal met zijn dertienen, partners inbegrepen - hadden we al 'n goedgevulde dag. We houden het vandaag rustig.
|