cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
25-09-2014
Donderdag - 25/09/2014 - De tijd vliegt snel... !
Het nieuwe fietsseizoen kende zondag een valse start. In de voormiddag regende het te fel om te kunnen trainen. Er waren slechts enkele dapperen komen opdagen in de hoop dat het gauw zou stoppen. We hebben moeten wachten tot in de namiddag voor het een beetje betrouwbaar droog begon te worden. We hebben ons dan beperkt tot een korte rit langs de vaart tot in Wijgmaal. Te vlak uiteraard, zeker na Bütgenbach (videobeelden te zien via deze link :
Wanneer je mijn 'start number' : 449 intikt, krijg je enkele filmpjes te zien van ons groepje. Marcel valt goed op, in zijn fluo vestje, meestal vlak achter mij.) Langs het parcours stonden enkele camera's opgesteld. Ik moest sturen, daardoor kon ik niet zwaaien maar Marcel heeft zijn best gedaan. Als je hem ziet, ben ik net voor hem in beeld gekomen.
Maandag, bij de tweede acupunctuursessie, kreeg ik ook elektrotherapie (zoals bij de KUL studie) maar nu op arm én been. We proberen dit ook eens, baat het niet dan weten we dat ook weer. Ze geven ons geen valse hoop en dat is maar goed ook. Als het na een paar beurten geen effect heeft, stoppen we ermee. Mijn agenda is zo al vol genoeg. Nu de wekelijkse conditietraining weer begonnen is, zijn mijn dinsdagen ook weer goed benut. Met de koorrepetities op woensdagavond is mijn weekprogramma weer compleet.
Zondag zingt het koor weer in de mis van 10u in Blauwput. We vliegen er weer in ! Niets leuker dan samen zingen, fietsen, trainen. Inspanning en ontspanning gaan voor mij goed samen. Ik doe graag dingen in groep en ben heel blij dat dat nu nog kan. Bij de conditietraining zijn een paar bekende gezichten van in Pellenberg opgedoken. Dat wordt dus nog gezelliger dan vorig jaar !
Dinsdag - 16/09/2014 - Hoewel het werkjaar van Join2Bike pas zondag weer start, zal het de 3de keer zijn dat we samen komen deze maand. Na de Benefiet(s) en de Oostkantocht (Bütgenbach ligt dan toch in België en niet in Duitsland, maar wel tegen de Duitse grens aan) starten we zondag met de wekelijkse trainingen. Ik hoop dit jaar alleen te kunnen fietsen. Mijn doel is om volgend jaar de 20 km door Brussel alleen te doen en dat vraagt de nodige voorbereiding. Tot nu toe werd mijn trike steeds gekoppeld aan een andere trike, sinds Oostenrijk ben ik wel tot stuurvrouw gepromoveerd, de volgende stap is dan solo rijden !
Ze hadden ons wel goed liggen bij de Oostkantocht : de rit van 30 km was eigenlijk 38 km. Dat zal ons leren de ritinformatie beter te bekijken. Op de website is dat terug te vinden :
Blijkbaar is dat een gewoonte bij KBC om naar boven af te ronden. Ik heb de andere tochten ook eens bekeken : 75 = 81 km, 125 = 131 km. Dat mogen ze met hun rente ook doen voor mijn part (alles + 5 %). Dan brengen onze spaarcenten weer iets op, voor de verandering. Na een gezamenlijke start, voor het oog van de pers, viel onze groep van zo'n 20 à 30 deelnemers uiteen, zoals we dat gewoonlijk doen, in kleinere groepjes. Zo'n beetje volgens onze capaciteiten (snelle, tragere, bikes en trikes). Ik kreeg deze keer Ronny achter mij aangekoppeld. Man, die heeft een turbo in zijn benen !!! Daar moet Marcel zwaar voor gaan trainen om die bij te houden. Die zal wel meer dan 6 km per dag fietsen, dat kan niet anders. Gelukkig remde hij goed af in de afdalingen. Ik heb ondervonden dat dat beter is. Als de trekker/bestuurder dat doet gaat het voorwiel al eens uit koers en als je een redelijke snelheid hebt voelt dat niet zo veilig aan. Weer iets bijgeleerd, dus !
Na de trainingen van de doctoraatstudenten op woensdag, donderdag en vrijdag was ik eigenlijk heel moe toen we naar de Oostkantons vertrokken. Het vooruitzicht om weer te kunnen fietsen, deed me dat even vergeten maar 's avonds was ik echt bekaf ! We hadden met enkele Join2Bikers, die ook al op vrijdag daar toekwamen, afgesproken om samen te gaan eten. Het restaurant was heel goed gekozen : we werden ontvangen in het salon voor het aperitief, daarna konden we aan tafel. Het eten was heel lekker en mooi geserveerd maar het liep wat uit en dat begon ik te voelen vanaf 22u. Dat is zo'n beetje mijn limiet, als ik mijn zetel moet missen. Maar ik was er graag bij en dan heb ik dat ervoor over. Uiteindelijk was het 23u eer we onze slaapplaats bereikten. Ik hoopte op een goede nacht maar dat viel wat tegen. Ook Marcel was al heel vroeg wakker. Aan het ontbijt bleek de hele B&B bezet door deelnemers aan de Oostkantocht. We zagen ze 's avonds terug bij het pastabuffet dat KBC inrichtte voor deze gelegenheid. Nooit gezien en heel goed georganiseerd : pasta voor 2.000 mensen !
Die avond gingen we vroeg slapen en de volgende nacht sliepen we ook veel beter door, tot 07u 's morgens. Dat deed deugd. De extra kilometers van de vorige dag waren verteerd. Na een stevig ontbijt konden we rustig huiswaarts keren. We vertrokken met de zon in de rug maar al gauw belanden we in een mist die overging in lichte motregen tot we thuis waren. Gelukkig hadden we op de fietstocht in Malmedy wat zon gezien, anders was het een grijs, mistroostig weekend geweest.
Nu is het weer uitkijken naar de start van het nieuwe werkjaar : zondag met Join2Bike, dinsdag met het CAS (Centrum Aangepast Sporten) = conditietraining. Dan hebben we weer alle dagen actie !
Dinsdag - 09/09/2014 - Het wordt superdruk deze week. De volgende 3 voormiddagen komen de KUL studenten weer telkens 2 uur oefenen met mijn arm. Ze hernemen het studieprogramma gewoon. Achteraf vergelijken ze de resultaten met die van vorig jaar. Ik kreeg maandag te horen dat Anouk al bevallen is van een meisje, Anke. Ik was vrijdagnamiddag haar laatste klant en de volgende morgen is Anke geboren ! Bij het afscheid wenste ik haar nog een vlotte bevalling, maar dat het zo vlot zou gaan !? Ze had eigenlijk nog 3 weken te gaan. Het is haar gegund. Ze voelde zich nog fris en energiek, die laatste, uitputtende weken zijn haar bespaard gebleven.
Nu duurt het nog zo'n 14 weken eer ze weer komt werken. In die tijd zal ik het met haar nieuwe collega's moeten doen. Deze week zie ik alleen nog Jozefien. Voor woensdag en vrijdag heb ik de kine afgezegd omwille van de zware sessies met de studentes. Of ik morgen ga repeteren, weet ik nog niet. Vanavond heb ik al een reünie met een paar tafelgenoten van in Pellenberg. Vrijdagavond vertrekken we dan voor een weekend naar Bütgenbach (D). We gaan daar met een aantal Join2Bikers meedoen aan een fietstocht in de buurt van het meer daar. KBC organiseert en wij gaan meedoen. Een tocht van ong. 35 km (als ik me niet vergis). Na de 40 km van de Benefiets van vorige zondag zal dat wel lukken. De batterij van mijn trike laat het afweten de laatste tijd, dan maar zonder. Als tijd niet belangrijk is, kan dat geen kwaad. Zolang ik maar kan fietsen, is het goed.
De reacties op mijn goede nieuws van vorige week zijn geweldig ! Zondag kwamen er velen kijken wat er bewoog in mijn hand. Het lukt nog niet altijd, dat was dus telkens weer spannend : "gaat het lukken of niet?" Meestal wel maar telkens was het anders. Er valt dus nog veel te oefenen. Spijtig dat Anouk er nu niet is om me te coachen. Dit is haar specialiteit. Wie weet wat gebeurt er nog tijdens haar moederschapsrust !!!
Zaterdag - 06/09/2014 - Het bezoek van de studenten van KUL was een belevenis waar ik niet over kan zwijgen !!!
Het was een blij weerzien met de Chinese doctoraatsstudente, ze laat zich Snow noemen, dat is gemakkelijk. Ze werd weer geassisteerd door 2 andere kine studenten. Er moesten eerst wat vragenlijsten ingevuld worden, net zoals vorig jaar. Daarna werden reflexen getest in beide armen, vervolgens een paar eenvoudige armbewegingen : rechts probleemloos, links veel moeilijker. Dan werd gespeurd naar mogelijke spieractiviteit in linker arm en hand. Als bij wonder zag Snow een lichte trilling in een spiertje van mijn linkerhand ! Ik had het zelf niet opgemerkt. Toen ik het 's avonds aan Robbe vertelde, wou hij het zien. Wij, met ons drieën, gefocust op mijn hand : ik probeer iets aan te sturen en : JA !!! Een lichte trilling was duidelijk te zien op de rug van mijn hand.
Deze morgen probeerde ik het nog eens maar nu liep het anders : mijn duim bewoog. Ik kan het wel van de daken roepen : "mijn linkerhand vertoont weer een teken van leven !" Na 3 jaar volgehouden kine en op eigen initiatief, dagelijkse stimulatie van arm en hand (wrijven en kriebelen), kan ik een 'vin' verroeren. Dat doet mij denken aan het bezoek van een buurman, toen ik nog in Pellenberg was. Hij vertelde toen dat hij zo blij was dat hij na 3 jaar zijn pink weer kon buigen. Zijn CVA was lichter dan de mijne, maar het resultaat, na 3 jaar, is vergelijkbaar. Het loont dus inderdaad dat volgehouden oefenen. Het blijft een wonderlijke vooruitgang. Mijn nieuwe huisarts zal donderdag weer opkijken. Zij dacht dat na 3 jaar geen vooruitgang meer mogelijk was. Ik bewijs maar weer eens het tegendeel ! Heerlijk is dat ! Ik loop weer op wolkjes, ook al is dat niet te zien als je mij ziet stappen... Ik ben weer benieuwd wat dit jaar mij brengen zal. Het einde van mijn revalidatie is nog niet voor morgen, er is nog meer mogelijk. Anouk krijgt gelijk : "We go for gold !"
Donderdag - 04/09/2014 - Het wordt alweer druk en september is nog maar pas begonnen ! De koorrepetities op vullen weer mijn woensdagavonden. Join2Bike start weer op 21/09 en de conditietraining op 23/09. Daarnaast heb ik nog 4 maal kine per week. Ook het koor vraagt heel wat tijd : we kregen een heel pak nieuwe partituren, daar heb ik nog maar een paar van kunnen herwerken want dat is een tijdrovende activiteit : noot per noot en met alle tempo- en andere aantekeningen erbij, ben ik daar minstens een uur per stuk mee bezig. Ik heb dus mijn handen vol !
Morgen komen de studenten van de Leuvense universiteit nog eens langs. Ik werkte vorig jaar mee aan een doctoraatsstudie waarbij zij de activiteit in een spier van mijn linkerarm kwamen meten. Nu komen ze, na een jaar, de opvolging daarvan doen. Met de evolutie van de laatste tijd ben ik zelf heel benieuwd naar wat er op de grafieken te zien zal zijn. Vorig jaar lag dat tamelijk laag, hoe zal dat nu zijn ? Marcel is ook heel benieuwd, hij heeft dan een vrije dag. Vanaf deze maand werkt hij nog maar 4 dagen per week. Zijn vrije dagen mag hij echter niet zelf kiezen. Deze komt dus toevallig goed uit.
Zondag gaat de 'Benefiets' weer door in Pellenberg. Dan komen we met de Join2Bikers nog eens samen, iets om naar uit te kijken dus ! De weerman belooft overwegend droog weer, dat is al een meevaller... Fietsen en wandelen ten voordele van Fietsotheek Niko. De vraag blijft groeien, alle steun is welkom.
Hier vind je er alles over : http://benefiets.comuf.com/2014/
Afgelopen week heeft onze tandem een nieuwe eigenaar gevonden. De zoon van een collega van de spelotheek zal er nog veel plezier aan beleven, hopen we. Zijn ogen blonken nogal toen hij hem zag. Voor mij is de tandem daarmee een afgesloten hoofdstuk. Ik kijk al uit naar mijn eigen trike. Degene die ik nu huur van Join2Bike heeft ons geleerd wat beter kan, dat moeten we eens oplijsten zodat we bestellen wat we nodig hebben. Zo'n trike is niet goedkoop en vind je niet zomaar in een gewone fietswinkel. Dat wordt weer een avontuur. Spannend !!! Join2Bike zal ons daarin begeleiden. Zij weten de weg in die wereld. Eens benieuwd hoeveel tijd dat gaat nodig hebben voor ik er één heb. Dat zal iets voor volgend jaar zijn waarschijnlijk.
