cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
06-09-2016
Dinsdag - 6/09/2016 - Vorige woensdag moest ik op controle bij de raadpleging epilepsie. Daar kaartte ik het probleem aan van mijn afgevlakte emoties. Vermits de medicatie geen effect heeft op de tintelingen in mijn hand en de laatste onderzoeken geen uitsluitsel geven kreeg ik toestemming om de Depakine (Valproate) af te bouwen. Halveren om te beginnen in week 1 en stoppen in week 2. Na 3 dagen op halve dosis voel ik weer waar die Valproate goed voor was. Mijn verlamde helft voelt weer heel zwaar aan waardoor ik moeilijker stap. Ik heb contact opgenomen met de dienst neurologie. Zo gauw zij mij terugbellen kan ik dit bespreken met de assistent. Waarschijnlijk moet de dosis weer omhoog en moet ik de afgevlakte emoties accepteren. Spijtig want weten dat je blij bent maar het niet voelen is niet prettig en je verdriet niet kunnen uiten evenmin. Ik had gehoopt mijn gevoelens weer terug te krijgen maar mijn mobiliteit erbij verliezen is teveel gevraagd. Dat zwaartegevoel maakt mij onzeker bij het stappen. Gisteren heb ik mijn rondjes niet durven lopen. Zo de hele dag aan je stoel gekluisterd zitten is niks voor mij. Ik zal die pillen voor lief moeten nemen, niks aan te doen blijkbaar, jammer maar helaas.
Afgelopen weekend begon ik last te krijgen van een stijve nek. Dat was vervelend op de startvergadering van Join2Bike zondag namiddag. Ik kan niet zo lang staan en als ik ging zitten was het lastig met de mensen rondom mij te praten. We kregen een voorstelling te zien van ons exploot in de Alpen van deze zomer. Bij die beelden kregen we meteen zin om het nog eens over te doen. Het nieuwe werkjaar start pas half oktober en zal minder intensief zijn dan de vorige jaren. De trainingen gaan dan niet meer wekelijks maar tweewekelijks door. Onze stichtende voorzitter is nachtverpleger en heeft in dat ritme dienst. De vorige jaren nam hij de training er gewoon bovenop maar dat is niet langer haalbaar. Dat geeft ons ook een vrije zondag op de twee. Niets houdt ons tegen om op eigen initiatief te gaan fietsen ! We vinden elkaar wel om samen op pad te gaan op zon- of weekdagen, naargelang het weer.
Als het lukt gaan we vrijdag weer fietsen met enkelen die overdag vrij zijn maar dat hangt van mijn rug af deze keer want het weer is goed deze week.
Sinds gisteren heb ik naast die stijve nek ook nog last van mijn rug. Ik ben in 1984 geopereerd van een discushernia aan de vijfde lendenwervel. Die plek blokkeert nog gemakkelijk. Vooral als ik lang moet zitten op een stoel zonder armleuningen zoals zondag. Mijn kinesist heeft er gisteren een half uur stevig aan gewerkt maar vandaag voelt het nog niet beter aan. In mijn rolstoel heb ik dat probleem helemaal niet, met de armleuningen kan ik mijn romp zonder moeite rechtop houden en forceer ik niks. Dat was zondag niet zo met dit gevolg. Ik hoop dat het snel betert om weer actief te kunnen zijn.
Volgende zondag is er in onze wijk een buurtfeest met barbecue. Wij hebben dat wijkcomité mee opgestart met nog enkele buren uit de wijk. Mee helpen lukt mij niet meer maar het weer gaat goed zijn dus ga ik er zeker naartoe ! Ik zie mijn buren niet zo veel meer, deze gelegenheid mag ik niet laten voorbij gaan. Met mijn scooter is de verplaatsing al geen probleem. Het zal me deugd doen om eens wat bij te praten met enkelen.