cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
18-10-2016
Dinsdag - 18/10/2016 - Vorige maandag heb ik met de hulp van de kinesist en Marcel een poging gedaan om op mijn linkerknie te gaan zitten. Dat was niet simpel en het werd al gauw duidelijk dat het zonder hun hulp niet te doen is. Zij moeten er voor zorgen dat ik in evenwicht blijf en ik moet alle kracht in mijn rechterbeen gebruiken om weer rechtop te gaan staan. Zo is het wel duidelijk dat ik dit niet alleen kan doen en dat ik 2 assistenten nodig heb om weer te gaan staan als ik zou vallen.
Zoals ik al vermoedde hebben we dinsdag enkele uren zonder internet, tv en vaste telefoonlijn gezeten. De conditietraining in de namiddag was een succes deze keer. Ik kon alles meedoen tot aan het einde en voelde nadien wel wat een inspanning ik geleverd had. Daarvoor moet ik bijna een halve dag fietsen ! Het gaf wel een fameus gevoel van voldoening en ik heb goed geslapen de volgende nachten...
De bursitis : ontsteking van de slijmbeurzen in mijn linkerbeen is nog niet helemaal genezen. Ik blijf dus 3 maal per dag ijs leggen en vraag aan de kinesisten om het te behandelen. Gelukkig heb ik er niet te veel last van en blijft de pijn toch al weg.
Zaterdag was mijn dag goed gevuld : in de voormiddag was ik van dienst in de spelotheek. Het was er deze keer niet zo druk als gewoonlijk zodat we eens tijd hadden voor een babbel. Dat lukt niet altijd. 's Avonds werden we verwacht op een etentje van CAS (Centrum Aangepast Sporten). Daar zaten we aan tafel met enkele mensen van de conditietraining. Tijdens de training is er meestal geen tijd om wat te praten. Nu konden we dat inhalen. Het pastabuffet was heel lekker en de sfeer was goed, meer moest dat niet zijn.
We genoten het hele weekend van mooi, droog weer en zijn een paar keer kunnen gaan fietsen. Vrijdag op eigen houtje met Dominique, Marcel en Chris. Zondag met Join2Bike. De frequentie van de trainingen is nu wel gehalveerd maar de ritten zijn langer en meer gevarieerd. We reden weer in treintjes en hebben zeker 10 km meer gereden (nu 30 km i.p.v. 20 km vroeger), door het Brabantse, heuvelachtige landschap langs bos en veld. We maakten ook een tussenstop in Bierbeek maar dan waren we al langs Boutersem, door Opvelp en Neervelp gereden. Als die nieuwe trend voortgezet wordt mogen we niet klagen. Gelukkig heb ik nu mijn eigen fiets om thuis wat extra te kunnen trainen. Zo zit ik wat minder binnen.
Gisteren ben ik met de gezinshulp wat kunnen gaan wandelen. Marcel had de boodschappen gedaan waardoor wij tijd hadden voor een wandeling. Een toertje rond de blok is toch heel wat anders dan enkele rondjes binnen in huis.
