cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
13-03-2017
Maandag - 13/03/2017 - Enkele zonnige dagen doen de sombere regendagen van vorige week snel vergeten. Er lijkt eindelijk een einde te komen aan de problemen met mijn schoenen en nachtspalk.
Vorige woensdag gingen we nog eens langs de orthopedische werkplaats. Na mijn uitleg over de pijn bij het stappen werden mijn schoenen nog eens van alle kanten bekeken. De binnenzool van de linker schoen bleek uitgesleten te zijn. Een kwartiertje later zag die er weer zo goed als nieuw uit ! Dan kwam mijn nachtspalk aan de beurt. Ook daar blijkt een oplossing voor te zijn. Meteen had de orthesist een voorstel om mijn probleem te verhelpen : een degelijke bekleding van de voetzool die beter bestand tegen grote druk. Voorlopig doe ik nog even voort met het materiaal dat ik zelf gevonden had. Ik verwacht binnenkort een telefoontje om een afspraak te maken voor de revisie van die spalk. Daar kijk ik echt naar uit en hoop dat we dan voor lang gespaard blijven van dat soort ongemakken.
Door het probleem met mijn schoenen heb ik het oefenen met stappen een 10tal dagen opgeschort. Sedert woensdag neem ik dat weer op en na een voorzichtige start en opbouw stap ik nu weer aan het oude tempo. Wat een plezier om weer te kunnen rondlopen ! Ik ben echt niet gemaakt om stil te zitten.
Toen ik nog huisvrouw was liep ik ook veel rond en reed ik veel met de fiets om boodschappen te doen. In de schoolvakanties maakte ik fietstochtjes met de kinderen om naar een speeltuin in het park te gaan of met vriendjes/familie te gaan spelen. Zo fietsten we al eens naar mijn zus in Tildonk, dat is toch al een hele trip van 12 km. De oudste reed met mij mee op zijn gele fietsje. De twee jongsten zaten bij mij (voor en achter) op de fiets. Zo kregen ze de smaak van het fietsen van jongs af te pakken. Dat was al een leuke activiteit op zich.
Vrijdag profiteerden we van het mooie lenteweer om een fietstocht te gaan maken met enkele mensen van Join2Bike. Enkele weken geleden is er nabij Leuven een treinwagon ontspoord : http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/regio/vlaamsbrabant/1.2896985. Wij waren daar nog langs gefietst een maand voordien. Op de regionale televisie zagen we welk zwaar materiaal er nodig was om die wagon op te ruimen. De Dijledreef langs het spoor is heel smal en niet voorzien op zwaar vervoer. Als echte 'ramptoeristen' leidde ik ons groepje er naartoe, via een ruime omweg langs Holsbeek over de Kesselse bergen. Er waren heel wat bomen gekapt en de Dijle was voor een groot stuk overwelfd en voorzien van stevige metalen werfplaten om het zware transport mogelijk te maken. Het was even indrukwekkend als de beelden op tv.
Op zaterdag gingen we naar het belevingscentrum over de eerste wereldoorlog : http://www.vlaamsbrabant14-18.be/nl/content/belevingscentrum-14-18-tildonk . Daar werd door de Dienst Toerisme van Vlaams Brabant een gratis rondleiding aangeboden voor mindervaliden. Dat was mij via mail doorgestuurd. Geschiedenis interesseert mij al lang en zeker die uit onze streek. Blijkbaar waren wij de enige ingeschrevenen voor die namiddag en leek het een privérondleiding te worden. De gids was een leerkracht geschiedenis (uiteraard). Ze peilde naar onze interesse en vroeg hoe lang de rondleiding mocht duren. Na een kwartiertje kwamen er nog wat mensen binnen. Zij hadden geen gids besteld en vroegen al gauw of ze zich bij ons mochten aansluiten. Wij hadden geen bezwaar en zo gingen we met het groepje verder rond. Na anderhalf uur zat de gidstoer er op en konden we op eigen houtje nog de foto's en het materiaal uit die oorlog gaan bekijken.
Op zondag ging er een eetdag door ten voordele van het Balanske : http://www.balanske.be/. Die organisatie zet zich in voor kinderen met een beperking/handicap. Zij zorgen voor buitenschoolse opvang, organiseren aangepaste vakantiekampen, uitstappen enz. Zij voorzien in aangepast materiaal en lokalen om deze kinderen op te vangen. Een financieel steuntje in de rug kunnen ze altijd gebruiken. Wij kennen enkele van hun medewerkers, die ons op de hoogte houden van hun activiteiten. Zo konden we gisteren bij hen terecht voor lekkere pannenkoeken. Daarmee was het weekend weer goed gevuld.
Deze week zitten we in de laatste rechte lijn naar het concert van Canzonetta : woensdag hebben we de Generale repetitie, met alle toeters en bellen (materiaal dat we voor het concert nodig hebben). Dat zal waarschijnlijk weer uitlopen. Ik hoop daar niet te lang te blijven want net deze week ben ik verkouden ! Mijn stem zit in de kelder : dat wil zeggen dat ik best niet teveel praat en zeker niet zing om ze te sparen. En dan maar hopen dat ik beter ben tegen zaterdag !
