cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
06-09-2019
Vrijdag - 06/09/2019 - De zomer is voorbij gevlogen ! Hij begon heel triest met het overlijden van mijn moeder : zij was 88,5 jaar oud en nog helder van geest. Ze verhuisde einde mei van haar serviceflat naar het aanpalende rusthuis : fysiek ging ze toen fel achteruit zodat dat echt wel nodig was. Een maand later is ze vrij plots overleden aan een hartaderbreuk. Ik was gelukkig net op tijd bij haar op spoed om haar hand vast te houden. Ze besefte dat het einde naderde en was blij toen ze me zag. Het troost mij dat ik erbij was en haar kon bijstaan op dat moment.
Enkele weken later vertrokken we op fietsvakantie met Join2Bike naar Oostenrijk. Het was weer een leuke reis en het verzette mijn zinnen om samen met deze groep te gaan fietsen. De doorstane emoties en het gebrek aan slaap eisten echter hun tol zodat ik een extra rustdag moest inlassen waardoor we de beklimming van de Stelvio gemist hebben. Deze keer werd de Italiaanse kant (zuiden) beklommen op de eerste dag van de tweede hittegolf van deze zomer. De verhalen van de deelnemers troostten mij dat ik er niet bij was. Het zou teveel geweest zijn, mijn rustdag kwam net op het goede moment. De terugreis (op de warmste dag van de zomer!) was een ware overlevingstocht, met genoeg drank en airco hebben we het gehaald.
Toen ik na thuiskomst mijn staptraining weer hervatte viel het op dat dat heel stroef ging. Op reis is het moeilijk om dat schema aan te houden. Na een week vlotte het stilaan weer, mijn kinesisten stelden mij gerust dat dat wel gauw zou beteren en dat was ook zo.
Na nog een paar weken gingen we met 4 bevriende koppels op fietsvakantie naar Baarle Nassau aan de grens met Nederland : geen bergen meer maar wel vaak 'vals plat'. Ook dat vraagt veel van je krachten waardoor ik weer een extra rustdag nodig had. Naast het fietsen is er ook veel ontspanning en het is minder druk, dat gaat mij dus beter af. Hier vond ik wat meer tijd om te stappen, bij thuiskomst viel het veel beter mee om dat voort te zetten.
Eind augustus ging ik met het koor op feestweekend om onze 35ste verjaardag te vieren, zo lang doe ik al mee. 10 repetities, leuke animatie met een spelnamiddag die veel weg had van conditietraining (veel beweging en leuke opdrachten). Daarbij nam ik een te groot risico om met de rolstoel een trapje zelfstandig op te rijden waardoor de stoel achterover kantelde en ik mijn eerste buiteling maakte (zonder veel erg maar liever niet opnieuw).
Al deze activiteiten verklaren waarom ik geen tijd had om te bloggen. Deze maand is ook vrij druk, we zien wel wat het geeft met deze blog. Ik schijn er minder behoefte aan te hebben anders zou ik er wel meer tijd voor maken.
De speciale behandeling van mijn arm met elektrostimulatie heeft jammer genoeg niet veel opgeleverd in juni. Het was heel interessant maar mijn arm reageerde er niet goed op. Het heeft mij wel wat bijgeleerd over de neuromotoriek ervan maar het verhoopte resultaat was er niet. Daarmee weet ik ook dat ik van dat soort behandeling niet teveel mag verwachten. Aan de dure robotbehandeling in Antwerpen, waar ook een deel elektrostimulatie van de arm in zat, hoef ik dus niet te beginnen, het zal mij waarschijnlijk niet veel opleveren. Ik blijf verder gaan met de gewone neuro motorische kinesitherapie waarmee ik tot nu toe al veel resultaat behaald heb.
