Dinsdag - 28/07/2015 - De bergen zijn verteerd en het warme zomerweer verdwenen.  De routine neemt het weer over : kine, fietsen, oefenen...  Vooral dat oefenen vraagt weer mijn aandacht.  Nu ik weer beter stap, dankzij de aangepaste medicatie tegen epilepsie, kan ik het stappen weer oefenen.  Ik wil er tegen september weer staan om aan te sluiten bij de conditietraining.  Ik krijg al eens de opmerking :"Waarom doe je dat allemaal ?  Dat hoeft toch niet meer."  Toen ik in 2001 een job vond, zei ik : "Ik kan nog 20 jaar werken en dan ga ik samen met Marcel op pensioen."  Die 20 jaar zijn nog niet om en ik wil de gelegenheid niet laten liggen om er het maximum uit te halen nu het nog kan.  De afgelopen 4,5 jaar heb ik al bewezen dat het mogelijk is als je er voor gaat.  Waarom zou ik dan nu al stoppen ?  Mijn inzet pept ons allebei op, laat ons daar nu maar van genieten.  Als we met pensioen gaan, is er nog tijd genoeg om rustiger aan te doen.  Om de staptraining verantwoord op te bouwen gaven mijn kinesisten mij de raad om dat geleidelijk te doen : eerst duur, dan frequentie en dan intensiteit opbouwen.  Ik stap nu telkens 12 rondjes hier in huis = 1400 meter t.o.v. 1000 meter voor Tirol.  Ik merk aan mijn ademhaling dat dat voorlopig genoeg is.  Dat wil ik stilaan opbouwen, om dan de frequentie te gaan opvoeren zodat ik klaar ben voor de conditietraining die in september weer van start gaat.  Dan komt de intensiteit vanzelf aan de beurt.

De herinneringen aan weer een geslaagde reis naar Tirol blijft nog wat nazinderen.  De vele foto's die de groepsleden naar elkaar doorsturen helpen ons daarbij.  Via deze link kan je nog tot 02/08 kijken hoe het er aan toe ging : http://we.tl/EDhhucO6rv en deze bevat ook een paar filmpjes : http://we.tl/Axi3jUJvQz Ook op de Facebookpagina van Join2Bike vind je heel wat beeldmateriaal : https://www.facebook.com/media/set/?set=a.467280453440795.1073741846.177809759054534&type=3

We kregen dit jaar ook allemaal een aandenken : een kleine Kaunertaler steenbok in metaal met een lintje in de kleuren van Tirol (rood/wit), toevallig ook de kleuren van Leuven !?

Ondertussen ben ik de traplift al goed gewoon.  Het is echt geen overbodige luxe om in alle veiligheid 'smorgens naar beneden te komen en 's avonds, als ik moe ben, weer naar boven te kunnen zonder risico op vallen. 

Vrijdagavond waren het weer 'Beleuvenissen' in de stad : http://www.hetgrootverlof.be/

Dat zijn gratis muziek evenementen op de grote pleinen van Leuven in de maand juli.  Op 24/07 waren we goed op tijd vertrokken om nog tijdig op de plaatsen voor rolstoelgebruikers te geraken.  Deze zijn voorzien op een klein podium op redelijke afstand van het grote podium op de 'Oude markt'.  Op 17/07 waren we te laat gekomen en raakten er niet meer op.  We maakten er kennis met Yevgueni, een groep die Nederlandstalige nummers brengt.  Daarna kwam Bart Peeters de Oude Markt in vuur en vlam zetten.  Hij is niet voor niets onze beste Nederlandstalige zanger.  Hij kreeg het hele plein mee aan het zingen en daar stond toch wel 20.000 man op !  Ik ben er al lang fan van en als we dan ook nog gratis kunnen gaan, mogen we dat zeker niet missen.  Na zijn laatste nummer en bisnummer bleef het publiek doorzingen om hem nog eens op het podium te lokken.  Maar aan alle mooie liedjes komt een eind en daarmee zat zijn 15de optreden in Leuven erop.  Net zoals het mooie weer, dat is nu ook ver te zoeken.  We hebben er gelukkig van kunnen genieten, zolang het duurde.  Hopen dat we in augustus nog wat mooi weer krijgen.  Dan gaan we nog een weekje fietsen in Nederland met vrienden.

28-07-2015 om 11:17 geschreven door lieveblog2013