cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
03-05-2016
Dinsdag - 03/05/2016 - Aprilse grillen zijn voorbij, laat ons hopen op een stralende maand mei ! We begonnen zondag met een stevige fietstraining (het parcours was wat langer dan gewoonlijk), zo gauw de zon te zien was werd het opvallend warmer. Mijn warme jas, handschoenen en joggingbroek waren al gauw te warm. De handschoenen kon ik uittrekken, mijn jas open ritsen en na de bevoorrading trok mijn broekspijpen tot boven mijn knieën om wat frisse lucht aan mijn benen te voelen. Na 25 km en een half uurtje later dan gewoonlijk waren we weer op ons vertrekpunt. De gemiste kans van vrijdag was vlug vergeten. In de namiddag ging het koor op lentewandeling. Wij genoten van ons terras in volle zon. Nu ik dat met de rolstoel kan doen was dit het uitgelezen moment om dat uit te proberen !
Mei wordt een drukke maand op vele terreinen. Voor het fietsen staan er op 5, 14 (Spa) en 29 mei al tochten geboekt in Korbeek-Lo, Spa, Brussel. Spa is de grootste uitdaging, dan rijden we weer de Col du Rosier op : http://www.climbbybike.com/nl/beklimming.asp?Col=Col-du-Rosier&qryMountainID=198 Een eerste klimtest voor het vrouwenteam ! 29 mei staat de 20 km door Brussel weer op het programma. In welke formatie we dan gaan rijden valt nog af te wachten want er zijn de laatste tijd wat zieken geweest. Laat ons hopen dat iedereen er bij kan zijn.
Deze namiddag gaat de conditietraining weer door in open lucht. Deze keer zullen we niet moeten vluchten voor de regen. Morgenavond is er weer koorrepetitie, de muziek voor de viering van Pinksteren staat in de startblokken. Vorige week kregen we al 3 nieuwe partituren voorgeschoteld. Dat is typisch, na een concert gaan we gewoon door en beginnen we aan het volgende punt op onze agenda. Rusten doen we wel in de zomer op vakantie. Donderdag fietsen we de Buurthuis Classic, een ronde van 25 km in de buurt van Korbeek-Lo. Dan is ook het vrouwenteam paraat. Vrijdag gaan weer even tussen uit voor een weekendje aan de Belgische Kust met vrienden.
Ik merk de laatste tijd dat mijn medicatie tegen epilepsie een serieus effect heeft op mijn emoties. Alles wordt afgevlakt. Leuke dingen maken me niet echt blij en tegenslagen raken me veel minder. Mijn gemoed is een grijze zone geworden. Als ik het verloop van de aanpassingen van die medicatie bekijk is dat sinds de laatste verhoging (met Valproate) vorige herfst. Daarmee wou de neuroloog de tintelingen in mijn linker hand weg krijgen. Dat heeft daar geen enkel effect op gehad. Na de laatste scan en EEG, dit voorjaar, zou de neuroloog mij contacteren mocht dat nodig zijn. Ik heb niets meer gehoord dus neem ik aan dat die onderzoeken niets nieuws opgeleverd hebben en dat die Valproate overbodig is. Ik wacht nu de volgende consultatie af om deze weer te mogen afbouwen. Dat is pas eind augustus, het wordt dus een grijze zomer, maar die ene kan er nog wel bij. Daarna komt er hopelijk snel weer kleur in mijn leven !
