cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
24-11-2015
Dinsdag - 24/11/2015 - Ik heb net een deugddoende behandeling gekregen van manicure en pedicure. Af en toe is dat wel eens nodig om ingroeiende nagels te vermijden. Nu ik weer meer stap kan ik dat maar beter voorkomen !
Mijn rondjes zijn nu al 120 m lang en ik probeer aan 4 x per dag te komen. Daarnaast probeer ik er ook aan te denken om mijn arm wat meer aandacht te geven. Er is een krachtoefening die ik zelf kan doen maar die zit nog niet in mijn vast oefenschema, dus vergeet ik ze nog vaak Daarbij steun ik mijn linkerhand met de rechter en breng zo beide armen voorwaarts waarbij ik me concentreer op de linker zodat die actief meewerkt en zich niet gewoon laat leiden door de andere. Deze extra activiteit stimuleert mijn hersenen om die arm terug in het lichaamsschema op te nemen. Jozefien kon dat zo prachtig omschrijven : "de linkerkant van je lichaamsschema is gewist en de hersenen moeten daaraan herinnerd worden door stimulatie van die linkerkant." Tot nu toe deed ik dat vooral door regelmatig over die arm te wrijven, nu kan ik er meer mee doen (als ik het niet vergeet) !
Het winterweer had ik vorige week al voelen aankomen (stramme linkerarm en -been). Mijn barometer van 176 cm op links wees op aankomende koude. Door aangekondigde sneeuwbuien laste Join2Bike de fietstraining van zondag af. Daar was in Leuven echter niets van te zien. Het bleef droog en zo fietsten Marcel en ik door de koude najaarszon een flinke toer van 1,5 uur in de buurt. Toen we thuis kwamen hingen er dreigende wolken maar het bleef grotendeels droog. Onze 2 jongste zonen kwamen langs en zo werd het onverwacht een gezellige namiddag. 's Avonds belde de oudste nog even, hij woont in Etterbeek (bij Brussel) en liet ons weten dat in zijn buurt alles rustig was. Hij fietst naar zijn werk en heeft dus geen last van de stilgelegde metro. Hopelijk neemt de terreurdreiging snel weer af zodat alles weer normaal wordt.
Zaterdagavond vierde het koor haar patroonheilige St. Cecilia. Dat was weer een gezellige avond met lekkere soep, kaas en wijn. Om iedereen de kans te geven met verschillende tafelgenoten bij te praten had het feest comité een systeem uitgedacht waardoor we 2 maal van tafel konden wisselen. Daarnaast werd er natuurlijk nog gezongen over Cecilia. De tafels waren versierd met de portretten van de 18 verschillende componisten van ons lenteconcert in het volgende voorjaar.
Door mijn verlamming kan ik zulke activiteiten niet lang volhouden en tegen 23u was ik aan rust toe. Dan waren we toch al 5u van huis ! Het is nog even wachten op mijn nieuwe bril, hopelijk bellen ze vandaag of morgen dat hij klaar is.
