cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
28-06-2016
Dinsdag - 28/06/2016 - De hitte van vorige donderdag (29°) heeft me goed parten gespeeld. Met die mooie zon reden we liever met de fiets naar de kinesist dan met de auto. Daar heb ik 15 min. op de loopband gestapt. Na de cruise en nu de conditietraining in zomerstop is gegaan vond ik dat geen slecht idee. Daarna met de fiets weer naar huis waar het zweet mij uitbrak en ik met knikkende knieën toekwam. Na een korte begroeting van onze buren moest ik dringend wat verkoeling gaan zoeken. Koud water bracht al gauw wat verlichting aan binnen- en buitenkant. Na een frisse koude schotel knapte ik snel weer op.
Voor ons wekelijks fietstochtje op vrijdag waren we maar met 3. Het bleef droog en het was merkbaar frisser (gelukkig). Het zware onweer van donderdagavond had ook sporen nagelaten : op onze tocht lag er een omgewaaide boom over het fietspad. We konden er niet langs en moesten omkeren. Enkele jonge kinderen kropen er met fiets en al onderdoor. De boom had ook een kabel van de elektriciteit afgebroken. Nadat we zeker waren dat ze er veilig langs gekomen waren reden we terug in de andere richting. Onze lift stond in veiligheidsmodus (hij ging nog naar beneden maar kwam niet meer naar boven). Daardoor moest mijn moeder toch met de trap naar boven komen. De volgende keer weet ik hoe dat te verhelpen is. Marcel had het die avond snel opgelost !
Op zaterdag kregen we bezoek van mijn broer met vrouw, zoon en dochter. Zij wonen in het verre Brest (Bretagne). We zien ze dus heel weinig. Ze waren slechts voor 1 dag in Leuven om onze moeder te bezoeken en kwamen bij ons overnachten. Wij waren heel blij dat ze in de late namiddag al toekwamen. Zo konden we rustig bijpraten bij aperitief en avondmaal. De zon scheen nog ruim een uur zodat het aperitief op ons terras kon genoten worden. Door de dreigende donderwolken moesten we dan toch wel naar binnen. Nu kon ik mijn schoonzus eindelijk een lift geven met de lift. Het is lang geleden dat ze nog eens bij ons was.
We reden in 2 treintjes van 8 gekoppelde trikes. Bij de stop aan het beeld van Eddy Merckx werd 1 trein gevormd. Die bestond uit 15 trikes en was 25 m lang. We gingen vlot door de bochten en onze begeleiders hielden, waar nodig, het verkeer tegen zodat we veilig verder konden.
Het bleef gelukkig heel de voormiddag droog en het was een mooie tocht. Het was de laatste training voor we naar Tirol vertrekken op 6 juli, daar moest ik dus wel bij zijn ! Toen wij thuis kwamen was mijn broer gaan lunchen met mijn moeder. Het had haar veel deugd gedaan hoorde ik aan de telefoon. Die morgen zong het koor voor de laatste keer voor de zomer een viering in Blauwput. Daar heb ik voor moeten passen deze keer. In de namiddag stond er nog een barbecue met het koor op het programma. Daar heb ik ze dan allemaal nog eens gezien voor het koor ook in verlof gaat. We zien elkaar weer voor de midzomerrepetities van eind juli en begin augustus. Daarna is het weer vakantie tot aan het koorweekend van eind augustus. De zomer zal weer snel voorbij zijn. nu nog hopen dat het weer wat beter wordt !
