cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
04-12-2014
Donderdag - 04/12/2014 - Wat een drukke week !
Dinsdag pedicure en conditietraining (zonder dans gelukkig), woensdag koorrepetitie (kerstprogramma, mijn partituren zijn klaar), vandaag tandarts en kine. Morgen zal het rustiger zijn. Vrijdag was Anouk weer heel optimistisch over mijn arm. Ik oefen nu dagelijks op eigen houtje mijn schouder. Als ik die kan versterken, zal ik vanzelf gemakkelijker en beter rechtop lopen en staan. Ik doe nu gewoon iets extra bij mijn reeks lenigheidsoefeningen tussen het computeren door. Als ik mijn schouders en romp voel verstijven van het stil zitten, neem ik even tijd om te bewegen in zit in mijn rolstoel : schouders en armen in alle mogelijke richtingen bewegen, draaien en keren, heffen en strekken. Wat stretchen van mijn romp. Dat vraagt niet veel tijd en spierpijn is het signaal om er iets aan te doen. Zo zit ik niet lang stil eigenlijk, tot groot plezier van mezelf en mijn kinesisten.
Vorig weekend was gevuld met sport en cultuur : vrijdagavond toneel in Heverlee (daar speelde iemand van Join2Bike in mee). Ze speelden een leuk stuk met een minimum aan decor. Heel origineel en goed gespeeld. Zondag fietsen in de voormiddag en een kerstconcert in de namiddag (Charpentier gebracht door OrSeCante) in de kerk van de abdij van Vlierbeek.
Ik begin stilaan ook weer zelfstandig buitenshuis iets te doen. Met mijn scooter kan ik alleen op pad. Nu het vriest moet ik alleen wat hulp vragen om mijn jas toe te ritsen. De rits van mijn warmste jas is te moeilijk voor mij. Gelukkig heb ik goede buren die mij graag even helpen. Om naar de pedicure te gaan, heb ik wel iemand gevraagd om mij te begeleiden. Ik kan daar niet tot aan de deur rijden, wat bij de tandarts, de spelotheek en zelfs mijn kapper wel kan. Voor deze 3 heb ik geen hulp nodig. Zelfs de apotheek zou ik moeten kunnen. Daar moet ik langs als ik naar de spelotheek ga. Zo kan ik weer wat meer op eigen benen gaan staan (letterlijk dan). Wel wat vreemd : ik heb 3 kinderen op de wereld gezet en opgevoed. Ze zijn nu alle drie afgestudeerd en het huis uit en nu is het weer mijn beurt om terug zelfstandig te worden. Het leven maakt soms rare sprongen !
