In de stalvleugel is plaats voor 11 personen. Voor ons groepje van 10 : 5 leden van de kookploeg van het koor en hun partners (koorleden) komt dat perfect uit. Ik had mijn reserves voor dit vakantiehuis omdat er geen vlakke tegelvloer in ligt : het is volledig gerestaureerd en de oorspronkelijke materialen zijn opnieuw gebruikt. De vloer bestaat uit bakstenen en die zijn niet zo mooi vlak als tegels. In 2014 had ik er veel moeite mee bij het stappen. Deze keer viel dat reuze mee : nu mijn voet beter functioneert was het veel gemakkelijker ! Mijn kinesist hoopte daarop en ze heeft gelijk gekregen.
Op 1 dag na was het schitterend fietsweer : niet te warm of te koud en niet te veel wind. We konden elke dag fietstochten maken van zo'n 30 km in de buurt van Aalter, Ruiselede ... Het vlakke landschap met bossen en velden maakte het mij mogelijk om een gemiddelde snelheid van 14 km/u aan te houden. Met mijn trike is dat een behoorlijk snelheid.
Die ene regendag gunden we de kookploeg de kans om het menu van het koorweekend te bespreken. In de voormiddag leek het wat op te klaren en waagden we het erop om met de koorleden een eindje te gaan fietsen, in de hoop dat het toch even droog zou blijven, maar we hadden pech. Het bleef niet bij motregen en bij het schuilen onder een brug werd het nog erger. We besloten toch maar terug te rijden zodat de kookploeg maar een half uurtje ongestoord overleg had kunnen plegen. We waren al kletsnat niet alleen door de regen maar ook door de langsrijdende vrachtwagens op de drukke baan waar we langs moesten op de terugweg. Het opspattende water kwam als een douche over mij heen. Op een ligfiets heb je daar meer last van dan op een gewone fiets. Nadien konden we onze natte kleren en regenjassen uitdoen en drogen en hielden we ons op de achtergrond bezig om de kookploeg niet te storen.
Die namiddag ging ik graag langs bij een achternicht van mijn vader, die in Oostkamp woont. Het was een echte kennismaking want we kennen elkaar niet persoonlijk. De ontvangst was heel warm en hartelijk en we gingen onze familieband na om zeker te zijn dat we ons niet vergisten. Haar moeder was een nicht van mijn vader. We zijn dus achternichten van elkaar. Via Facebook hebben we de laatste jaren een beetje contact gehad via een neef die haar beter kent.
Later in de namiddag klaarde het weer op en het werd nog een mooie avond. Toen we weer bij de stalvleugel kwamen waren de anderen met de fiets een boodschap gaan doen. In Beernem zijn in de vorige eeuw enkele moorden gepleegd. Daarover is een film gemaakt in de hoeve van de vakantiewoning waar wij logeerden : https://www.standaardboekhandel.be/seo/nl/boeken/waargebeurde-verhalen/9789080850187/katrien-ryserhove/zaak-de-zutter Ze konden nog net het laatste exemplaar bemachtigen ! Die avond werd dus een filmavond na een lekker maal op het terras. De film duurt 2u, je moet er dus wel wat tijd voor maken !
In tegenstelling tot 2014 konden we nu meestal buiten eten. Dankzij de slaapkamers op het gelijkvloers is het een goed adres voor mensen die minder goed te been zijn. De badkamers en de keuken zijn te klein en niet aangepast voor rolstoelgebruikers. Spijtig genoeg, gehandicapten hebben dus altijd begeleiding nodig. Buiten is er rondom het huis veel gras en kasseien : ook niet gemakkelijk met een rolstoel. Ik kon redelijk mijn plan trekken door achterwaarts te rijden maar werd toch nog vaak geholpen door de anderen van onze groep.
Het zwembad is ook niet toegankelijk : bij gebrek aan een plastieken rolstoel en helling om in het water te rijden.
Na thuiskomst was ik heel blij om 's avonds weer in mijn zetel te kunnen zitten, zonder schoenen en met mijn voeten omhoog. Mijn lamme voet zwelt gemakkellijk op tegen de avond. Dan beginnen mijn schoenen te spannen, ook al rust ik in de namiddag met mijn voeten omhoog.
