cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
12-11-2014
Woensdag - 12/11/2014 - Een zondag zonder fietsen, lijkt geen echte zondag. De fietstraining viel weg door ziekte van de materiaalman. Ik had al spijt dat we mijn trike ingeleverd hadden, anders kon ik bij de snellere groep in Pellenberg aansluiten. Die hebben hun eigen fietsen en die waren er wel, zei Marcel. Hij was met zijn koersfiets mee gereden met de groep valide fietsers die vanuit Leuven vertrok. Ik had daardoor een vrije voormiddag, 's middags hadden we met mijn zus afgesproken om ons moeders verjaardag te gaan vieren. Zij is vorige week 84 geworden ! Zo had de zondag toch nog iets anders dan de weekdagen. Van thuis zitten wordt je niet bepaald vrolijk, als alle dagen op elkaar lijken.
Nu Anouk terug is uit bevallingsverlof heb ik 4 verschillende kinesisten. Zo is elke kinebeurt vanzelf anders : maandagmorgen komt Lisa met mij het stappen oefenen, dinsdag was er deze week geen conditietraining omwille van de feestdag van 11/11 (weer een dag zonder uitdaging), woensdagmiddag komt Jorien krachtoefeningen doen met mijn arm, donderdag stimuleert Jozefien mijn voet (zij is net terug uit verlof) en vrijdag werk ik met Anouk aan de fijne motoriek van mijn hand. Toen ik haar vorige week terug zag, stelde ze voor om een keer extra te komen om te oefenen met mijn arm. Een extra beurt kine kan ik misschien wel gebruiken maar wanneer zou ik dat nog moeten doen ? Ik heb al alle dagen, behalve zaterdag, wat te doen. Ik stelde haar voor om dat thuis met Marcel te doen, wat ze een goed idee vond. Ze heeft dan met hem overlopen wat ons te doen staat. Ze zou dat eens uitschrijven en vanaf volgende week kunnen we dan aan de slag. Ze weet dat wij daar sowieso de motivatie voor hebben (wie wil er nu niet een extra inspanning doen om meer kracht te krijgen in een lamme arm ?) Het idee alleen al om met die arm/hand weer iets te kunnen doen, motiveert mij al om te oefenen. Het is nu of nooit meer !!!
Door de feestdag van 11/11 had Marcel een vrije dag. Ik had op internet gezien dat er om 11u een bloemenhulde zou zijn aan het oorlogsmonument op het Martelarenplein voor het station van Leuven. Nu met de herdenkingen van de eerste wereldoorlog wilden we dat wel eens bijwonen. Om 10u vertrokken we (ik op mijn scooter, Marcel op de fiets) naar Leuven. Via fietspaden kan je tegenwoordig langs een rustige weg helemaal tot aan het station fietsen. Daar stond al wat volk bijeen aan het monument maar de hulde zou pas om 11u beginnen. De zon scheen flauwtjes en er stond wat wind, dus gingen we de renovatie van het stationsgebouw eens bekijken. Daarin hebben ze de valse plafonds verwijderd en het geheel weer in zijn oorspronkelijke staat gebracht. Er komt nu meer licht binnen wat wel aangenaam is, een opknapbeurt met een likje verf zijn ze blijkbaar vergeten. Het zag er een beetje grauw uit. Via deze link krijg je een idee van de vernieuwde omgeving :
Het is in 4 talen beschikbaar (zoals het hoort voor een moderne universiteitsstad). We gingen eerst nog iets warms drinken en tegen 11u waren we present. Om iets te kunnen zien moest ik op de voetplank van mijn scooter gaan rechtstaan. Er was niets afgebakend om een ruimer publiek wat zicht te geven op de gebeurtenis. We hoorden 1 trompettist de Last Post spelen en daarna marcheerden de Marinekadetten af, om 11u05 was het afgelopen. De bloemenhulde moet daarvoor al zijn doorgegaan, terwijl dat aangekondigd was van 11u tot 11u30 ! De foto's op Facebook zeggen meer dan wat we gezien hebben ter plaatse. Gelukkig regende het niet, dat zou pas erg geweest zijn voor de aanwezigen (ong. 100).
