cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
10-10-2016
Maandag - 10/10/2016 - Morgen komt Telenet langs. Het is mogelijk dat we dan even zonder internet zitten. Voor alle zekerheid kan ik dan maar beter vandaag al wat bloggen.
De conditietraining van vorige dinsdag is zwaar tegen gevallen. Ik had in de voormiddag al wat last van mijn rug en de oefeningen in de rolstoel kon ik niet op volle kracht meedoen door fameuze pijnscheuten in mijn rechter flank. Het had weinig zin om verder door te zetten en om aan de kant te blijven zitten kijken daar had ik geen zin in. Ik wist dat Marcel nog in de buurt was dus liet ik hem weten dat hij mij vroeger mocht komen halen. Hij had zich net geïnstalleerd met een frisse pint om zijn krant te lezen. Maar hij vond het niet zo erg omdat hij het die avond dan wat rustiger aan kon doen. Mijn kinesisten wisten de volgende dagen wat te doen ! Jorien en Marike hebben er elk een half uur aan gewerkt en me veel goede raad en wat extra tips en oefeningen gegeven om dit in de toekomst te vermijden.
Mijn rugoperatie van 32 jaar geleden speelt mij blijkbaar parten. Ik had toen 5 maanden na mijn eerste bevalling veel last van mijn rug. Ik kreeg op korte tijd de ene lumbago na de andere. Mijn huisarts verwees mij door naar een orthopedist. Die stelde een discus hernia vast. Ik was toen 25 jaar jong en wou nog meer kinderen krijgen. Daarom besloot hij, nogal snel, om mij te opereren. Hij vond het niet raadzaam om zo jong al een korset te gaan dragen, gelukkig maar. Dat hij bovendien ook chirurg was zat daar waarschijnlijk ook voor iets tussen. Hij raadde mij aan om zeker 2 jaar te wachten met een volgende zwangerschap. Dat hebben we dan ook gedaan. Na de tweede bevalling herhaalde de miserie met mijn rug zich opnieuw. Een tweede operatie zag ik niet zitten ook al was de eerste goed verlopen en herstelde ik er snel van. Via via kwam ik bij een homeopaat terecht. Die heeft mij heel goed geholpen. Het eerste middel heeft 5 weken gewerkt. Het volgende 10 weken en zo verdubbelde de periode dat ik voort kon zich steeds tot uiteindelijk 4 jaar. Ondertussen deed ik ook buikspieroefeningen en vond ik een osteopaat. Die heeft mij jarenlang op de been gehouden door de blokkades in mijn rug weg te werken. Met de nodige rug hygiëne : manier van staan en zitten, lasten en zware belasting vermijden, kon ik lange tijd blijven meedraaien zonder al te veel last. De kinderen leerden van jongs af zoveel mogelijk hun plan te trekken en plukken er nu nog steeds de vruchten van.
Ik probeer er nu op te letten om niet te lang stil te blijven zitten en vaak wat te bewegen. Wat extra oefeningen voor de lage buikspieren zijn er ook bij. Vanuit mijn ervaring van 30 jaar ruglast weet ik dat die kleine dingen een groot verschil maken !
Vorige donderdag ben ik naar een uitvaart geweest. Het was geen kerkdienst maar een heel persoonlijk afscheid door de kinderen van de overledene. Hij was de ex van mijn oudste zus. Hun zoon heeft heel mooi en ontroerend gesproken.
De opbouw van de nieuwe medicatie Vimpat verloopt goed. Ik merk er nog steeds weinig van. Ik hoop dat er gauw verandering in komt, zodat ik de Valproate kan verminderen, want het is niet de bedoeling om zoveel medicatie te blijven nemen.
Vrijdag was het droog weer en kon er gefietst worden. Met Dominique maakte ik er weer een flinke tocht van via Wilsele en Wijgmaal. Deze keer zonder onverwachte obstakels, gelukkig.
