cranioplastie of schedelreconstructie met prothese
15-09-2016
Donderdag - 15/09/2016 - Twee dagen later dan gewoonlijk maar toch even tijd om te bloggen deze week. Dinsdag zijn we de hitte ontvlucht om een boswandeling te gaan maken. Om de warmte buiten te houden ben ik verplicht de rolluiken zo ver mogelijk af te laten waardoor ik heel de voormiddag in het halfduister zit. Aangenaam is dat niet ! Het voorstel van Marcel om er even op uit te trekken was onweerstaanbaar. De koelte van het bos trok mij wel aan. We reden naar Oud-Heverlee om aan de Zoete Waters te gaan wandelen met de rolstoel. http://www.toerismevlaamsbrabant.be/bezoeken/bezienswaardigheden/zoete-waters/index.jsp
Een vlakke wandeling rond de vijvers leek mij wel haalbaar. We zagen op het plan van het infobord dat er een wandelpad was voor rolstoelen dat door het bos liep. Om dat te bereiken moesten we echter een heel stuk over minder goed berijdbare paden. Marcel nam het sportief op en duwde mij het bospad op, dat was helemaal niet vlak ! Het was er heerlijk koel en we zagen een stuk van Meerdaalwoud dat we nog niet kenden. Met ons lunchpakket en een terrasje om af te ronden erbij kon deze uitstap niet stuk !
Vorige week ben ik nog eens opgeroepen voor een EEG. De afbouw van Valproate gaf nevenwerkingen die misschien meetbaar zouden zijn. Dat was, zoals gewoonlijk, niet het geval maar ze stelden voor om nog eens een ander middel te proberen, de instructies en voorschriften worden mij toegestuurd. In afwachting moet ik die Valproate weer nemen als voorheen. Zo'n omschakeling verloopt meestal niet van een leien dakje. Vorig jaar heeft het 3 maanden geduurd eer ik me weer goed voelde. Laat ons hopen dat het deze keer vlotter gaat en dat het resultaat goed is. Andere mensen met epilepsie klagen er ook over dat het zo zoeken is naar de juiste medicatie en dosering. Ik ben dus geen uitzondering. Ondertussen sta ik toch weer steviger op mijn benen en loop ik weer mijn rondjes. De revalidatiearts was gisteren zeer tevreden over de kracht van mijn lam been. Die jaarlijkse consultatie heb ik ook weer gehad. Deze keer moest er heel wat voorgeschreven worden. Elke 5 jaar heb ik recht op nieuwe orthesen (beugel en spalk voor mijn voet). Daarnaast ook het jaarlijks vernieuwen van mijn orthopedische schoenen. Nu ik ook een nieuwe beugel krijg kan ik eindelijk zomerschoenen bestellen. Dan heb ik 2 paar schoenen om af te wisselen : de oude, gesloten schoenen voor buiten en in de winter. De nieuwe, open schoenen voor binnen en in de zomer. Daar zit ik al die jaren al op te wachten !!!
Op mijn vraag wat ik aan vooruitgang nog kan verwachten werd mij bevestigd wat ik al vermoedde : zo lang ik actief en intensief blijf oefenen zal ik niet achteruit gaan. Het beste heb ik dus gehad maar het resultaat mag er zijn : ik stap min of meer zelfstandig, het fietsen op een aangepaste trike gaat zeer goed. Mijn Hase Lepus bestuur ik rechtshandig : http://www.revalidatiefietsen.nl/fietsen/ligfietsen/hase-lepus Dankzij de motor haal ik een goede snelheid om met een groep gewone fietsers mee te rijden, als de fietspaden breed genoeg zijn voor een driewieler.
Mijn linker arm en hand blijven slap en onbruikbaar. Daar moet ik niet meer op hopen dat die weer actief gaan worden. Hoewel, bij het oefenen met de kinesist gisteren, kwam ze op het idee om een oefening, waar ik meestal niet in slaag, anders aan te pakken. Het resultaat was miniem maar beter dan niks. Mits wat creativiteit valt er misschien toch nog wat te bereiken. Ik hoop dat het haar aanzet om op dat spoor verder te werken !
