Woensdag - 03/05/2017 - Na een weekend met een fietstocht om U tegen te zeggen (80 km op de Ravel Hoegaarden - Namen en terug) ben ik nu al 3 dagen aan het bekomen (heel moe en zware benen).  Als een echte amateur ben ik na het fietsen gaan douchen en zo snel mogelijk in mijn bed gekropen.  Je ziet op televisie de echte wielrenners na een koers nog op rollen fietsen.  Nu weet ik waarom !  Met zo'n 'cooling down' voorkom je verkrampte spieren achteraf.  In mijn geval zijn dat 'zware benen'.  Dankzij mijn medicatie krijg ik gelukkig geen aanval van epilepsie !

Op 1 mei ging het koor wandelen in de buurt van Bertem : https://www.routeyou.com/nl-be/route/view/289340/wandelroute/bertembos-wandeling.   Jaarlijks wordt een koorwandeling georganiseerd.  De liefhebbers komen dan na de middag samen voor een wandeltocht van enkele kilometers.  Voor de gezelligheid sluiten enkelen na de wandeling aan om samen iets te gaan drinken en het verhaal van de wandelaars te horen.  Het weer was veel minder zonnig dan de vorige dag maar het bleef zo goed als droog.  Zo kon iedereen genieten van de frisse lucht en het bos.  Voor de volgende keer heb ik gesuggereerd om eens een wandeling te zoeken die toegankelijk is voor rolstoelen.  Dan kan ik ook nog eens mee op wandel.  Als je op internet gaat zoeken hoef je alleen maar te beginnen met het woord : toegankelijk om geschikte wandelingen, routes of reizen uit te kiezen.  Helemaal niet moeilijk maar je moet het gewoon weten.  Die tip kreeg ik in het revalidatiecentrum.

De conditietraining heb ik gisteren maar eens overgeslagen.  Die lange fietstocht was al genoeg training voor enkele dagen.  Mijn kinesist wist me te vertellen dat mijn spieren nog te verzuurd zijn en dat ik beter wat rustiger aan doe.  Nu stap ik wat minder vaak en probeer goed te rusten omdat ik enkele korte nachten heb gehad.

Het ziet er naar uit dat mei weer een sombere maand wordt, zoals vorig jaar.  Toen wou ik met mijn collega's een terrasje doen omdat ik hen al 5 jaar niet meer gezien had.  Door het slechte weer is dat er niet van gekomen.  Deze keer ga ik er niet op wachten en iets afspreken bij slecht weer.  Dan fietsen we toch niet op vrijdag en heb ik tijd om met de collega's af te spreken.

Deze morgen ben ik er nog eens in geslaagd om alleen naar de bakker te gaan.  Het regende niet zodat ik het er op waagde om met de scooter op pad te gaan.  Het doet altijd deugd als het lukt.  Ik voel me een stuk beter dan wanneer ik dat moet vragen.  Zo heb ik lekker vers brood in huis.

Hier in de buurt zie je overal de buxus verdorren.  Naar het schijnt zit er een ziekte op die dat veroorzaakt : https://www.google.be/search?q=buxusziekte&client=firefox-b&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwiVsofqvdPTAhVSKVAKHQanC4QQsAQIPg&biw=1366&bih=635.  Die verspreidt zich heel snel in België.  Dat verklaart meteen waarom de stekken die we namen van de buxus, die op het graf van mijn zus stond, niet geworteld hebben.  Dat hebben we geprobeerd in het najaar.  Toen we dan met Allerheiligen nog eens op het kerkhof kwamen was die buxus helemaal verdort.

Met Palmzondag, zondag voor Pasen, worden hier in de kerk buxustakjes (ter vervanging van palmtakken) uitgedeeld aan de kerkgangers.  In het zuiden van Frankrijk zijn dat mooie, gevlochten kruisjes van echte palmbladeren.  De laatste jaren krijg ik er telkens een bezorgd door de schoonmoeder van mijn oudste zoon.  Aan de Côte d'Azur staan genoeg echte palmbomen om dat te maken.  Daar zijn onze 'palm' (buxustakjes) nietig tegen.

03-05-2017 om 12:32 geschreven door lieveblog2013