Dinsdag - 08/11/2016 - Vrijdag is het fietsen in het water gevallen.  Hoewel het toch droog gebleven is heb ik forfait gegeven omdat de kinesist uitzonderlijk na de middag langs zou komen.  Ze was er echter al op de middag maar dat was te kort dag om nog iedereen op te trommelen.

Zaterdag was ik in de voormiddag weer van dienst in de spelotheek.  Deze keer was het iets drukker dan vorige keer.  Alsof het einde van de herfstvakantie om wat afleiding vroeg.  Die avond kwamen onze 2 oudste zonen langs.  De ene kwam gezellig met ons mee eten.  De andere was uitgenodigd door een vriend, uit zijn Chiro tijd, die hier in de buurt een feestje gaf.  Na het eten keken we samen nog naar 'De slimste mens', een kwis op televisie die wij opnemen omdat die in de week vrij laat wordt uitgezonden.  Marcel moet er 's morgens altijd heel vroeg uit en moet dan ook op tijd gaan slapen.  Ik slaap de laatste tijd ook weer minder goed door zodat ik ook liever wat vroeger ga slapen.

Wat mijn medicatie betreft : ik zit nu op de maximale dosis Vimpat.  Dat blijkt een andere naam te zijn voor Lamictal (mensen met epilepsie zijn daar meer mee vertrouwd).  Volgende week kan ik dan een nieuwe poging wagen om de Valproate af te bouwen, hoewel mijn hand nog steeds tintelt.  Het zwaarte gevoel in mijn linker arm en been is tenminste weg en daar was het om te doen.  De omschakeling naar het winteruur is moeiteloos gegaan.  Ik ben er niet vroeger voor opgestaan of heb er mijn wekker niet voor gezet om mijn medicatie op zomertijd te kunnen blijven nemen.

Zondag was het droog en zelfs zonnig in Leuven.  Wij zijn dan hier in de buurt gaan fietsen.  Het was wel koud maar met warme handschoenen en een warme joggingbroek en ski vest was dat geen probleem.  Als het nog kouder wordt moet ik wel een muts opzetten want die miste ik nu wel in de afdalingen.  We waren richting Lubbeek gereden, dat is erg heuvelachtig.  Op de terugweg maakten we dan nog een ommetje langs de Tempelstraat in Linden.  Daar hebben we 6 jaar gewoond (1987-1993).  In onze tijd waren daar nog heel wat stukken open veld achter de tuinen.  Nu zijn die allemaal bebouwd.  http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20140919_01276988  Met 3 kinderen hadden we daar te weinig plaats en zijn we een ander huis gaan zoeken. Toen was ik al heel actief in Kessel-Lo waardoor ik liever hier kwam wonen.  We vonden hier het huis waar we nu al 26 jaar wonen.  We wonen hier nog altijd graag ondanks mijn handicap van de afgelopen 5 jaar.  Het huis is nu grotendeels aangepast en we hebben geen nood meer aan verhuizen.

Gisteravond keken we naar een programma over het reilen en zeilen in de spoedafdeling van Gasthuisberg.  Daar werd een man binnengebracht met de symptomen van een beroerte.  Het bleek om een hersenbloeding te gaan.  Dat riep heel wat herinneringen bij mij op.  Bij hem waren de symptomen veel duidelijker dan bij mij 5 jaar geleden.  Ik had veel minder verlammingsverschijnselen toen ik er toekwam.  Ik kon nog gaan en staan en het krachtverlies in de linkerarm was minder duidelijk.  Misschien daardoor dat het bij mij langer duurde eer er een scan genomen werd.  Uiteindelijk bleek het ook bij mij reeds om een bloeding te gaan.  Later die dag kreeg ik een tweede hevige bloeding waardoor ik dringend geopereerd moest worden.  Onlangs stond in de krant dat de opnameprocedure voor beroertes veranderd is.  Dat was duidelijk te zien.  Bij mij was er duidelijk geen haast om die eerste scan te nemen, waarschijnlijk omdat ik zo weinig symptomen had.  Ik kon alleen maar vertellen wat had ondervonden op weg naar het werk maar dat viel niet vast te stellen bij mijn opname.

08-11-2016 om 11:06 geschreven door lieveblog2013